Restaureren. Een kunst uit passie. Geen gegarandeerde investering.

Restaureren. Een kunst uit passie. Geen gegarandeerde investering.

Natuurlijk is een gerestaureerde klassieker meer waard dan een ongerestaureerde. Of toch niet? Restaureren. Loont dat? Of toch niet?

Om met het laatste te beginnen: Loont het? Als u het naar de emotie en de bruikbaarheid van uw klassieker af weegt dan is het antwoord een volmondig “JA!”. Wanneer u de zaak louter boekhoudkundig bekijkt, dan sis het antwoord op dezelfde vraag bijna altijd structureel, en even hartgronding “NEEN”.

Een klassiekerhandelaar zei het eens zo: “Uw restauratie is uw verlies en mijn winst”.
Bij een serieuze restauratie zijn het aantal (betaalde) manuren dat het eindbedrag vaak (ver) boven de realistische marktwaarde tilt. En om tot een goed resultaat te komen, moet er niet op uren bezuinigd worden. De zaak slim bekijken om de restauratie uit te besteden naar een ‘lage lonen land’ valt volgens de ervaring onder de wetten op de kansspelen.

De ambachtelijke vaardigheden in dat soort landen zijn er vaak wel. Het vakmanschap deugt dus. Maar in praktijk liggen de lokale normen vaak zo ver onder onze eisen dat uw restauratie in den vreemde alleen goed verloopt als er ter plekke constant een (Nederlandse) toezichthouder is. Een ‘goedkope’ restauratie ‘daar’ die ‘hier’nog eens dunnetjes over gedaan moet worden is opeens zo goedkoop niet meer.
Dat is bij voorbeeld de reden dat David Nieuwenhuis van DN Restorations van uit Polen naar de Meern is gekomen.
Als u het naar de emotie en de bruikbaarheid van uw klassieker af weegt dan is het antwoord of een restauratie verantwoord is een volmondig “JA!”. Maar alleen als u van te voren uw huiswerk heeft gemaakt en glasheldere afspraken met uw restauratiebedrijf heeft gemaakt. Bovendien is er een prettig breed speelveld tussen alles in eigen beheer doen en alles uit besteden. En als u bijvoorbeeld voor de aanschaf van een project staat is het mooi om te weten dat het eindbedrag van de restauratie van een ‘best aardige’ auto ongeveer net zo hoog uit valt als die van wat veel mensen als ‘wrak’ zien.
Wij kennen al een aantal klassiekerliefhebbers die vol passie, maar met weinig kennis en ervaring het restauratieparcours  zijn in gestapt. Ze begonnen met de dingen die ze konden. En leerden bij. En zo is er toch een stel mensen van onkundig, naar best handig tot technisch prima op de hoogte gegroeid.
Die mensen meldden allemaal dat het werken met de handen ze na hun drukke werkzaamheden niet alleen een stuk handvaardigheid, maar ook rust had gebracht. Restaureren is dus een vorm van therapie en meditatie.
Onder de lijn geld(t) dan nog dat de trend is dat een niet gerestaureerde auto in prima staat meer waard is dan een perfecte restauratie.

Maar wanneer uw klassieker weer klaar is voor de komende kwart eeuw, dan heeft u een investering in levensgeluk gedaan. Niet in zoiets ordinairs als geld.

foto’s DN restorations