Maserati 430. Gerestaureerde klassieker doet oude cowboyverhalen herleven

Zo vader, zo zoon

Tekst: Aart van der Haagen • Fotografie: Aart van der Haagen, Leendert Lingen

Weinigen kunnen zeggen dat ze een deel van hun jeugd op de achterbank van een Maserati 430 doorbrachten, laat staan dat ze er in hun studententijd – illegaal – mee rondcrosten. Gedreven door herinneringen en prachtige cowboyverhalen opende Leendert Lingen de jacht op de laatste grote trots van zijn vader… en vond de sportsedan in deplorabele toestand op een sloperij terug. Honderden vrijdagen offerde hij op aan de restauratie. 

Een ingetogen koets van 4,40 meter lengte met vier deuren en een conventionele kofferbak, het klinkt als de archetypische gezinsauto van vroeger. Inderdaad voldoet de groengrijze sedan van de familie Lingen uit de vroege jaren negentig aan alle criteria, maar daarmee houdt de invuloefening ook wel op. Leendert en zijn zusjes nestelden zich in het leder en alcantara, gewild of ongewild luisterend naar het gefluit van de twee IHI-turbocompressors en de orkestrale klanken van een meesterlijk gedirigeerde 2.8 V6-motor.

Pa had zichzelf in 1991 gekieteld met een heuse Maserati 430. Helaas zijn dingen niet voor eeuwig en ging het apparaat in 1995 alweer de deur uit, tot grote treurnis van Leendert Lingen. “Ergens rond 2013 begon ik op internet een zoektocht naar de auto. In augustus 2016 sprak ik iemand van de Maserati Club Holland, die me vertelde dat hij hem bij een sloperij had zien staan. Ik moest wel even slikken toen ik hem daar half ontmanteld aantrof, zonder motor, voorwielophanging, voorstoelen en met ingeslagen ruiten. Eigenlijk gewoon een karkas, dat ik echter gratis mocht meenemen.”

Wonderlijk

De buit was binnen, maar Leendert Lingen haalde zich duizenden uren werk op de hals. “Ik mocht de 430 neerzetten bij Autobedrijf Duijzer in Hoornaar en er zelf aan klussen. Wonderlijk genoeg viel de conditie van de carrosserie helemaal niet tegen en hoefde er maar beperkt aan gelast te worden.”

Bij een impopulaire exoot als deze loont het al gauw om ergens een donorvoertuig op te scharrelen. Daaruit kon de eigenaar allerlei onderdelen plukken, zoals de V6-krachtbron en de volledige kabelboom. “De mijne was verknipt bij het verwijderen van de motor. Niet te geloven hoeveel bedrading er in zo’n Maserati zit.”

Motor, differentieel en automatische versnellingsbak bleven inwendig onaangeroerd, maar de hobbyrestaurateur reviseerde wel de remmen en de wielophanging. In september 2022 beleefde het project zijn afronding en kon de harde werker zich opmaken voor de eerste testrit met de nieuw gespoten 430. Die verliep niet zoals gehoopt, want de motor klonk een tikkeltje ongezond. 

Oliekanalen verstopt

Onderzoek door Italauto in Achterveld leerde dat de oliekanalen van de motor uit de donorauto door lange stilstand verstopt waren geraakt. “Gelukkig had ik er maar een kilometer of vijftig mee afgelegd en de nokkenassen bij montage laten invetten, waardoor de schade redelijk meeviel.

Terwijl er een lichte revisie plaatsvond, ging ik thuis aan de slag met het spuiten van het inlaatspruitstuk en het kleppendeksel in de typerende matte, korrelige structuur. Je stookt ze op in de oven en brengt dan krimplak aan, die je moet naföhnen. Mijn vrouw kon haar haren niet meer modelleren en niet meer koken.” Alles bij elkaar een hele operatie voor een auto met een relatief bescheiden marktwaarde, maar ja, de laatste trots van pa krijg je slechts één keer te pakken. Leendert Lingen treedt zelfs in de voetsporen van zijn vader door de Maserati 430 als daily driver in te zetten. 

Het hele verhaal en een verslag over de restauratie van de Maserati 430 kun je lezen in de septemberuitgave van Auto Motor Klassiek. Die ligt nu in de kiosk.