Zo omstreeks de tweede helft van de jaren 80 waren de Japanse customs door en door betrouwbaar. Alleen ging bij de eerste jaargangen Honda VT 1100, de vierversnellingsmodellen (1987-1996), de derde versnelling te vaak stuk. En intussen zijn daar de onderdelen NIET meer voor leverbaar. Meer
De Harley-Davidson 750 cc zijkleppers kregen het koosnaampje ‘Liberators’. Feitelijk was dat onterecht. Want de Amerikaanse V-twins waren meer achterhoede dan frontfietsen. Ze waren zwaar en hadden weinig grondspeling. Meer
Ik kwam hem tegen in Arnhem en herkende hem. De zoon van een motorrijdende kennis, inmiddels zo te zien ook alweer een doorleefde dertiger. De zoon dus, niet de vader. Ik wist dat hij ook motor reed en hij droeg een oud leren jack met een opgenaaid Triumph embleem. Het jack was echt oud. Niet fancy vintage. Zoals gezegd zag hij er nogal bezopen uit voor naar wat ik me als zijn leeftijd herinnerde. Meer
Het is vast een leeftijdsdingetje. Maar het aantal schuurvondsten stijgt bijna sneller dan onze trots op Max. Max kan nog een hele tijd mee. De schuurvondsten zijn echter vaak de erfenis van mensen die gestopt zijn mee te gaan. Hier in het oosten zegt men over een overledene “Ie is uut de tiet”. Meer
Op de huizenmarkt is de vraag blijkbaar veel groter dan het aanbod. Als er voor een hut € 650.000 gevraagd wordt is het dus blijkbaar al zinnig om een ton boven de vraagprijs te bieden: ‘de jubelton’. Je zult maar een huis zoeken. Je zult maar veel te besteden te hebben. Meer
Een roerige geschiedenis. Het ging beroerd met Harley-Davidson in 1969. Maar Harley-Davidson werd gered door de American Machine and Foundry Co. (AMF). Dat bedrijf saneerde en investeerde. Maar het mocht niet baten. De zaak dreigde weer te kantelen. 1981: Dertien Harley-Davidson directieleden kopen het bedrijf uit bij American Machine and Foundry Co. Onder de bezielende leiding van de geniale Willy G Davidson maakte het bedrijf een levensreddende sprong voorwaarts, het verleden in. Harley was een van de eerste merken die retro ging. Dat is een ‘lang verhaal kort’. Meer
Leddy was gezegend met een bizar gevoel voor humor. Hij was ook het soort Harleyrijder waar ze bij The Harley-Davidson Motorcycle Company Benelux heel onrustige nachten van hebben. Het soort Harley-Davidson rijder waar de roemruchte fabriek al tientallen jaren niet – herhaal NIET – mee geassocieerd wil worden. Meer
De introductie van de Harley-Davidson Sportster op de Amerikaanse markt was in 1957 het meesterplan om de steeds succesvollere Britse motorfietsen die in de VS werden verkocht tegengas te geven. De Sportster was een snelle Harley-Davidson kopklepper met een geveerd achterwiel en veel vermogen. De 883 cc V-twin moest het vooral opnemen tegen de Triumph Thunderbird. Meer
Het motormerk Buell is opgericht door Erik Buell. Het was zijn geesteskind. De ambitieuze jonge Erik Buell, een zuivere techneut, zegde zijn prima baan bij Harley-Davidson op om op eigen houtje motorfietsen te maken voor de AMA 750 Series. Zijn eerste motor daarvoor was de RW 750. Dat was een 750cc, tweetaktracer. Meer
In Duitsland moet je tegenwoordig hele rijen ingeslagen stempels op je uitlaatsysteem hebben. Bovendien moet dat uitlaatsysteem ‘eingetragen’ zijn in je ‘Brief’. Indien je uitlaatsysteem niet legaal is krijg je direct een boete en confisqueert de Polizei je motor tot dat daar weer een ‘Original Auspuffanlage’ onder hangt. Daar wordt niet mee gesjoemeld Meer
Iemand die meende alles overal van te weten had natuurlijk ook een ijzeren definitie opgesteld van “Wat Nu Eigenlijk Klassiek Is’. Ik ben het rijtje even kwijt, maar een van de eigenschappen van een Echte Klassieker was dat hij niet meer gemaakt werd. Dus was een Harley-Davidson Sportster uit 1957 geen klassieker, want er werden ten tijde van de uitspraak nog steeds Sportsters gebouwd. Meer
Het is maar een indicatie, maar toch… Voor mensen onder de 40 is Harley-Davidson al lang niet meer Het Merk, maar ‘een merk’. Maar aardig wat van ons zijn ouder dan veertig, en dan slaat de nostalgie toe. Meer
