Oldsmobile 88 Holiday hardtop uit 1957. Een parel in Wieringerwerf

Binnenkort leest u een persoonlijk verslag van Wieringerwerf op Wielen, dat op 25 juni werd gehouden onder zonovergoten omstandigheden. De hitte weerhield vele bezoekers en oldtimereigenaren er niet van om naar het gave evenement in de Wieringermeer af te reizen. Sterker: de organisatie begroette een recordaantal deelnemers en bezoekers. Vandaag staan we stil bij een zeldzame Amerikaanse oldtimer, een auto die je ook binnen de vaderlandse klassiekerscene nauwelijks ziet: de Oldsmobile 88 Holiday uit 1957, een juweel van een auto die al meer dan 30 jaar in eigendom is van de huidige eigenaar.

Van een afstandje houd je de Oldsmobile 88 Holiday hardtop voor een Bel Air, maar wanneer je enkele stappen dichterbij de auto komt weet je dat dat niet het geval is. Nu is een fraaie Amerikaanse klassieker voor iemand die het vizier vooral op Europees en in iets mindere mate Japans klassiek werk richt vaak een puzzel. Helemaal als het om een zeldzaam exemplaar gaat, zo zeldzaam zelfs dat déze Olds uit 1957 een tijdlang het enige exemplaar in Nederland was. Inmiddels ligt dat volgens de eigenaar iets anders, maar dan nog: ook deze auto’s vormen al reden genoeg om de hitte van de dag te trotseren en een gaaf evenement zoals in Wieringerwerf te bezoeken.

De Oldsmobile valt op door zijn wit-rode kleurstelling, door die typische styling uit de periode die van het midden van de jaren vijftig tot zeg maar 58/59 liep, door dat specifiek vormgegeven inzittendencompartiment. En een detail wat ondergetekende opvalt is dat setje aparte ruitjes, dat de c-stijl links en rechts vult. In de Verenigde Staten noemde men die drie-ruitconfiguratie achter Twin-Strut-Rear-Window. Dat was een marketingdingetje, dat General Motors destijds ook op enkele Buick-modellen toepaste

De Amerikaanse klassieker ziet er zoals gezegd schitterend uit. De eigenaar vertelt dat de Oldsmobile dicht tegen zijn afscheid aanzat, vanwege een brand. Deze zorgde voor heel veel schade aan de voorzijde. Gelukkig bleef er genoeg over om te redden. De Olds kreeg zijn oude glorie terug, mede dankzij het minutieuze vakwerk van Jaap Havik. En het klopt: de lak ziet er geweldig uit, bovendien is de Oldsmobile fantastisch geconserveerd.

De klep van de bagageruimte gaat open, en de eigenaar zegt “haal jouw vinger er maar eens langs”. De bevinding: het randje is spiegelglad en 100% egaal. Na de eerste aanblik van de klassieker verbaast dat niet, maar toch. Kwaliteit openbaart zich, als alles ook tot in de kleinste hoekjes deugt. Daarover gesproken: de bagageruimte werd ontdaan van de oorspronkelijke bekleding, deze was echt aan haar eind. De bedekking die nu de ruimte vult is minutieus aangebracht.

Onder de kap vind je dik zes liter aan cilinderinhoud, keurig verdeeld over acht cilinders in V-vorm én goed voor 260 pk. Het geheel is gekoppeld aan de Hydramatic-automaat van General Motors. De eigenaar van de Oldsmobile rijdt zo zijn heerlijke toerkilometers met de Amerikaanse klassieker, die al net zo heerlijk in het oog springt en al jaren wordt gekoesterd. Een prachtige auto, die zijn eigen verhaal vertelt binnen de illustere geschiedenis van de Amerikaanse automobielindustrie. Zoals de eigenaar, geheel spontaan, zijn verhaal deed over deze mooie klassieker.