Hoe makkelijk en goedkoop je tegenwoordig ook aan (speciaal)gereedschap kunt komen, soms moet er nog steeds geïmproviseerd worden. Dat zijn we hier een beetje ontwend, maar ‘elders’ wordt het nog steeds gedaan. Dat bewees de manier waarop het voorwiel van de Chang Jiang was uitgebalanceerd. En dat was niet eens voud gedaan.
De meeste van onze klassiekers zijn tegenwoordig puik in orde tot beeldschoon
Ze zijn gewoon net zo inzetbaar als nieuwe motoren. Maar dan met meer pret en minder elektronica. Toch: het is natuurlijk op zijn minst achterhaald, maar het werken aan oude motorfietsen, wat onze klassiekers eigenlijk toch zijn, met de mogelijkheden die je hebt is toch wel een charmant tijdverdrijf.
De extra wielen bij mijn Chang hadden mooiere naven dan de wielen die onder de afhaalchinees zaten. Alleen waren de velgen zwart in plaats van matig verchroomd. En de naven waren ‘leeg’. Er zaten geen lagers in. Er moet nog eens uitgevogeld worden hoe de Chinezen over passingen denken, maar uit een donorwiel kwam het ene lager erg heel soepel uit. De stiftsleutel om de lager borgmoer te lossen werd in de bezigheden ook even zelf gemaakt. Bij het eruit tikken van het andere lager schrankte dat telkens.
Dan kom je er niet onderuit het lager er met een lagertrekker uit te halen. Die lagertrekker was er niet. Maar zo’n stuk gereedschap is te improviseren. Je moet druk achter het lager opbouwen en boven het lager de ruimte hebben om dat lager er uit te laten komen. Daarvoor heb je niks anders nodig dan een stuk draadeind en wat ringen. Dat ging allemaal aardig met enig voorbehoud van de ‘bovenste’ ring. Daarvoor had ik een oude koppelingsplaat gedacht. Dat werkte dus maar matig tot niet vanwege de spleten in die koppelingsplaat. Het ding kreeg onder belasting de vorm van de schoepen van een keukenventilator. Dan kun je aan blijven modderen. Maar omdat het geen aangenomen werk betreft is er een bestellinkje naar een van onze adverteerders gegaan. Dus heb ik straks weer een goede lagertrekker. En die leen ik nooit meer uit.
Voorkom schades door oneigenlijk gebruik
Zo’n koppelingsplaat is wel een erg handig ding wanneer je een koppelingskorf moet demonteren. De korf moet dan geblokkeerd worden. Dat kun je doen door een dikke stok of staaf door het achterwiel te steken. Dan zet je de bak en zijn eerste versnelling en je kunt los. Als de stok of staaf zich eenmaal heft schrap gezet tegen de achtervork kun je de moer van de koppelingskorf doorgaans loskrijgen. Gebruik geen bezemsteel of de staal van een of ander tuingereedschap. De kans dat die breekt is te groot. En dan ben je voor je het weet bezig met verband in plaats van je geplande werk. De korf blokkeren met een schroevendraaier is zeker geen succes bij motorfietsen waarbij de koppelingskorf van lichtmetaal is. De lippen daarvan breken nogal makkelijk als ze oneigenlijk belast worden. En dan zijn de rapen gaar.
Maar het belangrijkste stukken gereedschap bij het sleutelen zijn toch een inzetbare motorfiets en een smartphone. Dan kun je even naar de lokale automaterialenhandel rijden of het goede gereedschap online bestellen.
Lees ook:
– Leven in de marge: een Chang kopklepper – column
– Een zeldzame klassieker. Toch?
– De geboorte van een klassieker
– De afhaalchinees, deel 2 – column
Een wiel van een Chang balanceren???? Dan denk je in ieder geval wel heeeeeel positief over de eventuele topsnelheid…
Heel herkenbaar dit alles, alleen de klompen van Citroen had ik nog nooit gezien als speciaalgereedschap….
Als ceerspanner gebruik ik een oude boorstandaard. Werkt oerfect en sneller als die goedkope zooi
Listig!
