Suzuki X7: Een moderne dinosauriër

Auto Motor Klassiek » Motoren » Suzuki X7: Een moderne dinosauriër
Automatische concepten

In de jaren zeventig, toen tweetaktmotoren langzaam van de aardbodem verdwenen, deed Suzuki iets onverwachts. Ze brachten in 1978 de X7 uit, een motorfiets die knipoogde naar het verleden, maar ook klaar was voor de toekomst. De X7 was de opvolger van de verouderde T20 (ook wel de X6 genoemd) en werd al snel een geliefde verschijning onder motorliefhebbers. Maar wat maakt deze motor nu zo speciaal?

Een moderne tweetakt

De Suzuki X7 deelde veel kenmerken met zijn voorganger, de T20. Denk bijvoorbeeld aan de 247 cc cilinderinhoud en de zes versnellingen. Toch waren er ook duidelijke verbeteringen. Door strengere emissie-eisen was de motor iets minder krachtig, maar dit werd ruimschoots gecompenseerd door andere innovaties.

De trommelrem aan de voorkant maakte plaats voor een schijfrem, wat de veiligheid en het remvermogen aanzienlijk verbeterde. Het frame werd vernieuwd en de Suzuki X7 kreeg gegoten wielen. Daarnaast introduceerde Suzuki het ‘reed valve’-systeem, wat zorgde voor soepelere prestaties. Dit systeem elimineerde het typische ‘alles of niets’ karakter van tweetaktmotoren, wat de X7 veel prettiger maakte om mee te rijden.

En als klap op de vuurpijl was de Suzuki X7 destijds de snelste 250 cc tweetaktmotor op de markt. Perfect voor diegenen die van een sportieve rit hielden!

Rijden met de Suzuki X7

Maar hoe was het eigenlijk om op de X7 te rijden? Nou, testritten toonden aan dat deze motor superieur was in zowel acceleratie als remkracht. De ‘reed valves’ maakten het schakelen een stuk soepeler en zorgden voor meer koppel bij lagere toerentallen. Dit betekende dat je niet constant hoefde te schakelen om de motor op gang te houden.

De schijfrem aan de voorkant bood veel betere remprestaties dan de trommelrem van de T20. Dit gaf de rijder meer vertrouwen en controle, vooral bij hogere snelheden of in noodsituaties. Waar de T20 vooral charme en nostalgie uitstraalde, bood de X7 een veel modernere en meer verfijnde rijervaring.

Zeldzaam en geliefd

Tegenwoordig is de Suzuki X7 een zeldzaamheid. In de jaren zeventig was er weinig historisch besef voor Japanse motoren, wat betekende dat kapotte of versleten exemplaren vaak simpelweg werden weggegooid. Gelukkig zijn er echte liefhebbers, zoals Erik Hobo, die deze motoren koesteren en restaureren. Zelfs al weten ze dat ze de investering waarschijnlijk nooit zullen terugverdienen, doen ze het uit pure liefde voor de machine.

De Passie van de liefhebber

Liefhebbers van de Suzuki X7 zijn een bijzonder slag mensen. Ze waarderen niet alleen de prestaties en het ontwerp van de motor, maar ook de geschiedenis en de cultuur eromheen. Het restaureren van een X7 is voor hen geen hobby, maar een passie. Het vinden van originele onderdelen, het nauwgezet herstellen van de motor en het rijden op een stuk levende geschiedenis, dat is waar het allemaal om draait.

Funbike

De Suzuki X7 is echt een moderne dinosauriër. Het is een funbike die het tweetaktprincipe in ere houdt in een wereld die steeds meer overgaat op viertaktmotoren. Ondanks zijn relatief korte productieperiode heeft de X7 een blijvende indruk achtergelaten. Het blijft een geliefd object voor echte tweetaktliefhebbers, een symbool van een tijdperk dat misschien voorbij is, maar zeker niet vergeten.

Dus, de volgende keer dat je een glimp opvangt van een Suzuki X7, bedenk dan dat je kijkt naar een stukje motorfietshistorie. Een motor die de tijd heeft getrotseerd en nog steeds de harten van liefhebbers sneller laat kloppen.

Intussen kun je in Auto Motor Klassiek nummer 6 uitgebreid lezen over de Suzuki X7. Het juninummer ligt op dit moment in de kiosk.

REGISTREER GRATIS EN WE STUREN U ELKE DAG ONZE NIEUWSBRIEF MET DAARIN DE LAATSTE VERHALEN OVER KLASSIEKE AUTO'S EN MOTOREN

Selecteer eventueel andere nieuwsbrieven

We sturen je geen spam! Lees ons privacybeleid voor meer informatie.

Suzuki x7: een moderne dinosauriër
Suzuki x7: een moderne dinosauriër

3 reacties

  1. Heb een aantal keren op zo’n X7 mogen rijden. Een zeer aangenaam rijdende fiets als ik eerlijk mag zijn. Het koppel was niet van dat er bij 4000 toeren nog geen sjoege was en bij 4200 toeren luid om je moeder ging roepen. Niets van dat alles. Dat ging beduidend smeuïger en aangenamer. Zijn remmenwinkel was prima voor elkaar. Heb slechts goede herinneringen aan die ritjes.

    • Marco, dat klopt, die motor kreeg net als zijn 2 grotere driecilinder broers (GT 380 en GT 550) het Ram-air koelsysteem.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Maximale bestandsgrootte van upload: 8 MB. Je kunt uploaden: afbeelding. Links naar YouTube, Facebook, Twitter en andere diensten die in de reactietekst worden ingevoegd, worden automatisch ingesloten. Bestanden hier neerzetten