Turkije, Griekenland, Portugal… Dat zijn geen landen waar je direct aan denkt wanneer je weg droomt over automobiele historie. Om over Egypte en aanverwante met olie gevulde zandbakken maar niet te spreken…

Natuurlijk zijn er in die landen wel klassiekers en zijn er klassiekerliefhebbers.

Maar als er aan een Nederlandse klassiekerliefhebber wordt gevraagd: “Noem eens drie Turkse automerken…” Dan blijft het waarschijnlijk oorverdovend stil.

Er worden in Turkije al tientallen jaren door o.a. Ford, Hyundai, Toyota, Renault en Fiat auto’s gebouwd, maar dat was doorgaans licentiebouw of lokalle productie van l buitenlandse merken.

Op klassiek gebied komen we – als we voor Turks gaan- dan niet veel verder dan bedrijven die minimaal één auto hebben geproduceerd onder een eigen merknaam en die hun hoofdzetel in Turkije hebben/hadden.

Otosan (Otomobil Sanayii, ofwel ‘Auto Industrie) was de eerste personenautofabrikant van’Turkije. Het bedrijf begon het met licentiebouw voor Ford, in 1966 kwam daar de Otosan Anadol (ook wel kortweg ‘Anadol’ bij. Die werd tot 1968 gemaakt. De auto werd opgevolgd door een wat aangepaste versie van de Ford Taunus en van af 1993 door de lokale Excort. Sindsdien is Otosan min of meer een Ford-fabriek. Nu komen de Ford Transits er vandaan.

Karsan is fabrikant van lichte bedrijfsvoertuigen. Karsan werd opgericht in 1966.

Tofaş werd in 1968 opgericht als joint venture tussen Fiat en de Turkse bedrijvengroep  Koc Holding. In 1969 werd er een fabriek gebouwd waar in 971 de assemblage van de Fiat 124 begon. De auto kreeg de naam Murat 124 en werd in 1976 opgevolgd door de op de Fiat 131 gebaseerde  Murat 131.

Later wordt Tofaş de merknaam en krijgen de modellen vogelnamen. De 131 gaat Tofaş Serçe (mus) heten, na een facelift wordt het Tofaş Şahin (havik). De Şahin werd van 1995 tot 2009 in Egypte in licentie gebouwd door Nasr

Op 18 november 1985 wordt de productie van de Joegoslavische Zastava 750 overgebracht naar Turkije. Tofaş bouwt het model tot april 2000.