Gisteren met iemand gesproken over de voormalige DDR waar het leven voor zo’n 80% van de mensen goed was. Huisvesting was goedkoop, scholing en gezondheidszorg waren goed en gratis. En als je maar rustig in het gelid liep, dan had je je hele leven lang werk, of in elk geval een baantje.
Veel ex Ossies waren dan ook niet blij met de eenwording
Ze hadden liever de kans gehad om van hun ‘land’ een soort DDR met pluspunten te maken. Intussen heerst er de weemoed naar de tijd dat de DDR nog Oost Duitsland was “De Ostalgie’.
Intussen zijn de nieuwe deelstaten er echt niet fijn aan toe en voelen oude DDR burgers zich van God en overheid verlaten. Maar het systeem was financieel ten ondergegaan. Want tijdens de DDR tijd werden initiatief, onderzoek en ontwikkeling niet echt gepropageerd.
Bureaucratie ten top
En dan krijg je een politiepost waar 800 banden voor 2 MZ politiemotoren opgeslagen zijn. Gewoon omdat in Het Systeem zit opgeslagen dat er elk half jaar vier banden voor de lokale politiemotoren afgezonden moesten worden. Een andere overheidspost kreeg om de vier jaar een krat met een nieuwe dieselmotor voor een vrachtwagentje dat ze nooit hadden gehad. En bij teveel ageren tegen dat soort administratieve misverstanden werd er ergens op de bureaucratische ladder iemand geïrriteerd en kwam je mogelijk extra scherp in beeld van de Stasi.
Intussen zijn er wat boeken verschenen over ‘klassieke’ auto’s en motoren uit de DDR tijd. Die boeken zijn op zijn minst leerzaam tot vertederend. Want het idee om de wapening van de ‘plestik’ Trabantjes van oud textiel te maken is toch wel een heel mooi zwaktebod.
En die MZ’s waren ook heel niet fout
Laten we daarbij bedenken dat Suzuki’s wedstrijdsuccessen gebaseerd waren op de ideeën van Walter Kaaden die de DDR ontvluchte en die daarna diepgaand kennis opdeed over het kapitalisme in het westen.
MZ was als staatsonderneming in de voormalige DDR een bedrijf met meer dan 3000 werknemers en heeft tot 100.000 motoren per jaar gefabriceerd.
Trabant, katoen en bruinkool
Trabant is de merknaam van een serie modellen uit de Oost-Duitse autofabriek VEB Sachsenring Automobilwerk Zwickau in Zwickau. De naam is in 1957 gekozen na een prijsvraag nadat de auto eerst slechts onder zijn typeaanduiding verkocht werd. De naam is erg toepasselijk: enerzijds betekent het zoveel als ‘maatje’. Veel mensen hem beschouwden, na een aanzienlijke wachttijd, hun Trabant echt als deel van hun familie. Anderzijds verwijst de naam naar Erdtrabant, oftewel satelliet. De auto moest tonen dat de DDR meeging in de technologische vooruitgang die in 1957 in de Sovjet-Unie de eerste satelliet leverde.
Het binnendeel van de carrosserie was zelfdragend van metaal, maar de buitenzijde van de spatborden, portieren, dak, motorkap en kofferdeksel waren vervaardigd uit Duroplast, een kunststof die werd vervaardigd van katoenvezels gedrenkt in fenolhars. De Duroplast werd toegepast wegens een staaltekort als gevolg van een handelsembargo door het Westen, en een overschot aan katoenvezels uit de Sovjet-Unie. De fenolhars werd gewonnen uit bruinkool, die in de DDR ruim voorhanden was.
De Nederlandse import
De importeur in Nederland was eerst Van Hoek uit Ravenstein. Daar arriveerden goederentreinen met tientallen wagons vol Trabants, die vervolgens werden overgebracht naar het nabij gelegen terrein van de importeur. Eind jaren zestig ging de import naar De Binckhorst Auto & Motor Import in Den Haag. In 1969 kostte het 601-standaardmodel in Nederland 3.795 gulden en het was daarmee een van de weinige auto’s beneden de 4.000 gulden, samen met de Fiat 500, de Jalta 3A3 en de Autobianchi 500 Quattroposti.
