Waard of niet waard. That’s the question

Waard of niet waard. That’s the question

Toen het er sprake kwam was er verbazing al om: “Bijna 1.000 euro reparatiekosten aan een 1400 cc BX uit 1991?””Dat is toch zonde geld! Dat is zo’n auto nooit waard!”

Wat iets waard is wordt eigenlijk niet door de markt bepaald. Dat bepaal jezelf. Binnen je mogelijkheden, dat dan weer wel. Tot voor een jaar of tien zou zo’n investering in een BX als ‘weggooi auto’ inderdaad wat heftig zijn geweest. Toen was een BX nog geen klassieker in wording en je kocht er eentje met APK voor bedragen tussen de 300-500 euro.

Die tijden zijn voor de BX – en een aantal andere recent klassiekers – echt voorbij.

BX’s staan niet veel meer verdrietig op hun eind te wachten. Ze komen al aardig bij liefhebbers terecht. En de tijd dat je ze bij bosjes in Frankrijk zag rijden waar de oliefilters, ruitenwissers en remblokken voor BXsen gewoon in de supermarkten lagen is ook al tien jaar voorbij.

Het slangennest van de hydrauliek in zo’n BX, de octopus,  dat was geen item dat je in de supermarkten kopen kon. Op een gegeven moment – zeg na een jaar of twintig+ – zijn de weekmakers uit de kunststoffen van zo’n onderdeel zo weggedampt dat er hydraulische vloeistof kan gaan lekken.deels is die problematiek gewoon makkelijk op te lossen. Maar het is altijd een teken dat er meer aan komt: de vervanging van de leisingbundels. Specialisten kunnen nog wel aan de onderdelen komen.

En het vereist veel BX kennis en ervaring om de oude leidingen te demonteren en de nieuwe weer tussen alle onderdelen door te vlechten. Reken op iets van zes arbeidsuren… Maar dan is dat kenmerkende aspect van het Citroenrijden weer helemaal fris.

Om nu te zeggen dat zo’n BX al tonnen waard is…. Maar het is een fijne automobiel die het intensief klassieker rijden (duurzaam!) erg leuk en betaalbaar houdt. Een rustig bereden BX met 1400 blokje loopt gewoon 1 op 15.

Autorijden kost geld

Peter Berben van het gelijknamige garagebedrijf in Ulft heeft daarbij twee basale wijsheden voor auto’s, voor auto’s die gewoon nog verkeersdeelnemer zijn: “Elke gewone auto kost je jaarlijks 1.000 euro aan technische kosten” en “Als een auto na een reparatie van 1.000 euro weer goed is, dan is die reparatie altijd nog goedkoper dan een nieuwe auto”.

Dat er aan de vroege DS die op dat moment in verband met een remmen en kop revisie in de werkplaats staat is dan weer duidelijk het bewijs dat het echt koesteren van een bijna vijftig jaar oude auto een heel ander verhaal is.

Of de nieuwere generaties auto’s het ooit tot gebruiksklassieker zullen brengen is inmiddels de vraag.

De productie van onderdelen is tegenwoordig een strak rekenmodel waarbij er niet zomaar massale hoeveelheden onderdelen worden geproduceerd, maar waar dat zo mondjesmaat mogelijk wordt gedaan. Tel daarbij dat de autofabrikanten daarbij de wettelijke plicht hebben om tot tien jaar na het beëindigen van de productie van een model de onderdelen verzorging te garanderen. En dat ze dat dus geen dag langer doen. En dat begint al voor problemen te zorgen bij auto’s die nog lang geen klassiekers zijn.

Laten we dus maar dapper blijven investeren in onze passie.