De missers van toen? Dat zijn nu zeldzame, gezochte klassiekers. Denk aan de Edsel, de Metropolitan, zelfs de Amphicars. De DeLorean….
Soms gaat het mis
Autofabrikanten bouwen natuurlijk auto’s om winst te maken, maar soms gaat het mis als in “Idee geslaagd, missie mislukt”. Dan zit je met onverkochte auto’s, stapvoets draaiende lopende banden en een stel strafontslagen in de subtop van het management. En of gebeurtenissen uit het verleden de leermomenten van het heden zijn? Dus het antwoord op de vraag wat straks gezochte klassiekers zullen zijn? We werpen een blik in de toekomst en kijken naar auto’s waar de fabrikant volgens openbare cijfers dik geld bij heeft moeten leggen. En sommige van die auto’s vind je nu spotgoedkoop. De gegevens zijn niet op de euro nauwkeurig, maar komen van het Wall Street research bedrijf Bernstein Research. Diverse fabrikanten hebben de berekeningen overigens tegengesproken.
De verlieslijst zegt weinig over de kwaliteit van de auto’s. Het gaat eerder over verkeerde investerings- en marketinginschattingen.
En dan gaat het goed mis
Op de Smart Fortwo die tussen 1997 en 2006 gebouwd werd, is het meest verlies geleden. Maar liefst 3,35 miljard euro verlies werd er voor deze ‘urban hero’ weggeboekt. Wat neerkomt op krap € 4.500 euro per verkochte auto. Oh ja: Er was zelf een Smart in Brabusuitvoering.
Maar marketingstrategieën kunnen nog beroerder uitpakken. Zeker als prestige de grote leidraad is. Als in: “De nieuwe– en wat oudere rijken– weten zich met hun geld geen raad en doen alles om dat te laten zien”. Tatàààà! Daar hebben we de Bugatti Veyron, die je nu nog steeds niet voor een paar knaken hebt, maar toch…
Dat Bugatti zijn Veyrons met verlies verkocht, is alom bekend. Bugatti had voor elke van de 450 gemaakte exemplaren 4.617.500 euro per wagen extra moeten vragen om break-even te draaien.
Dat gebeurde niet, waardoor de hypercar een verlies van in totaal 1,7 miljard opleverde voor Bugatti. De huidige vraag op de gebruikte automarkt valt tegen. Daarom reed een Amerikaan zijn Bugatti een moeras in om de verzekeringspremie. Hij kreeg inplaats van zijn geld een gevangenisstraf wegens het oplichten van de verzekering.
De toppers van de toekomst?
- Smart Fortwo (1997-2006): 3,35 miljard verlies, oftewel zo’n 4.500 euro per auto. Die hebben we al genoemd.
- Fiat Stilo (2001-2009): De fabriek legde op elke Stilo meer dan 2.500 euro toe. Fiats poging om de Golf van de kaart te vegen mislukte jammerlijk. De looks waren te saai, de motorisering te zwak. ‘Europa’ ging voor het origineel terwijl de Italianen afhaakten omdat ze hem ‘te Duits’ vonden.
- VW Phaeton (2001-2012): 1,99 miljard verlies, oftewel ruim 28.000 per auto. Dat was de zoveelste poging Rolls-Royce van de troon te stoten: “FAIL!!”. Je koopt een Pheaton die twee ton kostte nu voor een mille of tien.
- Peugeot 1007 (2004-2009): Ook kleine auto’s kunnen veel kosten. Op de in de pers zo positief ontvangen 107 legde de fabriek uiteindelijk dik 15.000 per auto toe.
- Mercedes A-klasse (1997-2004): Die zorgde voor Mercedes voor 1,71 miljard verlies, bijna € 1.500 per auto. Natuurlijk vonden liefhebbers van de Ster de A-klasse gewoon niet serieus genoeg om een Mercedes te zijn. Maar toen de kleine Mercedes in Zweden tijdens de ‘elandtest’, een snelle ontwijkmanoeuvre kantelde was zijn lot eigenlijk al getekend.
- Bugatti Veyron (2005-2013): 1,70 miljard verlies, oftewel 4.617.500 euro per auto. Kijk op Marktplaats of in het lokale moeras. Bij Bugatti waren ze boos over het rekenwerk.
- Jaguar X-Type (2001-2009): Bij elke auto moest de fabriek er zo’n € 3.500 op toe leggen. Het had zo mooi kunnen zijn. De Jaguar X-type had moeten leiden tot een verdubbeling van de totale verkoop, dus 1 op de 2 Jaguars had een X-type moeten zijn. Dat is niet gelukt, de auto kreeg nooit de verwachte waardering.
