Een adverteerder kreeg onlangs een verwijtende brief van zo’n dwalende toetsenbordridder zoals die tegenwoordig te vaak aan hun medicatie ontsnappen. De Chrysler die onze adverteerder aanbood voor 12.500 euro? Precies zo’n auto in minstens net zo’n goede staat stond in de US te koop voor maar $ 5.000. Als hard bewijs werd de link naar de Amerikaan bijgevoegd. Of de adverteerder zich niet schaamde voor zijn prijsstelling.
Maar natuurlijk kun je in the States goed inkopen
Je moet alleen even in de gaten houden dat je een retourtje met het vliegtuig moet scoren, daar ter plekke een weekje of drie moet blijven, er een auto moet huren. Ga zo nog maar even zo door. Overnachten en eten hoeft niet veel te kosten. Maar houd er rekening mee dat je per week twee kilo kunt aankomen. Het is handiger het voortraject vanaf hier te doen en dan gericht te gaan kijken of om zaken te doen met een local die je wil helpen. En wie heeft er geen familie of kennissen in the States? Bedenk bij het plannen van de bezoeken ook even dat de afstanden daar wat groter zijn dan hier. Wij kennen mensen die zonder voorbehoud 130 mijl rijden om een bioscoopje te pikken.
Daarna moet de administratie en de verscheping ook nog even geregeld worden
Als de klassieker dan hier is, dan is hij al veel minder goedkoop geworden. Maar als je het land kent en weet hoe de hazen lopen… Dan is het natuurlijk een prima idee om een auto in de States te kopen. Zeker wanneer je wat avontuurlijk bent aangelegd. Want in wat ooit het land van de onbegrensde mogelijkheden was zijn er veilinghuizen die gespecialiseerd zijn in de handel van ‘re posessed’ (door de bank in beslag genomen) klassiekers en klassiekers die schade hebben na een ongeval. En bij dat laatste begint de jongensboekenwereld.
Zo’n klassieker met schade?
Die is door de verzekering, de politie of bank in beslag genomen. Doorgaans zit er dan een partij lokaal papierwerk bij waaruit blijkt dat de betreffende klassieker – of wat dan ook — aan het verkeer onttrokken is. In de States mag zo’n ding dan de weg niet meer op. Er worden dus eigenlijk wrakken verkocht. En de bedragen die er geboden worden maken duidelijk dat er hier het spel gespeeld wordt van de handelaren die besloten hebben het leven zo aangenaam mogelijk te maken voor elkaar… En dan kun je voor maar iets van $ 1.000 of de helft ervan een serieuze klassieker kopen. Of het nu een Cadillac of een Mercedes is.
Only for professionals
Als particulier, laat staan als Europeaan kom je daar moeilijk tussen tijdens de kijkdagen. We weten van iemand die er een leuk klassieker Mercedes-Benz project dacht te kopen. Die kreeg van de lokale beroepsinkopers te horen tot hoe hoog hij mocht bieden. Als hij over dat bedrag heen zou gaan? Dan had hij mogelijk een auto plus een hoop problemen gehad. De spreker liet zijn jasje open vallen. Hij had een pistool in zijn broeksband. “It might only be your knee…” Want ‘de handel’ wil de prijzen laag houden. In elk geval aan de inkoopkant. En als je staat te bieden terwijl je erover nadenkt of je nu net gewaarschuwd of bedreigd bent?
Met dank aan salvage autos auction
Maar evenzogoed lijkt het ons toch het veiligst om gewoon bij onze adverteerders te kopen. En dromen? Dat doe je in bed.
