Rij impressie Fiat 600 D (1964). Klein geluk, grote deugd

Van 1955 tot in 1985 liep hij in tal van varianten en landen van de band. De Fiat 600 vertakte als het ware naar derivaten van Seat, Fiat-Neckar, Zastava, Abarth én tal van carrosserievarianten van Fiat zelf én van diverse carrosserie bouwers. De Fiat 600 onderging zelf van 1955 tot het productie einde in 1969 ook de nodige wijzigingen. Zo ook in 1964, toen hij als 600 D afscheid nam van de zelfmoorddeurtjes, maar zijn tamelijk luxe uitmonstering met veel chroom sierwerk wél behield. Wij vonden bij Nosstalgia in Drachten een heel vroeg exemplaar van de serie die de deuren goed gemonteerd kreeg.

Egbert Spinder biedt een unieke 600 D uit 1964 aan, en wij konden de verleiding niet weerstaan om eens ouderwets en klein te rijden. Deze Fiat 600 stamt nog uit een tijdperk dat zelfs in de kleine en betaalbare klasse heel veel zorg aan details en uitrusting werd besteed. Het wagentje ziet er prachtig uit, en kenmerkt zich door de aanwezigheid van prachtige vloerdecoratie, veel chroom, met zorg en liefde ontworpen schakelaars en knopjes en andere ornamenten die het daglicht kunnen verdragen.

Functioneel en sierlijk

Daarnaast monteerden de Italianen een doeltreffend verwarmingssysteem en twee sleuven om de voorruit te ontwasemen. Om die functies in te schakelen moet je overigens dunne stangetjes (onder het dashboard) bedienen. Dat is even zoeken, en gelet op het heerlijke weer waarin wij de Fiat testen niet nodig, maar we willen wel weten waar wij het over hebben. En kunnen ook daarom zeggen dat over de functionaliteit in de 600 D absoluut niets te klagen valt. Dat geldt ook voor de controlelampjes en het klokkenwinkeltje, dat naast de snelheidsmeter nog oeen watertemperatuurmeter en een benzinemeter huisvest.

Ontwerpharmonie en Tipo 100 blok

Met een beetje inschikken passen er moeiteloos vier personen in het kleine Fiatje, dat ook op meerdere manieren (en afhankelijk van het aantal inzittenden) bagage slikt. Ook voor de kleine spulletjes, want een heuse afleg plank en portier tasjes ontbreken niet. De Fiat toont trouwens in meerdere opzichten ontwerpharmonie. De verhoudingen van de 600 en de in licentie gebouwde afgeleiden zijn altijd volledig in balans geweest, en bovendien is de 600 heel mooi getekend. Het is een aantrekkelijk vormgegeven wagentje, dat bovendien een motor aangemeten kreeg die (in aangepaste vorm en met verschillende cilinder inhouden) tot na de millenniumwissel dienst deed in kleine Fiats. Het watergekoelde en toerengrage viercilinder Tipo 100 blokje in de 600 meet 767 cc en genereert 29 PK bij een kleine 5.000 toeren per minuut.

Versnelling met gevoel bedienen

Rijden met de 600 D hoort natuurlijk bij de afdeling terug in de tijd. Maar leuk is het! Je bent snel gewend aan de geringe pedaalafstand en de bediening van de versnellingsbak, waarvan de eerste overigens niet gesynchroniseerd is. Tevens is het zaak om de pook met gevoel te bedienen: vingertoppen om de knoppen en de transmissie laat zich met de nodige weerstand, maar wél trefzeker bedienen.

Amechtig arbeidsethos

Over de binnenwegen ten westen van Drachten laat de 600 overigens (vooral in drie en vier) zien over een verrassende acceleratiecurve te beschikken. Wanneer het toerental in de hogere regionen zit, wil het wagentje (in alle betrekkelijkheid) prima vooruit, je zit zo op 80 a 90 kilometer per uur. Dat is in de Fiat ook genoeg, en dat maakt hem vooral geschikt voor toerritjes op het platteland. Het blokje mist trouwens geen slag, en laat -net zoals andere technische zaken- amechtig van zich horen in de voortreffelijk en met liefde afgewerkte Fiat koets. Er wordt hard gewerkt door dat oersterke blokje en ondersteunende techniek om de 600 D aan de gang te houden. En dat lukt probleemloos.

Stevig onderstel,stapje opzij

Ook het onderstel- met de dwarse bladveer vóór die tevens als stabilisator dient- geeft blijk van de juiste vorm van levendigheid. Het dempt en veert allemaal gedecideerd, en hoewel de Fiat bij een paar vlagen zijwind best een stapje opzij wil doen voelt het- zeker op de binnenwegen- allemaal prima aan. Daarbij laat de rijrichting zich eenvoudig bepalen via het grote stuurwiel, dat rond de middenstand zonder nadruk enige correctie aan de bestuurder vraagt. Het wagentje is gemakkelijk en (nogmaals in alle betrekkelijkheid) vinnig te berijden. Er zijn overigens nog wel dingetjes die moeten worden aangepakt. Egbert Spinder vertelt dat de wiellagers moeten worden vervangen en dat een setje met nieuwe keerringen en pakkingen ook geen overbodige luxe zijn.

Uiterst aaibare Fiat klassieker

Deze Fiat 600 D krijgt die puntjes op de i, en die verdient hij ten volle. Deze 600 D is in een prima staat, en het is ook nog eens een heel vroege 600 D met onder de A-stijl scharnierende deuren. Daarnaast is de 600 één van de meest aaibare Fiats die werd gebouwd. Door Fiat zelf, door de licentienemers. Dertig jaar lang, in verschillende hoedanigheden, in meerdere werelddelen én in miljoenenaantallen. Wij hebben weer eens gemerkt waarom het concept zo succesvol was. En waarom de 600 D vandaag de dag een ideale klassieker is om er, weg van de snelweg, onvervalste plezier ritjes mee te maken. Het is een deugd, en niet minder dan dat.

Met dank aan Egbert Spinder, Nosstalgia Classics