DAF-collectie: De pientere pookjes van Marck. 

Als je dan toch een klassieke auto wilt aanschaffen, waarom zou je dan niet voor een DAF kiezen? Deze vraag van de DAF Club Nederland beantwoordde Marck al vele jaren terug door de aanschaf van zijn eerste DAF, nu 35 jaar geleden! Hij vindt het lidmaatschap van de DAF club logisch, als je een DAF hebt dan wil je het gevoel delen met mensen die hetzelfde gevoel kennen. Ook voor de onderdelenvoorziening, taxaties en verzekering is het goed om lid te zijn. Verdere uitleg is dan niet nodig. 

Wat zou u van Marck moeten weten? 

Dankzij liefhebbers als Marck is de DAF nog niet volledig uit het straatbeeld verdwenen. Zelf rijdt hij als dagelijkse auto een DAF 55 met inmiddels een kilometerstand van 370.000 kilometer. Over duurzaamheid en milieubehoud gesproken! Als je elke dag een DAF rijdt kun je op veel sympathie rekenen. Dat hij graag zijn enthousiasme wil delen is heel plezierig. Het heeft zelfs al gezorgd voor meer DAF-rijders in zijn vriendenkring. Anoniem blijven als je met een DAF rijdt kan niet. Je wordt bekeken en soms vallen monden spontaan open van verbazing. Alle lof uitingen geven een heel goed gevoel. 

Aanstekelijk enthousiasme

Marck vertelt “Bij mij begon het allemaal toen mijn broer een DAF 55 aanschafte. De auto reed nog leuker dan mijn eigen Volvo 131, daardoor besloot ik samen met mijn broer een DAF 55 Combi te kopen. Toen ook mijn jongste broer een DAF kocht begon de verzameldrift. Dat had als gevolg dat ik nu een hele collectie DAF’s bezit, allemaal auto’s met een verhaal. Om de onderdelenvoorziening op peil te houden heb ik enkele DAF’s gesloopt. Dat was nodig om de goede klassiekers rijdend te houden. Ik ben nu actief met de restauratie van een DAF 31 die vanuit Frankrijk weer in Nederland is ingeburgerd.” 

Geen dag zonder DAF

We vinden dat Marck subsidie zou moeten krijgen voor het in stand houden van het Nederlands erfgoed. Hij is meer dan trots op zijn rijdende collectie die nu bestaat uit een Daffodil van 1964, uitgevoerd in donkerrood met een zwart dak. Verder een DAF 55, oranje van bouwjaar 1971, een DAF 55 Marathon Coupé van 1972, een DAF 44 Blauw van 1967. En tot slot een DAF 55 Cabrio uit 1972. Zelf omgebouwd voor openluchtrecreatie en het dakloze gevoel. 

Teken van welstand? 

Zelfs met deze opsomming is Marck niet ’uitgedaft’ er staat nog een witte DAF 55 van 1968 van het allereerste type en nog een 69 er met een fraai rood interieur. Naast de mosterdgele (1969) nog twee dezelfde uitvoeringen, maar nu en in een witte en oranje lakkleur. De mosterdgele coupé heeft nog een zusje in het rood, beiden van 1970. Rijden in een oude auto is nog geen teken van welstand, maar wel als het een DAF is! 

Alleen maar pluspunten

Het negatieve imago van vroeger heeft allang afgedaan. Nu is er waardering en respect voor het technisch vernuft van de Gebroeders van Doorne. De DAF is geweldig. Het eenvoudige rijgemak van de aandrijving gaf hem meteen een bepaalde reputatie, waardoor de auto in een negatief daglicht kwam te staan. Maar geen auto was zo snel weg na het op groen springen van het verkeerslicht. We herkennen duidelijk de pluspunten ook als klassieker. Niet alleen is de auto goedkoop in aanschaf en onderhoud. De onderdelenvoorziening is ook nog goed, onder andere dankzij de DAF club. Maar ook geeft zo’n variomatic een unieke rijbeleving. 

Het verhaal is duidelijk. Bij Marck krijgt het verleden weer toekomst. Het blijft een genoegen om naar een DAF te kijken. En dankzij de liefhebbers komen we het pientere pookje nog steeds tegen. DAF is AF …en eeuwig jong! 

Abonneer nu en ontvang ook elke maand Auto Motor Klassiek met korting