De Volkswagen Transporter T3 van Michel Verhaag werd voor verschillende doeleinden door ondergetekende bestuurd. Zo diende de VW als onderdelenvervoerder op weg naar oldtimer evenementen. En als het eigen vervoer niet volstond om grote stukken te vervoeren, dan was er geen enkele belemmering om de Bus in bruikleen te krijgen. De hoogste tijd voor een impressie van de bus, die simpelweg altijd weet te bekoren.
In 2011 werd Michel Verhaag eigenaar van de Volkswagen Transporter T3 uit 1983 met de watergekoelde en 78 PK genererende 1.9 WBX (Wassergekühlter Boxer Motor) krachtbron. De van oudsher sober uitgeruste bus kreeg aan de binnenzijde een upgrade, want Michel monteerde onder meer het zeven zits meubilair uit een Caravelle in de VW. Verder werden bijvoorbeeld de draagarmen vernieuwd en kregen de remmen een opfrisbeurt. Sindsdien werd de Volkswagen regelmatig tijdens gezinsvakanties ingezet, diende hij als ideaal vervoermiddel voor kinderfeesten en -partijen en deed hij dienst als vervoerder van grotere hoeveelheden lading. De Volkswagen Transporter T3, gespoten in de combinatie Damusowit/Marsalarood, bewees in die hoedanigheid de nodige multifunctionaliteit en zijn nut.
Comfortabel, multifunctioneel
Meervoudige inzetbaarheid is – en dat hoeft geen betoog – een belangrijk kenmerk bij dit exemplaar. Ook de plezierige en ontspannen rijeigenschappen dragen nadrukkelijk bij aan het algehele plezier dat deze Volkswagen biedt. De 78 PK motor heeft genoeg reserves om op een volwassen manier de dagelijkse kilometers af te leggen. Sterker: hij zorgt ervoor dat de VW gemakkelijk in het hedendaagse verkeer meekomt. De ritten gaan vergezeld van rust aan boord, want de boxerklanken uit het achteronder worden uitstekend gedempt.
Fijn onderstel
Dat comfortabele aspect wordt versterkt door het fijne samenspel tussen voor- en achterwielophanging. Aan de voorzijde zorgt de combinatie van dubbele draagarmen, vering en stabilisator voor een soepele demping. De schuin geplaatste draagarmen aan de achterzijde vormen daarnaast een belangrijke bijdrage aan de prima wegligging, die over het algemeen als koersvast mag worden beschouwd. Het geheel komt uitgebalanceerd over en nodigt uit, om aan iedere rit nog enkele ontspannen kilometers toe te voegen.
Overzicht
Volkswagen slaagde er bij de T3 generatie in, om de bestuurder (en de passagiers) een uitstekend overzicht te bieden. De hoge zit draagt daar vanzelfsprekend aan bij. Overzichtelijk is ook het dashboard, waar het hoognodige in is gemonteerd, en dat de bestuurder vooral afleidt van wat van hem of haar wordt verlangd: het bedienen van de Volkswagen Transporter T3.
Prettige ergonomie en ruimte in de Volkswagen Transporter T3
Over bediening gesproken. De reminstallatie en de koppeling werken solide, en communiceren uitstekend met de bestuurder. Je voelt waar je mee bezig bent. Ook de zelf corrigerende besturing, geholpen door een groot en vlakliggend stuurwiel, mist geen slag en komt vertrouwenwekkend over. Die indruk laat zich goed combineren met de uitgekiende plaatsing van de prettig te bedienen versnellingsbak met vier verzetten. Het is een van de vingerwijzingen naar de prima ergonomie binnen het functioneel ingerichte interieur. Alle van belang zijnde bedieningselementen liggen binnen een prettig hand- en voetbereik. De laadruimte is uiteraard dik voor elkaar, én via meer plaatsen gemakkelijk toegankelijk. Daarnaast is het binnencompartiment meervoudig in te delen.
Alledaags met klassieke trekjes
Het T3 concept is ook in deze configuratie harmonisch en van markten thuis. De motor is groot genoeg om deze van patina voorziene bus anno dagelijks in te zetten. De constructie is solide, en bij het juiste cosmetische en technische onderhoud blijft hij nog vele jaren onder ons. Natuurlijk kent iedere T3- ook in combinatie met de watergekoelde motoren- aandachtspunten. Watermantels (bij watergekoelde motoren) en roestvorming op bepaalde plekken (let op diverse naden, overgangen, langsarmen en instaptreden) zijn belangrijk om in de gaten te houden. Maar wie alledaagse multifunctionaliteit met klassieke trekjes zoekt, is bij een Volkswagen T3 aan het juiste adres. De bus van Michel Verhaag, die heimelijk genoegen biedt, is daar één van de vele voorbeelden van.
Al abonnee? Met zo’n spotgoedkoop abonnement op AMK ondersteunt u niet alleen alle activiteiten voor de oldtimerliefhebber, maar krijgt ook nog eens elke maand een Auto Motor Klassiek in de bus.
Lees ook:
– GM Futurliner – Een Buitenaardse Bus
– VW bus en Ford Transit… busje komt zo
– De VW T3 bussen, de volgende rage?
– Teijo. Volkswagen Transporter uit Finland
– Hanomag Henschel Kampeerauto (F20D) (1971). Vrijbuitersgevoel voor Haren Majesteit Sjoukje.
Mijn vader heeft in zijn als metselaar diverse typen vw bussen gereden , van T1 ( spijlbus) T4 .
De T3 heeft hij ook gehad als personen uitvoering en als aannemersuitvoering met dubbele cabine, beiden meen ik met een turbo diesel blok .Dezen hadden een versnellingsbakpatroon die afwijkt van onze Opel Ascona C18E , als hij dan met de Ascona achteruit van het erf probeerde te rijden was het altijd eerste een gekraakt omdat hij meende de auto in de achteruit te kunnen zetten zoals in de T3 .Altijd wel veel ruimte in deze bussen gehad , ooit een schaap gehaald bij een oom , deze tussen de voorstoelen en de bank gestald en ermee naar huis gereden , het beest stond heerliijk naar buiten te kijken 😀
Heerlijk rijdend busje! Mooi dat er nog liefhebbers zijn als Michel Verhaag!
Heel wat km’s in personenbussen gemaakt in de jaren 80. Met nat weer een listig stuurkarakter.
Tijdens mijn carrière als autobestuurder bij de Belgische Post reed ik in een T3 bedrijfsauto.Wat mij opviel was de zachte en comfortabele ophanging en vering.In diesel uitvoering was hij echter met geen stokken vooruit te krijgen.Maar voor de rest een superfijne bus.
Tijdens mijn carrière als autobestuurder bij de Belgische Post reed ik in 1989 een T3 bedrijfswagen.Wat mij opviel was de zachte en comfortabele ophanging.ln diesel uitvoering was hij echter met geen stokken vooruit te krijgen, maar voor de rest een fijne bus.