Vooruitgang en ik staan niet altijd op even goede voet. Mijn eerste motorfiets met een schijfrem in het vooronder was een Triumph T150V Trident. Die motor stond als inruiler bij Van de Kuinder in Hilversum. Nico wilde het ding eigenlijk liever niet verkopen aan een jongere koper. De Tridents hadden geen beste reputatie in de tijd dat jongere kopers van zware machines het gashandvat vaak als AAN/UIT-schakelaar gebruikten.
Maar ik was verliefd op het ding
Nico probeerde me nog te ontmoedigen door slechts een symbolische inruilprijs te bieden voor mijn toenmalige motor. Maar liefde maakt blind, doof en sprakeloos. Op de Trident heb ik zo’n 50D km vrijwel probleemloos gereden. Want aan een schijfrem die het niet doet in de regen kun je wennen.
De Lockheed schijf was volgens mij hard verchroomd of in elk geval zwaar met chroom gelegeerd. En de technologie van de schijfremblokjes was ook nog niet helemaal oké.
De basisinsteek moet ooit geweest zijn dat er iets moest worden bedacht dat technisch minder bewerkelijk en goedkoper moest zijn dan trommelremmen.
Trommelremmen
Want waar een eenvoudige trommelrem op een Jawa (een oplopende en een aflopende remschoen in een koektrommeltje) nog best overzichtelijk was, daar hield bij wat snellere motoren de werking niet over. Natuurlijk kon de zaak verbeterd worden door de remtrommels groter te maken en er meer remschoenen in te bedenken. Die remschoenen moesten dan ook nog tegen de draairichting in scharnieren om een zelf bekrachtigend effect te krijgen. Fontana en Grimeca maakten heel mooie trommelremmen met vier oplopende (leading shoe) remsegmenten. Yamaha deed hetzelfde voor de fabrieksracers.
Die remmen deden hun werk prima
Maar het waren erg dure dingen om te maken. En het correct afstellen van zo’n 4LS rem was ook best een klus. Robinson deed het nog woester. Dat bedrijf maakt raceremmen met maar liefst acht (!) oplopende schoenen. Om die goed en gelijkmatig te laten spreken had je eerder een pianostemmer of een neurochirurg nodig dan een monteur.
Schijfremmen zijn beter
In vergelijking met die hoogwaardige, werktuigbouwkundige techniek zijn schijfremmen kinderlijk simpel. Maar voordat de schijfremmerij op het ongelooflijke, huidige niveau zat? De vroege schijfremmen deden het doorgaans niet best als ze nat waren. Of in geval van mijn Triumph deed het glimmende ontbijtbord eerst een beangstigende tijd niets als er in de nattigheid werd geremd.
Als berijder van een moderne motorfiets met een schijfrem tussen de poten was de trommelrem achter dus een soort levensverzekering. En bij nattigheid hield je uit voorzorg de voorrem altijd heel licht slepend om te voorkomen dat je geschrokken maar ongeschonden pas stil stond… Aan de andere kant van de kruising. De hoog met chroom gelegeerde glimmende schijfrem bracht naïeve rijders ook op het idee dat zoiets teen roest beschermd moest worden. We hebben een Suzukirijder gekend die vanuit die optiek zijn schijfrem lichtjes in de vaseline had gezet. Hij kwam tot stilstand in de gang van een woning.
Maar schijfremmen werden ook volwassen
En we zitten nu in een fase dat veel van onze klassiekers ook gewoon schijfremmen hebben. Schijfremmen die het ook onder natte omstandigheden doen. Dat komt voornamelijk door de technische ontwikkelingen op het gebied van de remblokjes en het feit dat de fabrikanten geen remschijven meer gebruiken die je als scheerspiegels kunt gebruiken. De schijven zijn versleten als je een opstaande rand aan de buitenomtrek voelt. (Afdraaien is een optie, maar er is een minimale dikte.) Roest hoeft geen punt te zijn. Je remt het er zo vanaf. En bij de prima remmende gietijzeren Brembo schijven is het een teken van tevredenheid als ze na een natte nacht de volgende ochtend al een egaal bruine jas hebben aangetrokken.
Ook schijfremmen vragen onderhoud
De remvloeistof moet echt wel elke twee jaar vervangen worden en de remslangen zijn ook gewoon slijtage onderdelen die als ze een jaar of 5-7 zijn echt wel een keer ververst mogen worden. Het is handig de remklauw tussen de knijpende kanten schoon te houden. Dat gaat prima met perslucht. Kijk bij remklauwen die ergens een draaipunt hebben of dat nog gangbaar is. Geef nieuwe remblokjes voor montage een licht likje koper- of keramisch vet. Aan de remklauwzijde.
Maar pas op met wat je ook doet. Het gaat over je remmen. Over je leven. Werken aan je remmen doe je natuurlijk ook op eigen risico en je kunt de uitgever, noch mij aansprakelijk stellen voor dingen die na het werken aan de remmen misgaan.
Lees ook
– Ingekapselde schijfremmen
– De ‘Nieuwe’ Triumph Trident
– Meer verhalen over klassieke motoren
Google inderdaad eens op die Robinson 8-brake.
Mooi staaltje techniek (maar niet om af te stellen)
Ook de oudere BMW schijven, met ontelbaar veel gaatjes erin, hebben wat last van watervrees.
Als het echt goed plenst moet je echt anticiperen op tijdig tot stilstand willen komen want de eerste twee seconden zijn dan vaak ‘bedenktijd’.
Verder met twee brembo schijven voor, en de hoofdremcilinder (met de kleinere diameter) van een enkelschijfs remmerij, is het egwel verrekt goed toeven. Genoeg remkracht en prima doseerbaar. Meestal maar twee vingers nodig om normaal te remmen. Meestal is de rubber grip op natte weg echter de grootste beperkende factor.
Blauwe bremboblokken nemen, dan remmen ze direct, ook in de regen.
De schijfremmen uit de 70-ies zijn vaak RVS.
Pas ook op met moderne (gesinterde) remblokken op ouderwetsche remschijven; je schijven zijn in no-time ‘op’..
Gebruik dus ouderwetsche organische remvoering ( bijv Vesrah groen) op oude motoren met schijfrem.