We zijn aan het afsluiten voor het novembernummer.
Classic GP Assen 2025 – rauw liefhebbersvoer in de Kathedraal
Assen ruikt weer naar benzine, remstof en opgewarmd metaal. Van 5 tot en met 7 september staat het TT‑Circuit volledig in het teken van de TABAC Classic GP. Geen beurs, geen glansfolder, wel rijdende geschiedenis die over het asfalt schraapt. Het is die typische Assense mix: een paddock vol sleutelhanden, een tribune die meedeint op toeren en een schema dat van ’s ochtends vroeg tot het einde van de middag afwisselt tussen vechten om plek en pure demo‑herrie.
Emotioneel is het eerbetoon aan Ayrton Senna. Classic Team Lotus brengt de Lotus 97T terug naar de Kathedraal, met Bruno Senna achter het stuur. Niet weggestopt achter lint, maar echt op het asfal, zwart‑goud in beweging, het turbofluitje dat door de tanden van de baan sist. De F1 Lotus Opening Ceremony – A Tribute to Senna staat zaterdag om 13:42 en zondag om 13:38 in het programma. Dat zijn van die momenten waarop je vanzelf even je adem inhoudt.
Zin in volume? Dan is er de Jaguar R5 van Klaas Zwart, die het TT‑asfalt meerdere keren bezoekt. De Cosworth‑V10 huilt op vrijdag 16:48, zaterdag 16:05 en zondag 08:30 én 17:01. Het zijn korte salvo’s, maar elk keer raak. Het is die brute, analoge toonhoogte die je in je borstkas voelt, en die je na afloop nog hoort, terwijl je in de paddock koffie haalt.
Assen is geen nostalgisch rondje; er wordt echt geracet. De Tourenwagen Legenden komen voor hun seizoensfinale en verdelen hun knokwerk over vrijdag, zaterdag en zondag. Daarnaast staan de Lurani Trophy (Formula Junior), Historic Monoposto Racing en de Belcar Historic Cup op de kaart, plus Fast Seventies Benelux, Kampf der Zwergeen de ADAC Graf Berghe von Trips Pokal. Het leest als een bont veldboeket, maar op de baan is het rechtlijnig: iedereen rijdt alsof er iets op het spel staat.
Tussen de races door is het precies die gelaagdheid die de Classic GP kleur geeft. De Motorcycle Legends zetten de lijnen strak, de Dutch Vintage Sports Car Club doet z’n Le Mans‑stijl‑rondjes, Lotus Club Meeting groet het zwart‑goud en NSU rolt de historie binnen. En ja, de JMPB BromfieTTs zijn er weer, met die onmiskenbare geur van tweetakt en (oudere) jeugd. Het tempo van de dag beweegt van vroege stints naar de piek rond de middag, met op zaterdag de Senna‑ceremonie als kloppend hart.
Wie slim kijkt, pakt het weekend in blokken. Vrijdag warmt alles op, en toch heb je al vroeg een eerste klapper te pakken met een tourenwagenrace en aan het eind van de middag de V10‑wekservice. Zaterdag is het volle bak: racen in de ochtend, demo’s eroverheen, 13:42 de Lotus, en daarna nog uren actie. Zondag start bruut om 08:30 met Jaguar‑decibellen, bouwt door via wedstrijden en demo’s en legt om 13:38 nog één keer de lat op Senna‑hoogte. Wie daartussen door in de paddock blijft hangen, hoort de koudstartjes, ziet de witte vingers om stuurkransen en vangt de beste verhalen op.
De sfeer is, zoals elk jaar, ongepolijst. Je loopt langs open motorkappen, over gereedschap dat nonchalant op een pitboxvloer klaarligt. Een monteur die “nog één klik” dempt, een coureur die zijn handschoen dichttrekt en alleen nog kijkt. Kinderen die eerst schrikken van een luid koudstartje en vervolgens nóg dichterbij gaan staan. Dat is Assen: weinig franje, veel klank, en een publiek dat niet applaudisseert omdat het moet, maar omdat het iets raakt.
En die lijn trekt door vanuit de voorbije edities. Vorig jaar was de derde Classic GP een bomvol weekend met 21 races. Emerson Fittipaldi stal er de show in de Lotus 72, een eerbetoon dat verder ging dan stille bewondering: het was rijden, laten zien, delen. Ook de zijspaniconen doken het circuit weer op, en tussen de auto’s en motoren in kreeg het publiek precies waarvoor het kwam: levende historie en een paddock dat bruist. Onafhankelijke verslagen en fotoreportages schetsen hetzelfde beeld: druk, warm, en met het hart op de juiste plek.
Een jaar eerder trokken Kevin Schwantz en Randy Mamola de boel los. De Amerikanen gaven demoloops op hun 500cc‑machines zoals we ze willen zien: niet braaf, wel beheerst, en precies luid genoeg om te onthouden. Hun aanwezigheid paste bij de toon van die editie, zonovergoten, heet, en met programmaonderdelen die elkaar strak opvolgden. Ook buiten de baan werd hun band met Assen onderstreept, inclusief de plek die ze in de stad en op het circuit hebben veroverd.
De aftrap in 2022 zette de standaard. Giacomo Agostini reed opnieuw in Drenthe, op zijn MV Agusta 500/3, en daarmee kreeg de Kathedraal meteen de juiste echo. Die eerste editie mixte Group C‑prototypes, historische formulewagens en klassieke motoren tot een evenement dat Assens eigen geschiedenis eerde en tegelijk iets nieuws bracht: auto’s en motoren die samen een weekend deelden. Achteraf gezien was het logisch dat de Classic GP zou uitgroeien tot vaste prik op de kalender.
Wat dit weekend betreft: kies je momenten, laat je oren open en je camera even dicht. De Lotus 97T in het zonlicht, Bruno die de helm naar beneden trekt, het turbofluitje dat door de GT‑galm breekt, dat wil je live in je geheugen branden. Even later zit je weer bij de pituitgang, kop koffie op de rand, en hoor je hoe een oude vierpitter z’n adem haalt voordat hij vertrekt. Dat is de Classic GP‑rit, voor de liefhebber, door de liefhebber. Meer informatie en tickets via Classic GP Assen.
Jammer dat de mensen van IHRO er niet meer bij zijn. Daarvoor ben ik extra van uit Limbo-land naar de hunebedden gekomen. 😉