Ik heb jarenlang een paar gewone lijmklemmen gebruikt om remklauwen mee terug te stellen. Heb nu een setje terugstelgereedschap gekocht want die spullen worden steeds goedkoper.
China heeft zijn voordelen
Over klooien gesproken. 5 jaar geleden de pakkingen van de benzinekraan vervangen van mijn XJ650J, maar uitgerekend de pakking die lekte (tussen de kraan en de aansluiting van de benzineslang) kon ik nergens vinden. Na veel “klooien” met een papieren pakking en nog steeds lekken via-via bij een stukje Viton te pakken gekregen en hieruit een passende pakking gesneden. Kraan is nog steeds lekdicht. Nu heb ik last van lekkende pakkingen van de carburateur vlotterbakken. Nieuwe pakkingen zijn moeilijk te krijgen (eigenlijk niet meer), maar via-via een groter stuk Viton te pakken gekregen. Was wel een intensief werk maar uiteindelijk toch vier pakkingen kunnen snijden. Straks de carbs erop en kijken of ik het werk goed gedaan heb, ik heb goede hoop.
Hoop doet leven
Met een keilbout een lager er uit halen doe ik al jaren een orginele lagertrekker vind ik wel duur voor zo een eenvoudig klusje.
En een keilbout werkt net zo goed.
m.vr.gr.
Johan Geers
Klopt. Net ook weer gedaan. Maar er moest ivm de Chinese passingen toch een moker aan te pas komen
wat verfrissend om te lezen dat Dolf toe geeft dat het af en toe gewoon fout gaat.
De famous 4H-DP klem.
Schitterend.
Ongelooflijk hoeveel er bij mij mis gaat hoor! Maar dat hoort er bij als je met ouwe zooi ‘knooit’
‘Klooin of knooin’, ach…. Zolang het goed gaat is er nix mis mee, zo denk ik dan weer. En de de som van missers wordt ook wel ervaring genoemd.
Voor het monteren van een koppeling (zoals BMW en een gelijk geconstrueerde koppeling van een reguliere auto) móet je echt een centreer gereedschap hebben. Of kan het toch een beetje anders? Ik doe het bijv. altijd met heel simpel gereedschap dat varieert van een passende houten stok waar ik een conus aan draai, een stuk elektriciteitspijp met daar doorheen een stuk aluminium met conus gestoken of wat dan ook. Ook gewoon, jawel, gewoon op het blote oog centreren. En ik ben er altijd zeer goed mee uit de voeten gekomen. Zoals je altijd zegt Dolf: “Inventiviteit is het gevolg van langdurige massage van intelligentie door geldgebrek”.
Zo maak ik mijn speciaal gereedschappen heel vaak van oude stukken staal, bouten, moeren, draadstangen en wat dies meer zij. Met boren, zagen en vijlen en een draaibank valt er een hoop leuks voor elkaar te smurfen. De versnellingsbak van mijn 82er BMW is met zulk (door velen bij voorbaat veroordeeld) gereedschap keurig gereviseerd en hij werkt weer als een zonnetje.
Mijn droom: een draaibankje. En een grotere garage
als mn leven er vanaf hing dan was ik soms in staat , zelf een bougie te verwisselen.
Maar dat sleutelen van U Mr. Peeters , nou mooi is anders. ‘Tis Knooien en jammer genoeg nooit geleerd behalve dat beetje wat ik in 1 jaar in een autofabriek heb aangeleerd.
Mooi verhaal Mr. Peeters. ” Passingen ” , ? , ” schranken ” ?
Beste mijnher Jan, Het is gewoon een kwestie van beginnen. En tegenwoordig staat alles op Youtube. Maar het is allemaal vrije keuze. De passing is de manier waar op dingen doorgaans in elkaar passen: Geperst, gedrukt of losjes. Schranken is het scheef in de boring – het gat – gaan zitten. Dan zit de zaak hinderlijk klem. Probeer de zaak met een stalen pen weer in de juiste stand te tikken en a daarna gestructurerd verder. Of pak een grotere hamer.