persoonlijk heb ik wel zeer goede ervaringen met de aankoop avn en auto of OT in Deutschland daar is geen enkel probleem als je weet waar je moet kopen, liefst bij en echte Deutscher of bij en erkends niederlassung en je kan er naar toe rijden voor je koopt ; meestal reserveren ze de wagen nvoor u tot u komt Bij aankoop moet als het zo ,is steeds op aankoop formulier staan dat de wagen ongeval vrij is . als je dan koopt kan je dadelijk via het verkehsambt en uitvoerkenteken bekomen om met de wagen naar huis te komen Ik heb zo mijn Mercedes SL W107 aangekocht van en Particulieren mee gebracht en met uitvoerplaat alle administratie hier afgewerkt Heb ook mijn dagelijkse wagen een MB CLS op deze manie aangekocht en meegebracht naar Vlaanderen
Niet rechtstreeks uit Beieren maar via het inmiddels ter ziele gegane “Cult Cars” in Bergschenhoek kocht ik in 2001 een BMW 323i uit Beieren. Ja die met “doppelten Endrohren”. Uit 1980, Cypressengrün, 5-bak, getint glas, mistlampen vóór en een Webasto schuif/kanteldak. Tien jaar mee rondgereden, wat een auto.
Boekjes en rekeningen erbij en het schiet me te binnen dat ze me een andere 323i hadden geboden, maar die stond me niet aan. Toen ik een paar weken later langsging stond die auto daar weer, met behoorlijke motorschade. Met mijn Cypres ben ik nog eens in een filebotsing op de A27 beland. Getaxeerde waarde laten uitkeren en neus en kont met origineel plaatwerk weer als nieuw laten restaureren buiten kantoortijd.
Ik kijk wel eens dat programma van Chasing Classic Cars, alwaar ene zekere Wayne Cassini altijd op zoek is naar mooie klassiekers. Als ik dan toch zie wat er af en toe voor een hoop schroot afgetikt wordt, dan krijg ik het spaans benauwd. In elk geval vliegen de dollars stevig over de toonbank
Juist. En de cowboyverhalen zijn ook leuk!
Ik heb mijn Mustang 1965 V8 automaat aangekocht in Idaho van en particulier via en US side Ik geef toe het is steeds en gok maar ik heb geluk gehad de wagen was zeker in zo en zeer goede toestand als dat hij aan geprezen werd en de kleine gebreken die nog moesten hersteld worden daar was en nieuw onderdeel voor bij Ik heb dan de auto via en NL firma laten overkomen en heb hem dan later in NL komen afhalen Maar dar het prijsverschil groot genoeg was om hem door et verkopen als hij niet was geweest zoals beschreven heb ik het gewaagd temeer daar ik vroeger zo en Mustang had en ik ik bijna alle mogelijke ,info er nog over gehouden heb waardoor ik veel kon vergelijken bv het nr en de gegevens van het onderstel maar geef toe ,het is en groot risico dat men neemt men kan en mooie” foto reeks” kopen en en wrak bekomen jammer dat ik de foto’s van het ganse verhaal niet kan doorsturen
Beste Julien. Duidelijk. Je huiswerk maken en rustig blijven. En een beetje geluk hebben!
Ook ik kende iemand die de kip met de gouden eieren had gevonden: importeren uit Cowboyland. Het kostte inderdaad weken rondreizen, pingelen en papieren, maar hij kwam met ongeschonden knieën terug en een paar weken later stonden zijn aankopen in Rotterdam.
Bij de RDW volgde de domper: geen voor Europa toegelaten koplampen, verkeerde uitlaatsystemen met teveel herrie, uitsteeksels die hier niet toegestaan zijn, er kwam nog een flinke kostenpost bij en uiteindelijk was er geen enkele winst. Wel een leuk avontuur.
Het avontuur kan ook goud waard zijn!
Je kan ook (zoals ik toen) in 1992 heel naief 10.000 gulden aan Thomas Cook Traveller cheques (zijn die er nog?) kopen, een ticket boeken voor 10 dagen naar Miami, een vriendin meevragen, en alleen gewapend met 1 Autotrader volkomen onvoorbereid naar amerika gaan.
Daar wachten je dan tal van verrassingen, bvb. dat Amerika heul groot is, en dat er 2 soorten ’68 Dodge Chargers zijn: Heeele dure, en die met heeel veel plamuur.
