Aan het begin van de jaren zeventig voelde Alfa Romeo zich genoodzaakt om een reeks vernieuwingen binnen haar fraaie modellengamma door te voeren. De 1750 Berlina werd door de Alfetta opgevolgd en die gebeurtenis was een voorbode voor de komst van een nieuwe coupé versie, die geleidelijk de Bertone modellen zou vervangen: de Alfa Romeo Alfetta GT & Alfa Romeo Alfetta GTV-serie.
De nieuwe coupé kreeg daarmee – zo was vooraf al duidelijk – een zware taak toebedeeld. Ook in dit geval kreeg Giugiaro de opdracht om een opvolger te ontwerpen voor de langlopende serie Sprint coupés en GTV’s, die de handtekening van Bertone droegen. De nieuwe creatie van Giugiaro werd een kind van zijn tijd. Hij deelde zijn technische basis met de Alfetta. De motor bevond zich aan de voorzijde. Differentieel, bak en koppeling werden achter geplaatst. De trans axle techniek zorgde voor een optimale gewichtsverdeling en – in combinatie met het onderstel – voor een puike wegligging.
Scherpe lijnen
Verder kregen de Alfa Romeo Alfetta GT en Alfa Romeo Alfetta GTV een scherp getekende lijnvoering mee. Ook had het interieur een hoekig karakter. In 1974 debuteerde deze Bertone opvolger als Alfetta GT, met 1779 cc motor. Twee jaar later volgde de Alfetta GT 1.6, die samen met de nieuwe Alfetta GTV 2000 de zwanenzang van de GT met 1779 cc krachtbron inleidde. De komst van de Alfetta GTV 2000 maakte ook een einde aan de productie van de laatste van de legendarische Bertone Mohikanen: de Alfa Romeo Giulia Sprint GTV.
Modificaties in 1980
Zo plukte Alfa Romeo de vruchten van de vernieuwing in haar sedan en coupé middenklasse. De Alfetta modellen bleken vooral in het thuisland geliefd, en ook in het buitenland bleken zij regelmatig en graag geziene gasten. In de herfst van 1980 lanceerde Alfa Romeo een gemodificeerde versie van deze modelgeneratie. Voortaan ging de Alfa Romeo Alfetta GT/GTV verder als GTV. Belangrijke wijzigingen waren de andere achterlichten, een gewijzigd interieur, minder chroom en diverse kunststof elementen, die in overeenstemming met de tijdgeest in zwart werden uitgevoerd. De 1.6 motorvariant verdween uit het gamma, de 2.0 bleef.
De komst van de zescilinder
Alfa Romeo voerde nóg een belangrijke ontwikkeling door binnen de GTV-sage. De gewijzigde coupé werd namelijk ook leverbaar met de nieuwe 2492 cc Busso V6 uit de Alfa 6. De coupé kreeg na deze aanpassing de naam GTV6. De motor leverde een maximaal vermogen van 160 pk en een maximaal koppel van 220 Nm. Om de grote krachtbron – met Bosch injectie – passend te krijgen diende een nieuwe motorkap met verhoging te worden ontworpen. In 1983 besloot Alfa Romeo enkele cosmetische en technische modificaties – en een sterk verbeterde corrosiepreventie – door te voeren. Onder meer de verhoudingen van de versnellingsbak werden herzien. Verder kregen het interieur en het dashboard een update.
137.579 keer geproduceerde liefhebbersauto
De productie van de Alfa Romeo GTV en GTV6 duurde voort tot in 1987. Hij werd 137.579 keer geproduceerd, maar vandaag de dag is dit bijzondere model van Giorgetto Giugiaro geen alledaagse verschijning meer. Het maakt de auto begerenswaardig. Het model was onder andere beeldvormend voor het sprekende en mooie gamma van Alfa Romeo uit die jaren. Ook om die reden groeide de Alfa Romeo GT/GTV serie op basis van de Alfetta uit naar een auto met een echte liefhebbersstatus. Vooral de Alfa Romeo puristen zullen dit beamen.
Speciale versies
Tijdens de bouwperiode van de Alfa Romeo GT en GTV modellen met Alfetta basis doken regelmatig speciale versies op. We noemen een paar van deze series. Autodelta produceerde al in 1974 enkele uitvoeringen voor de rallysport. In 1977 werd – op aandrang van de Duitse Alfa dealer Reiff – een speciale serie gebouwd met een 2.6 V8 motor uit de Montreal. Het leidde tot een twintigtal exemplaren van deze exotische Reiff coupe, die ook tentoongesteld werd op de IAA in Frankfurt van 1977. Later zagen 400 GTV 2.0 Turbodelta’s het levenslicht. Deze straatversies werden gebouwd vanuit homologatiedoeleinden voor de Groep 4 rally auto. En het Hollandse Savali bouwde enkele 3.0 liter varianten van de GTV6. Een speciale vermelding verdient nog de in Zuid-Afrika gebouwde GTV-serie, die werd voorzien van de door Autodelta ontwikkelde 3.0 V6 krachtbron. Deze sterkste GTV werd in een oplage van 200 stuks gebouwd.
Copyright alle afbeeldingen: Alfa Romeo
ik heb ook jaren een gtv 2000 gehad , veel plezier mee gehad , los van het feit dat hij op gas reed hahha
Heb een GTV gehad , Pina Verde. Geweldige auto. Maar die roest. Vanaf 83 roest preventie. Maar laat ik nou net het model uit 78 met 130 pk het leukst vinden
Een mooie wagen, zeker. Toch vond ik de Alfasud Sprint geslaagder, subtieler.
Kocht in 1975 een nieuwe Alfetta GT, was mijn dagelijkse auto , na 2 jaar was de auto geheel qua plaatwerk verroest. Desondanks rijdt ik nog steeds Alfa Romeo.
Enkele jaren (in 80er jaren studententijd zelfs) mogen genieten van een grijze GTV met die toerenteller centraal voor je neus. Wat een feest. Schitterende wagen.
Zelfs nog een weekend op straat doorgebracht toen ik eronder lag en versnellingsbakje ging wisselen. Wat een tijden .
Deze Alfetta was de laatste” echte ” Alfa GT. Hierna werden de fabrieken overgenomen door Fiat en het duurde meen ik toch zeker enkele jaren voordat er een geheel nieuwe voorwiel aangedreven Alfa Fiat coupe geproduceerd werd en ja, de meeste Alfisten stonden daar niet op te wachten en kochten dan maar een BMW of Mercedes!
Tjsa, om toch in herhaling te vallen. Wat een mooie auto’s en wat een ruk zijn de “sportwagens” van nu.
en die sportwagens van nu zijn kunst vergeleken met de plompe SUV’s.
Geweldige wagen!