Alfa Romeo Giulia Super. Van 1300 naar 2000: de kennismaking

Koen de Groot is al jarenlang eigenaar van een prachtige Alfa Romeo Giulia 1300 Super. Zijn vader Frans maakte een leven lang werk van zijn Alfa Romeo passie. Hij gaat de Giulia van zijn zoon voorzien van een nieuw hart: een tweeliter Alfa Nordmotor met aangepaste specificaties. Wij gaan die motorische gedaantewisseling volgen en delen de verhalen met u online en later uitgebreid  in het magazine.

Zaterdag 22 mei. De weersvoorspellers hebben het gelijk helaas aan hun zijde. Deze dag staat in het teken van een kennismaking met de zonen van Frans de Groot. Ik ken Frans al jaren, zijn vrouw en zijn zonen Koen en Jochem ontmoet ik vandaag voor het eerst. Later schuift Durk Tinga nog aan. Ook Durk ken ik al lang, en hij stamt net als Frans en zijn zonen uit de school van Rinsma, ooit de oudste Alfa Romeo dealer van Nederland. Een mooi gezelschap, waar ik de komende tijd vaker mee zal optrekken. Het bruist nu al.

De ontmoeting heeft een reden. De Alfa Romeo Giulia 1300 Super van Koen krijgt een nieuw, groter hart: een 2000 Nordmotor. Die transplantatie gaan wij nauwgezet volgen. Vandaag is dus de start, die meteen wordt ingevuld met een reeks prachtige verhalen en anekdotes uit de professionele Alfa loopbaan van Frans, die stilvalt als de Duitse premiums ter tafel komen. Alfa liefde zit diep. Wij zijn op stoom, en in de geordend ingerichte garage van Frans vervolgen wij de dag. Het is smullen geblazen in deze werkplaats, waar je ondergedompeld wordt in pure Alfa Romeo passie en techniek. Hier wordt ook duidelijk dat de transplantatie van de 2000 motor geen kwestie wordt van even een blokje verwisselen.

Frans wil zijn zonen graag betrekken bij de compositie van de nieuwe krachtbron. De technische ervaring van Frans wordt straks op zijn minst gedeeltelijk overgedragen aan zijn zonen. Die ervaring vormt een belangrijk ingrediënt voor de keuze van de motorconfiguratie en –bijbehorende specificaties. Een keuze ook, die in samenspraak met Koen wordt gemaakt. Want: zijn auto. 

Deze krijgt dus niet zomaar een andere krachtbron, dit wordt minutieus maatwerk waarvan de definitieve invulling nog bepaald wordt. Wij staan tussen de onderdelen die straks van de Giulia 1300 Super een superieure Giulia 2000 maken. Frans legt uit wat er allemaal mogelijk is. Die opites geven wij nog niet allemaal bloot, maar het is aangename kost. Deze wordt geïllustreerd door onder de huid kruipende en vaak gemodificeerde onderdelen, die uitblinken in variatie.

Een paar voorbeelden. Kies je voor een carterplaat voor meer motorstijfheid? Pas je hoge compressiezuigers toe? En assen met scherpe nokken? Het zijn slechts een paar zaken uit het veel grotere geheel dat straks tot een juweel van een motor gaat leiden. Maar het huidige stadium bij techneut Frans is wikken en wegen. En daar hoort discussie met prominente leveranciers van klassieke Alfa Romeo onderdelen bij. Gevoel volgen is echter een belangrijke graadmeter voor Frans. Ondertussen brengt hij ons de meest fijne kneepjes van het vak bij. Dit is smullen. En de wetenschap dat de 2000-motor straks meer vermogen heeft dan standaard ook.

Tijdens de lunch praten wij over het oude Alfa, dat met gemengde gevoelens haar schaduw over het heden en de onzekere toekomst laat neerdalen. Binnen die schaduw zijn er nog steeds lichtpunten, de nieuwe Giulia van Koen bewijst nog steeds de verleidingskracht van het Milanese merk. Maar vandaag zegeviert de historie, en ik zegevier als Koen en ik voor een eerste impressie met zijn oude Giulia gaan rijden. De aanblik van zijn klassieke Alfa Romeo Giulia 1300 Super vormt de opmaat naar dat gevoel van victorie. Het Giulia design, het Grigio Medio, de prachtig bruine leren bekleding en de originele en peperdure magnesium GTA velgen vertellen waarom een auto kan betoveren.

De eerste impressie van de klassieker van Koen gaat gepaard met dat prachtige Nordgeluid van de 1300 motor. Dat klinkt in een tunneltje nóg mooier klinkt en krijgt af en toe dankzij een toefje tussengas bij een gangwissel extra brille. Over een tijdje neem ik de Giulia voor een langere periode mee, daarom is het fijn om de auto nu te leren kennen. Koens’ exemplaar voelt  iets lomer, iets zwaarder aan dan de eerder gereden Giulia van Frans, een tikje stugger ook. Iedere Giulia rijpt op haar eigen manier, Frans weet dat. Hij heeft nog een paar van deze prachtige klassieke Alfa Romeo’s in eigendom.

De Alfa communiceert als de beste, er is een fraai samenspel tussen bak, koppeling en bediening van de bak. De vering en demping zijn stevig, en pas in een scherpere bocht helt de koets prettig over. De besturing laat zich stevig en redelijk direct bedienen via het fraaie grote stuurwiel. Zonder elektronische hulpjes vraagt deze Alfa Romeo om een fijne inspanning. Je krijgt er zuiver stuurmanplezier voor terug. Dít is autorijden. Weer weet ik: sturen in een klassieke Alfa is een voorrecht. Met een 1300 motor is het al genieten aan boord. En straks, met de gemodificeerde 2000-motor, wordt het helemaal feest.

Deze Giulia legt het resultaat van bouwkwaliteit en jarenlange zorg bloot. In alles voel je de liefde die hier door Frans en Koen jarenlang in werd gestopt. Zonder een spoor van resonantie en trillingen legt de Giulia de kilometers af. Ondanks de betrekkelijk ontspannen gasrespons en de relatief bescheiden cilinderinhoud van deze Giulia zit je zomaar op een snelheid die boven 100 km/h.  En dan heeft de Giulia nog veel over, en nooit wordt de klassieke Alfa onrustig . De Giulia toont ook vandaag heel geschikt te zijn voor alledaags gebruik. Niet voor niets heeft Koen de auto een tijdlang als leaseauto gebruikt. De carkit en de Nokia in de Alfa zijn de stille getuigen die vertellen hoe snel de jaren verstrijken.

Dat doet de dag ook, die vliegt om. Wij hebben veel gedaan, en ook zoveel nog niet, dat komt nog. Nu is het al vér voorbij 18.00 uur, tijd om huiswaarts te gaan. Het was mooi om mensen te leren kennen, oude bekenden weer te spreken, technische kennis op te vijzelen en de Giulia van Koen te leren kennen. De Giulia, die ook een beetje mijn auto wordt de komende tijd, want deze indrukwekkende dag is pas het begin van een illustere reportagereeks. En die wordt prachtig, reken maar.