De motor van de Elfstedentocht
De BMW R100/7 die we hebben gevonden is er eentje die in de ogen van de puristische BMW-liefhebbers niet erg hoog zal scoren. Hij is namelijk niet fabrieksorigineel? En zeker niet ‘Z.g.a.n.’. “Het is een bij elkaar geraapt zootje”. Maar dan wel een zootje met historie. We staan immers naast de ‘bedrijfs-BMW’ van de ooit befaamde NOS, de Nederlandse Omroep Stichting’. Deze motor heeft meervoudig de Tour de France en de La Vuelta, de Ronde van Spanje gereden. De BMW is dan ook voorzien van een mobilofoon, een bidon en de naam van zijn werkgever. Het rekje achter de buddy is duidelijk – en ambachtelijk – verstevigd. Het werd ook in die tijd al weinig professioneel geacht je passagier te verliezen. Zeker als die passagier een man met een dure camera was.
Ondanks de punten waar BMW-fundamentalisten hun kritiek op kunnen hebben: deze BMW heeft historie geschreven. Hij heeft niet alleen meegereden met talloze wielerevenementen, zijn laatste rit was tijdens de laatste Elfstedentocht. Het zijspan dat er toen gemonteerd was, dat is er af, maar de noppenbanden zijn gebleven. De motor was een soort van half vergeten schuurvondst die in Lathum werd geadopteerd.
Perfect of leuk genoeg
Bij de aanschaf van een BMW speelt er altijd een spanningsveld. Echte BMW Rijders gaan voor Origineel & Volgens de Boekjes Onderhouden. Dat heeft zijn prijs. Wat lossere denkers kunnen heel gelukkig worden door hun inkooptraject wat lager in te steken. Ook een gepensioneerde arbeider zoals deze BMW R100/7 kan een prima aanschaf zijn. En je kunt volkomen verdedigen dat je vindt dat de gebruikssporen hem zelfs mooier dan nieuw maken. Let bij aanschaf van zo’n BMW met aardig wat vlieguren natuurlijk wel op de algemene technische staat. Maar houd daarbij in het achterhoofd dat de onderdelenvoorziening voor dit soort inmiddels oudgedienden bijna pervers perfect is. En de onderdelen van die spullen? Een liefhebber van klassieke Japanners zal bijna niet kunnen geloven dat je voor dat soort bedragen iets anders dan een tankembleem hebt.
Okay, het is een beetje kort door de bocht, maar toch
Bedenk wel dat er voor een erg verdrietige opknapper toch weer veel onderdelen nodig zijn. Dat goedkoop eigenlijk nog steeds altijd duurkoop is. Tel daarbij dat het sleutelen aan een tweeklepsboxer voor iedereen die weet dat de gemiddelde schroef linksom gedraaid moet worden om los te komen een feestje is. En bij vragen zijn er de werkplaatshandboeken, de merk- en typespecialisten, en een heel stel fora plus Youtube. Daar zijn normaliter ook mensen te vinden die er geen been in vinden om zo’n BMW gewoon hartstochtelijk te verbouwen tot iets waar ze zelf heel blij van worden. Maar waarom scramblers altijd een loempia als buddy moeten hebben?
Het is eigenlijk al gauw goed
Maar zolang je van zo’n boxer geen hard tail chopper maakt en de rijwielgeometrie niet teveel verandert, dan heb je aan een tweekleps boxer, aan zo’n dikke BMW R100/7 een heerlijke rij-machine die in ruil voor weinig brandstof heel veel plezier geeft.
Oh, ja: de TIC versie was de ‘Touring Integrated Cockpit’. TIC machines hebben doorgaans bij de politie gewerkt.
Jaaaa…. Theo Koomen. Zijn verslaglegging was legendarisch. Bij gebrek aan beeldmateriaal ter plekke verzon hij in zijn commentaar niet zelden de wildste beelden ban gebeurtenissen van een wielerwedstrijd terwijl er in werkelijkheid gewoon heel soepeltjes ergens tussen de akkers door gefietst werd. Zijn enthousiasme kende geen grenzen. Vaak leek het wel alsof hij zowat uit de luidspreker van de radio kwam, hi!
Dat waren nog eens tijden
Juist door de historie een veel interessantere fiets dan die dozijnen ‘uit het boekje’ die dan immers krek eender lijken.
NOS = Hilversum = Van Donkelaar, een bedrijf welke een zeer goede naam en faam had waar het BMW motoren betrof. En de waarschijnlijke technische onderhouder. En even met koude motor een kroketje halen zal deze brommer weinig overkomen zijn. Ergo, een fiets met veel goede warme kilometers, waarbij op het onderhoud denkelijk niet bezuinigd is geworden. Maar ja, ook een degelijke BMW is zo goed als zijn laatste kilometer. Mij staan nog wel wat beelden bij van de rijdende camera op het ijs in 1997 plus wat beelden vanuit de lucht van het (dit?) zijspan in actie. Alweer bijna 25 jaar geleden….
In gedachten hoor ik Theo Koomen vol enthousiasme op radio Tour de France boven het onmiskenbare gegrom van de boxermotor uitkomen…wat een mooie r100.
Zelf vele jaren met veel plezier dagelijks door weer en wind met een r100rt gereden…
Geweldige fietsen!
Van die ‘mobilofoon’ (portofoon) zou ik het zo niet kunnen zeggen. Als radiozendamateur met vergunning zoek ik altijd naar merk en fabrikaat.
Lijkt qua knop een Motorola. Maar merkje ontbreekt. Verder vind ik het een alleraardigste fiets. Alles aan niet origineel spul is verwijderbaar en zou in casu geen probleem moeten zijn. Maar waar ligt de puriteitsgrens? Haal er dan ook maar die set Krauser koffers vanaf. Bija elke BMW van die tijd rijdt ermee rond maar het is absoluut niet origineel. En om alleen maar met een rugzak rond te rijden, dat is ook weer zoiets. Voor je het weet word je ook nog afgerekend op niet originele BMW motorkleding. Nou, als dat gebeurt gaat bij mij de deur dicht.
Geen mobi/portofoon maar een eenvoudige scanner.
Heb ook nog ergens zo een ding liggen..
Ook hier RZA….
Die mobilofoon lijkt me eerder een ordinaire scanner t.w.v. € 10….
wat een coole fiets !