Van de week gesproken met de trotse, maar vooral ‘blije’ eigenaar van een gerestaureerde topklassieker. En gehoord hoe hij zijn berging had beveiligd tegen inbraak. Want hij beseft helemaal dat hij niet de enige met een heel goede smaak is.
Dat soort restauraties is een oprecht eerbetoon aan de tijden van toen. Afgelopen week druk in de garage bezig geweest met wat klassiekers die minimaal diefstal gevoelig zijn. Daar kan je ook blij mee en trots op zijn. Maar je leven is er absoluut zorgelozer bij.
Dat soort gepruts is een oprecht eerbetoon aan de tijden van toen.
Tegenwoordig kun je patina helemaal ambachtelijk laten aanbrengen
Dat kost geld en lijkt bijna echt. Je klassieker patina op laten doen door er een jaar of twintig mee rond te rossen kost buiten die twintig jaar niets. Dat is maar een voorbeeld van de voordelen van langdurige relaties. Je kunt dat zelfs in alle rust 50 jaar lang doen. Daar over komt er strakjes een verhaal over in Auto Motor Klassiek over een Honda CB750 en zijn eerste eigenaar. Na vijftig jaar heeft hij er alleen mild spijt van dat hij zijn motor ooit, in een ondoordacht moment, over heeft laten spuiten.
Pure nostalgie
Een andere insteek is dat je qua klassieke motorliefde bent blijven hangen in pure nostalgie. In de tijden dat je jong was en geen geld had. Maar geen geld voor een fatsoenlijke motorfiets had. Elke week kocht je het op krantenpapier gedrukte Weekblad Motor en je droomde weg over onbereikbaarheden als de Norton Commando, de BMW R75/5 en natuurlijk over de CB750 OHC Honda’s. En dat terwijl je uit pure armoede op een Harley zijklepper (door je vader in 1961 gekocht voor 150 gulden) of een Norton 88 Dominator (zelf gekocht voor 75 gulden) reed. Later kocht je voor 600 gulden een Suzuki T500. Voor 2.000 gulden een heel nette Honda 750 K2. De constante factor? Dat bleef het weekblad Motor.
Die WL zit nog in de familie. Maar de Norton valt onder de kreet die we allemaal wel eens slaken: “Die had ik nooit moeten weg doen”.
Intussen bestaat het Weekblad Motor allang niet meer en wat de overige bladen bieden? Dat zijn tests die meer lijken op die van een elektronica blad en waar zelfs motorfabrikanten hun product aanbieden als ‘het ideale platform voor je smartphone. Je wordt ouder papa…
Maar afgelopen week was puur nostalgisch. Het weer op drie wielen zetten van mijn favoriete combinatie, samen met mijn kameraad die oude motorfietsen met dezelfde mildheid bekijkt. Net als vroeger ging dat ontspannen en onbevangen. Pilsje erbij. Kletsen met passerende buurtgenoten. En – net als vroeger – met de insteek “het ding moet het gewoon doen”. Zo werd de 650 cc, 36 pk kopklepper vervangen – dat past allemaal gewoon, alleen is de elektrische installatie nu weer 6V – door een 750 cc, 23 pk zijklepblok. De lage compressie moet het aantrappen met een verrotte enkel makkelijker maken. De benzinetank is niet origineel, maar heeft meer inhoud. Om benzinesproeiregens tijdens de tankdemontage te voorkomen is het balansslangetje tussen de tankwangen verwijderd en is er een extra benzinekraan gemonteerd. Om dezelfde enkel van daarnet verder te sparen wordt de achteruitversnelling nu handmatig bediend.
Niet helemaal origineel meer
En zo is er al met alweer een oude motorfiets, een klassieker, gebruiksklaar gemaakt. Net als we dat vroeger deden. Het is iets minder dan het financieel zwaktebod dat het vroeger was. Maar het is nog steeds vertederend. En het resultaat is minimaal diefstalgevoelig. Mooi toch?
Zie ik daar een echte originele 6 volt Altette aan het zijspan hangen? Dan zou ik in ieder geval wel de cilinders van de sloten naar een tandje hoger vervangen: dit zijn hebbedingen met een steeds hoger prijskaartje.
En dan een Benelli Sei op de foto.
Het design is misschien niet het mooiste wat Italie bracht, maar die dwarse 6-pitter en die rij megafoons aan beide zijden, zijn echt weergaloos.
Pas een keer een oude MOtor-Visie gekocht, ivm een artikel wat erin stond.
Ook vergane glorie
De Sei heeft ook in AMK gestaan. Een uniek exemplaar. De eigenaar kent de hele historie van de motor en wint aan de lopende band prijzen met zijn restauratie. Een goede kans dat je het nummer kan nabestellen via christina@amklassiek.nl
Ik rij vlak voor huis vaak nog even een blokje om wanneer ik merk dat de auto achter me ook met me mee blijft rijden.
Moet er niet aan denken ooit de garage opengebroken aan te treffen en de inhoud ervan op moeten zoeken in oost Europa…
Maar gelukkig is oost Nederland nog niet het ‘wilde westen’ en respecteert men hier nog enigszins elkaars eigendom.
Dat wel, maar vertrouw er niet al te veel op.
Haha, hoorde gisteren in dat kader een leuke uitspraak bij Max Vakantieman; vertrouw op Allah, maar bind wel je kameel goed vast