De Westfriese dijk wordt op een mooie zomerdag omgetoverd in de Via Flaminia. De reden? Auto Motor Klassiek is in en om Schagen voor een reportage over de prachtige en statige Lancia Flaminia van Nan Beers. Hij kocht één van zijn droomauto’s in 2019. Waarom Nan zo graag eigenaar wilde worden is bij het aanschouwen van deze zeldzame Italiaanse met een mooie geschiedenis direct duidelijk. Opnieuw, want wij maakten eerder al kennis met deze Flaminia.
Gespoten in Grigio Newmarket en Nero (en o, o, wat zijn de Avorio wielen met originele Lancia deksels toch ook prachtig) ademt deze Berlina pure grandeur, die in niets verbergt waarom deze auto historisch gezien tot de haute couture van de hogere klassen hoorde. En dat tegelijkertijd op een prachtig ingetogen wijze presenteert. De auto van Nan is precies zoals zij moet zijn. Het interieur ademt ravissante schoonheid, juist omdat het nog zoveel originele elementen bevat. Ingrediënten, die vertellen waarom oud worden zo, zó mooi kan zijn.
Technisch en cosmetisch top
De Lancia Flaminia van Nan rijdt voortreffelijk. En dat komt niet in het laatst omdat de huidige eigenaar er zo zuinig op is. Ook de vorige Nederlandse eigenaar wist de zeldzaamheid van deze prachtige berlina op waarde te schatten. En hield deze technisch en cosmetisch zo goed bij dat wij zeker weten dat Nan Beers nog tot in lengte van jaren plezier van de Lancia zal hebben.
Victor Muller
De Lancia had meerdere eigenaren. Zij kent een adellijke en gedocumenteerde historie in haar thuisland. En in Nederland was de welbekende Victor Muller zó gecharmeerd van de Flaminia dat hij haar enige jaren in eigendom had. Hij verkocht hem, iets dat Nan Beers niet van plan is. Hij wordt waarschijnlijk de laatste eigenaar van deze Lancia Flaminia.
Diepe buiging van nazaten
Het valt heel goed te begrijpen waarom dat zo is. Des te langer je er naar kijkt, des te fraaier zij wordt. Van minuscule details tot aan carrosserieontwerp. Een lijnvoering, die ook fabrikanten als Peugeot, BMC en Fiat inspireerde om voor de (grotere) middenklasse auto’s dezelfde lijnvoering aan te houden. Fraaie automobielen, die echter een diepe buiging maken voor één van de mooiste automobielen die Lancia maakte.
Nalatenschap van Aurelia
Maar adel verplicht, ook met terugwerkende kracht. Want de ingenieuze toepassingen van de Lancia Aurelia vind je ook terug in de Flaminia, die door Lancia en Battista naar een nog hoger niveau werd getild. Ingenieus, adellijk, sierlijk en tegelijkertijd nooit de grandeur van de daken zingend. Zó hoorde een edelkoets te worden bedacht en gebouwd. En over bouwen gesproken: de wijze waarop de Lancia met de hand in elkaar werd gezet in de fabriek in Borgo San Paolo voel je vandaag nog. En wat je ook voelt is die prachtige gewichtsverdeling, die in combinatie met de ten opzichte van de Aurelia verbeterde voorwielophanging voor een subliem weggedrag zorgt. Stevig comfortabel, zoals het een echte Italiaanse kan betamen.
Het hele verhaal
Voor Auto Motor Klassiek maakten we een uitgebreide reportage. Over de Lancia Flaminia van Nan Beers. Over de historie van de Lancia Flaminia. En over de afgeleiden van de Lancia Flaminia. Het is een reportage geworden die in de geest van de eigenaar én de constructeurs van de Lancia Flaminia is geschreven: met liefde en respect. Natuurlijk verklappen wij niet alles. Want het complete verhaal leest u in de laatste Auto Motor Klassiek uitgave.
Ja, mooi verhaal hoor!
Trek ik de foto’s groter, dan zie ik latere Engelse (Wolsleys, Rovers) en Franse (Peugeot) ontwerpen erin.
Mille grazie,
Een geweldige auto. Een oom van mijn vriend reed altijd dit type Lancia. Een geweldige auto en mooi.
Wat een weldaad weer ‘es met deze legende te worden ‘aangeraakt’, want geraakt ben je, na ook weer de prachtig gekozen formulering van de schrijver van dit artikel te hebben genoten! Het jaartal moet toch ergens rond 1958, ’59 hebben gelegen. Mijn eerste vakanties met mijn ouders in een onontdekt touristisch Italie (ik ben van 1950) waren gevuld met een groot verlangen er steeds weer dit soort auto’s tegen te komen. Vaak met de snerpend hoge berghoorn die de mooiste Lancia’s en Alfa’s Giulietta lieten galmen tegen de bergwanden der kronkelwegen rond de Noorditaliaanse meren. Waar is toch die ‘Grandezza’ gebleven, waar nog de laatste Italiaanse merken hun spreekwoordelijke begeerte na de jaren 60/70 ten grave hebben gedragen. Complimenten over deze prachtige hommage aan het klassemerk Lancia, (wat ‘lans’ of ‘speer’
betekent……)
Mooi verhaal weer Erik!