Lees ook:
– Trabant
– Trabant als bootje
– Uitvinder Trabant
– MZ, Jawa en Planeta: Socialistische werkpaarden
– MZ BK350
ja. er was niet alles slecht in de DDR, maar even wat Politiek, die hufter van Helmut Kohl van de Duitse CDU (zijn eigen twee zonen hebben zelfs overhoop gelegen met hem) heeft ze er mooi in laten lopen, de foute informanten de kans en tijd gegeven, dat alle geheime info van de Stasi vernietigt kon worden (wat er nog van over is zitten ze nu nog aan elkaar te plakken), dan de Treuhand op te richten om alle belangrijke inrichtingen, gebouwen en fabrieken in de hand te krijgen en het een na de ander onder te laten gaan om concurrentie in West Duitsland tegen te gaan, dit en meer heeft ervoor gezorgd dat zowat allemaal werkeloos werden en zich daarna mensen 2e klas voelden en nog voelen! Er is nog een lange weg te gaan!
Mee eens.
Leuk artikel weer, door de paragraaf over auto’s onder de 4000 gulden die in Nederland geleverd werden, was ik ook wel benieuwd naar de Jalta, zouden daar nog exemplaren van over zijn..?
https://nl.wikipedia.org/wiki/ZAZ_965
Zoeken we op!
De RDW geeft NUL auto’s van de merken Jalta en Zaporozhets op kenteken in Nederland. 3A3 is cyrillisch voor ZAZ, Zaporozjsky avtomobileboedivnyj zavod, autofabriek van Zaporozje, Oekraïne.
De import bij Gremi verliep destijds al mondjesmaat. Ook was het model 965 niet erg duurzaam, bekend was dat na verloop van tijd de torsiestaafveren het begaven, een nauwelijks rendabel te repareren mankement. De latere 966 t/m 968 waren beter maar nooit echt een populair model hier te lande.
De fabriek bestaat nog steeds en produceert nu licentiemodellen.
Tja, indrukwekkend, achteraf was het leven voor zo’n 80% van de mensen in de DDR goed. Huisvesting was goedkoop, scholing en gezondheidszorg waren goed en gratis en iedereen een baantje. Ik ben er indertijd een paar keer geweest en toen leek het er toch wat anders uit te zien. Je ging naar een openlucht museum en kwam bij een tafel waar 3 man/vrouw achter zaten, Een om het kaartje van de rol af te scheuren, een om het te overhandigen en de derde nam het geld in ontvangst. De huizen waren van de staat, dus als er een gat in het dak was moest de gemeente iemand sturen, dat kon weken of maanden duren als ze al kwamen. Scholing was gratis maar als je kind geen lid van de FdJ (hun versie van de Hitler Jugend) werd dan kon hij/zij nergens aan deelnemen en de toekomst vergeten. En de gratis gezondheidszorg hield ook in dat een hoogzwangere vriendin in het ziekenhuis een aantal verdiepingen de trap op moest lopen om bij een dokter te komen. In die tijd heb ik amper mensen ontmoet die positief over het regime spraken, als ze al met iemand uit het westen durfde te praten. Net zoals bij ons passen dit soort verhalen aardig in de traditie van ´de goede oude tijd´ maar bewaar je als die echt terug zouden komen.
Is genoteerd. Dat is inderdaad de relativiteit der dingen.
Er ging in de jaren ’90 een grap rond onder de Ossies:
“alles wat ze ons vroeger in de DDR op school en bij de jeugdbeweging leerden en wat ze op tv zeiden en in de krant schreven over het socialisme was natuurlijk allemaal gewoon propaganda. Maar alles wat ze ons vertelden over het kapitalisme, nou, dat was absoluut waar!”
Degene die vluchtte van MZ naar het westen was niet Walter Kaaden, hij was de ingenieur bij MZ. Het was de motorcoureur Ernst Degner, die op 13 augustus 1961 naar het westen vluchtte, terwijl uitgerekend die dag in Berlijn de beruchte muur werd gebouwd. Ernst Degner werd bij Suzuki met open armen ontvangen, hij had de stukken met technische kennis van de MZ tweetakt meegenomen waar Suzuki van kon profiteren.
Bedankt voor de correctie. Vroeger was er meer tijd om een tekst nog eens door te nemen!