De Daf 66 Marathon was een poging om een imago te redden. Bij de TROS zaten autohaters en ons eigen revolutionaire automerk Daf is ondanks dappere pogingen om dat te voorkomen aan zijn reputatie ten onder gegaan. Ondanks alle inspanningen van de fabriek om te weerleggen dat de traploze Variomaat – die zijn tijd ver vooruit was – de oplossing was om aan het verkeer deel te nemen voor geestelijk en lichamelijk sterk beperkte medemensen. Er waren garagisten in Nederland die de motor zodanig knepen dat zo’n arm Dafje niet sneller liep dan 25 km/u.
Dat bleek interessant voor ouderen die dan zonder rijbewijs met deze trage boodschappenauto mochten rijden. En dodelijk voor het imago. Een ‘volautomatische truttenschudder met bretelaandrijving’. Een verschrikkelijke omschrijving van een fantastisch concept. Oh ja: over die autohaters bij de TROS.
Tijdens de volledig geschifte achteruitracerij zijn er op tv enorm veel Daf’s gesneuveld. Want in dat programma waren Dafjes heel populair. Met een Daf kon je immers net zo snel voor- als achteruit rijden. Volgens onze gegevens staan er nog minder dan 500 op kenteken. En hoeveel er daarvan goed in orde en rijdend zijn?
Daf en het imago
Daf deed er dus veel, zo niet alles aan om het merk sportief & dynamisch te presenteren. Dat lukte het meest overtuigend in de London-Sydney marathon.
De London-Sydney Marathon was in 1968 een non-stop rally (met uitzondering van de overtocht van Bombay naar Fremantle, Australië). Een rally die nog steeds tot de verbeelding spreekt. En volgens de verhalen de zwaarste rally ter wereld (10.000 mijlen met een hoofdprijs van 10.000 pond) was voor twee Daf’s 55 een ongekend succes.
Rob Slotemaker en Rob Janssen met startnummer 30 en David van Lennep en Peter Hissink met startnummer 69 haalden niet alleen de finish, maar startnummer 30 zorgde ook voor een topklassering om als 17e algemeen te finishen. Dat was met een DAF 55. En toen kwam er de DAF 66.
De Daf 66 Marathon
In 1973 kwam Daf’s sportiefste auto aller tijden op de markt. De auto had een gelaagde voorruit en stoelen met hoofdsteunen, de zogenaamde nonnenkapstoelen. De – met dank aan de London-Sydney Marathon – Marathon uitvoering was er eerder als Daf 55, met een kleine 60 PK, bredere wielen en de kenmerkende striping. De Daf 66 Marathon begon met een 1100 cc Renault blok achter de koplampen, het vermogen kwam daarmee op net wat onder de 60 pk.
Later kwam er een 1.300 cc versie van de Daf 66 Marathon. Tussen de stoelen ging het er ook sportief aan toe, want op die plek monteerde men in Born een echt middenconsole om het pientere pookje. Daar zaten dan wel wat blinde gaten in, waarvoor je nog wat extra metertjes kon bijbestellen. Of later zelf monteren. Dat was goedkoper. Er was een De Dion achteras in plaats van pendelassen. En dat deed een hoop goeds voor de wegligging.
Ze zijn zeldzaam geworden
Daf 66 en Daf 66 Marathon zijn in ongeschonden staat intussen dus knap zeldzaam geworden. Als je nu naar een Daf 66 Marathon Coupé kijkt, dan zie je hoeveel moois er verloren is gegaan. De Daf 66 in zijn meest dynamische uitvoering is een heel fraaie, elegant gelijnde auto. En de bediening was super simpel: pookje naar voren duwen is vooruit rijden. Pookje naar achteren duwen… Juist.
De 66 Marathon met 1300 cc motor was aanzienlijk soepeler en stiller dan de 1100 cc versie. De combinatie van die 1300 cc met de CVT zorgde daarbij door zijn extra koppel voor een heel dynamisch karakter.
Een fraaie overlevende
Ons fotomodel is één van de weinige ongeschonden overlevenden uit de Marathon familie. We vonden hem bij AMK adverteerder Iwan van Lankvelt Auto’s. En dat er voor zo’n unieke auto minder dan €5.000 wordt gevraagd? Dat weerlegt de indianenverhalen over dat klassiekers onbetaalbaar zijn geworden.
MOOI … en leuk om te lezen !! verhaal !! THNX !!
It is a pity that a Dutch car, with very interested technical details did not make it. Typical Dutch to hammer down what was in principle a good product. Be innovative and you have to spent more time to conquer the opinion of a very small minority.
een tijdloos michelotti ontwerp !
In de loop van 1954 zijn bij D.A.F. In Eindhoven een aantal zeer bekwame medewerkers onder leiding van Hub van Doorne begonnen met de ontwikkeling van de DAF personenauto. Ing Joan van der Brugghen speelde een belangrijke rol voor de techniek, terwijl Wim van den Brink de styling voor zijn rekening nam. Het resultaat werd op de RAI van 1958 aan het publiek getoond.
De DAF 600 met Volautomatische aandrijving. De auto had een zelf-ontworpen en zelfgebouwde 600 cc. Luchtgekoelde boxermotor. De bediening van de auto was bijzonder eenvoudig gehouden.
De reacties waren enorm positief. De productieplannen moesten in korte tijd worden vergroot. Alles leek op rolletjes te gaan. De pogingen om iedereen in de auto te krijgen mislukten door een aantal factoren: Het totale gebrek aan Nederlands Chauvinisme, waardoor alles wat uit het buitenland komt beter zou zijn dan een Nederlands product. Dit is een eigenschap die in de ons omringende landen bijna niet bestaat. Ook met de trucks heeft DAF deze moeilijkheid moeten overwinnen. Een reclamecampagne die jongelui blijkbaar niet aansprak. Een minachting van de Automaat, een schakelbak is veel sportiever enz. enz… Alle mogelijke loze argumenten om maar vooral geen unieke Nederlandse auto te rijden. Later toen men zwaardere motoren ging toepassen en de carrosseriën in Italië liet ontwerpen wonnen de auto’s aan populariteit. Talloze sportieve successen waren blijkbaar ook niet genoeg om het, vooral Nederlandse, koperspubliek over de streep te halen. In landen als Frankrijk en België spraken de sportieve successen wel aan. De oliecrisis en de pessimistische uitspraken van de toenmalige Minister President den Uyl gaven mede de doorslag om de personenautodivisie te verkopen aan Volvo Personenauto, Zweden. Om winstgevend te zijn moest men, op korte termijn, het productieaantal verdubbelen. Dit bleek onhaalbaar voor een relatief kleine autofabrikant. Dat betekende het einde van de Nederlandse personenauto-industrie. Ook mag niet onvermeld blijven dat de Automatische Transmissie (tegenwoordig CVT genaamd), te danken is aan DAF’s activiteiten op het gebied van de personenwagen. Een enorm succes dat door toepassing ervan door autofabrikanten wereldwijd dagelijks nog word toegepast. (Inmiddels meer dan 50.000.000 keer).
Er zijn in Nederland de nodige pioniers bezig geweest om een Auto-industrie op te zetten. DAF heeft samen met enkele grote maak-industrieën een vliegwielfunctie hierin gehad. Het is goed om te zien dat DAF nu de meest succesvolle Truckfabrikant van Europa is. Als onderdeel van het grote Amerikaanse Paccar worden deze successen nu wereldwijd uitgedragen.
Mooi en te zakendoende verhaal. Dank u wel
Perfecte aanvulling! Hoewel… dit had eigenlijk het artikel mogen zijn.