Op het kentekenbewijs staat ‘Stationwagon’, maar het is natuurlijk een terreinwagen die ontworpen is om de weg te verlaten. Voor Gerrit betekent het ruig terrein met de Land Rover 109, per toeval misschien een keer de berm, maar voornamelijk de ‘woeste’ ritten naar de supermarkt.
Door: Dirk de Jong
Met andere woorden: de Land Rover 109 wordt gewoon als personenauto en pakezel gebruikt. Wel technisch perfect onderhouden, waarbij er verder niets wordt gedaan aan de carrosserie omdat hij vindt dat je het ‘leven’ van de auto mag zien. Hij is van bouwjaar 68 dus een duidelijke 50-plusser waarbij ‘rimpels’ best zichtbaar mogen zijn. Wel besloot hij de zescilinder benzinekrachtbron te laten vervangen door een Turbodiesel-uitvoering. En het is ook een beetje de sensatie om in een bijzondere auto te rijden en het bezit van de imposante klassieker hem een goed gevoel.
Er zijn rijders, poetsers en sleutelaars. Gerrit – hoewel hij meer dan 30 jaar monteur landbouwvoertuigen is geweest – behoort niet meer tot de sleutelaars. Voor hem blijft de charme van het oude, het stoere, de Spartaanse trekken die je ziet in de Land Rover 109. Waarvan het eerste model al in 1948 het levenslicht zag. Voor Gerrit is het niet ‘offroad’ maar ‘on the road’ en dat blijft voor hem een aparte bekoring.
Ook interessant om te lezen:
- AutoRAI Land Rover. Verloren, hersteld en na 50 jaar weer op de weg
- Hommage: Last Land Rover Defender by Piet Boon
- Zelfs na de productiestop is de Landrover Defender ontsterfelijk
- Landrover Series One
- Toyota Land Cruiser. De iconische Toyota
Leuk artikel om te lezen. Ik ben ook een groot liefhebber van terreinwagens. Ik vind de Landrover een stevige wagen om de natuur te overmeesteren. Mijn droom was altijd om met een Landrover de wereld te reizen. Jammer genoeg hebben mijn kinderen meer interesse in de luxe sportauto’s. Zal de Landrover 109 mooier worden door een nieuw verflaagje te krijgen of liever authentiek laten in zijn robuuste verschijning?