- Renault Laguna (2006-2012): Ruim 3.500 kostte elke Laguna… de fabriek. Eindbaas Carlos Ghosn had hoog in gezet. Om Renaults naam een boost te geven was de Laguna heel belangrijk. “We zijn genegen onze hele reputatie er voor op het spel te zetten.” Indachtig die insteek werd er bijna € 800.000.000 geïnvesteerd. En die investering kwam er niet echt fijn uit.
- Audi A2 (2000-2005): 1,33 miljard verlies, oftewel 7.530 euro per auto. Een insteek was dat het ding er niet uitzag. Maar de kleine Audi reed niet slecht. Er waren echter maar iets van 180.000 kopers. En zelfs in vergelijk met de ook al niet succesvolle concurrent, de Mercedes A klasse, waren dat er zo’n 800.000 minder.
- Renault Vel Satis (2001-2009): 1,2 miljard verlies, oftewel 18.710 euro per auto. Die auto was qua uiterlijk net een brug te ver.
De vw Lupo GTI slechts weinig geproduceerd, hij was gewoon veel te duur en werd slecht verkocht.
@Anton. Het hielp natuurlijk dat de Oostduitse Mark 1:1 geruild werd met Westduitse Marken anders had Peugeot nu waarschijnlijk ‘s werelds grootste papierberg gehad 😉
de Vel satis, en natuurlijk hoort dan de Aaventime er ook bij
Rij nu sinds 2010 een 2006 Vel Satis 2.2 dci en hoop er nog lang in te kunnen blijven rijden.
Na meerdere R 25’s en Safranes is dit werkelijk VELocity and SATISfaction
My all time favorite. De Renault Laguna.. en dan natuurlijk de coupe. Fraai van lijn, zo worden ze vandaag de dag niet meer ontworpen..
Zou de fiat barchetta cabrio ook in dit rijtje passen. slechts 80.000 st van gemaakt in 10 jaar . van 1995 tot 2005.
Hoort de Renault (Matra) Avantime niet ook in dit rijtje?
Is misschien zoals zijn naam zegt de tijd (te ver) vooruit geweest en ook nog beconcurreert in eigen huis door de Vel Satis maar wel een geweldige auto die het m.i. in zich heeft om zo’n topper van de toekomst te worden.
Of waren de verliezen niet groot genoeg?
Inderdaad de Avantime een pracht auto rij nu al jaren een grand espace bj 2001 als hij op is zoek een avantime
Ja die VEL SATIS!
Ik heb er jaren in gereden. Een geweldige wagen die echt in de A-klasse valt…Maar er waren veel problemen met de electronica, turbo en soms kosten die exorbitant waren zoals een koplampje vervangen waar de hele voorbumper voor afgehaald moet worden. Maar hij reed echt geweldig. Op de Duitse autobaan een keer de 260 aangetikt (om uit te proberen) en hij voelde zeer stabiel aan. Had er nog wel in willen blijven rijden en als ik de ruimte had gehad zou ik ‘m z’n pensioen gegund hebben onder een hoes (om toch te bewaren). Maar ja, dan toch maar ingeruild en tot mijn verbazing nog een mooie inruilprijs gekregen (5 jaar geleden). ALS ik er weer eentje zou kopen, zou het de meest luxe uitvoering zijn.
Sorry: typefoutje. Ik reed geen 260 maar 245 (op licht neerwaartse helling)
De Audi A2 was zijn tijd iets te ver vooruit, en de spannende versies / kleuren kwamen niet naar NL.
De “color Storm” kleuren bleven hoofdzakelijk in D. waarom in NL veelal grijze versies te zien waren.
Maar dik 10 jaar na introductie werden ze ineens wel gewaardeerd, in ieder geval in NL, omdat ze erg zuinig bleken, en dus toen interessant in wegenbelasting etc.
Waardoor er een jaar of 5 of 8 gelee in eens een behoorlijke boost kwam in de gebruikte prijzen.
Audi a2 heeft in 2000 de laagste luchtweerstand van 0,25. En in de 2e hands markt zijn de wagentjes niet aan te slepen en zijn schrikbarend duur! Of ze mooi zijn? Smaken verschillen gelukkig! je moet er van houden! Wat is er mooi aan een Eend of kever ?
En “gered door de gong”, de Peugeot 309, een Peugeot voor mensen die niets met het merk op hadden en ’t werd geen groot succes.
Toen viel de Muur, en Peugeot bood vervolgens de 309 in Duitsland aan voor dezelfde prijs als de 205. In de voormalige DDR vond men dit een heel sterk aanbod: veel ruimte en een wegligging en vering die de slechte wegen heel goed aankon. Het werd “Als warme broodjes”.
De toenmalige directeur van Peugeot Duitsland heeft er naar verluidt later een mooie stap in zijn carrière door verkregen.
En dan was het ook nog geen echte Peugeot, maar de beoogde opvolger van de Talbot Horizon, vandaar 309 dat was toen buiten de reeks, als het een echte Peugeot was geweest had hij 306 geheten.