Als je dan na 10 dagen non stop rijden midden in Alabama een leuke ’68 Olds 442 convertible ziet, vind je dat eigenlijk ook best leuk.
Als je hem dan na veel extra kosten 2,5 maand later in Rotterdam kunt halen (alwaar ze je bij de belastingdienst nog een keer leegschudden…), besef je dat je wel heel veel geluk hebt gehad!
Het was het allemaal wel waard, ik heb hem nog steeds!
Kijk, dat is de ware insteek. En het merken dat de USA zelfs groter zijn dan Gelderland kan een eye opener zijn. Net zo goed als dat de mate van restauratie in de US vaak wordt afgemeten aan de blikken plamuur die ervoor gebruikt zijn!
Zo is het, een auto kopen in een ander land kan best leuk zijn, informeer vooraf goed wat alles kost dan weet je de totaal prijs. Mijn maatje en ik hebben in 1998 een Checker Marathon (yellow cab New York) gekocht in Denver. De eigenaar heeft voor ons een rolletje foto’ s vol geschoten en opgestuurd, we zijn er niet eens geweest. We hebben via internet op het werk (ik had nog geen eigen computer) verder zaken gedaan, zowel de aankoop als het transport over land (1600 km naar de kust) als op de boot (ca 6 weken onderweg). Al met al een avontuur op zich maar zeker leuk om te ondernemen en je moet een beetje geluk hebben, maar da’s ook als je in Nederland een klassieker koopt hè.
Amen!
Zo’n 20 jaar geleden gevallen voor een Excalibur I uit 1965, 350 pk, foto’s, papieren enz. Auto door lokaal keuringsbedrijf laten keuren en gekocht. Transport helemaal van usa-particulier naar huis vanuit Nederland geregeld, perfect. Bij thuiskomst bleek uitstekende staat in USA anders te zijn dan hier. Technisch goed, cosmetisch redelijk, maar softtop, tonneaucover, stoelen en matten hadden hun beste tijd gehad. Dat dus vervangen en het chroomwerk na 10 jaar opnieuw laten doen. Heel Europa mee gereden, ieder jaar andere bestemming, vrijwel foutloos.
Twee jaar geleden verkocht, rijdt nu in Japan. De enige auto waar ik op verdiend heb, grijns.
Het kan dus echt wel, maar met enige reserve!
Je hebt schik gehad. En in de USA wordt glans vaak verward met kwaliteit, En ik hoop dat je van gekkigheid geen rare dingen hebt gedaan met je winst!
Een goede en nette klassieker uit de USA halen kan ook “gewoon” zittend achter een toetsenbord hoor. Inderdaad, je moet een gokje durven wagen. In 2010 stond (nu) mijn 1986 Ford LTD eBay. Een nette advertentie voorzien van foto’s en de nodige info. De adverteerder bleek een bedrijf te zijn dat inboedels opkoopt en gezien de vraagprijs hadden ze geen hoofdprijs in gedachten. Er waren best al wel wat biedingen, ook waren er dezelfde gebruikersnamen die elkaar aan het overbieden waren. Iets in mij zei toen dat het toch de “mijne” zou worden. De advertentie liep ergens op een doordeweekse dag vroeg in de ochtend af. Na een onrustige nacht ging uiteindelijk de wekker. Hup hup, gauw naar beneden, inloggen en 15 seconden voordat de advertentie afliep m’n maximum bod geplaatst. En ja, hebben die kip!! Aanbetalen, mailen met het bedrijf over de verdere betaling en 2 maanden (of drie?) stond de Ford in Roosendaal na een keurig verzorgd transport. Leuk dingetje nog: de achterruit van de stationwagon zat vol met dode insecten. De auto is per trein van LA naar New Orleans gegaan. Waarschijnlijk als eerste bovenop een wagon met z’n kont in de rijrichting. Nog eens op zo’n manier een auto kopen? Ik wel!!
Voorzichtigheid is goed. Je door angst laten leiden is fout. En je hebt iig de enige auto met dooie insecten op de achterruit gescoord. Prima verhaal!