De echte klassieke motorkenner weet direct wat deze Indian Motoplane uit 1933 uniek maakt. “De motor waar alles zit”, was de tekst van de advertentie in de jaren 30. Een motor met een geweldige trekkracht en snelheid, maar ook met een enorm uithoudingsvermogen. De tweecilinder werd ontwikkeld voor de sportieve rijder die teleurgesteld was in de prestaties van de Indian Standard Scout.
Door: Dirk de Jong
Voor Jelle is het een gemotoriseerde lekkernij die een speciaal plaatsje heeft in zijn museum ‘De Veteraan’ in het Friese Metslawier. Volgens de kenners zijn er van dit type Motoplane maar 400 exemplaren gebouwd, waarvan er indertijd 200 naar Europa kwamen. Dat gebeurde alleen in 1933. Nu is het aantal exemplaren dat is overgebleven op een hand te tellen.
De grote depressie van de jaren 30
Voor Indian Motors was het een moeilijke tijd. Men besloot voor drie types de mogelijkheid te maken om er verschillende motoren in te bouwen, maar verder alles gelijk te houden om de nodige extra kosten te besparen. De Indian Scout Junior kreeg een 500 cc motor en de Indian Prince was de goedkoopste met een 350 cc motor. De Indianrijders waren echter teleurgesteld in de vervanging van de 101 Pathfinder door de Standard Scout. Dus kwam de Indian Motoplane. Hij kreeg de grootste krachtbron van 750 cc. Die krachtbron werd in een frame van de Indian Prince geschroefd. Dat was echter te veel van het goede voor het lichte frame. Het project duurde dan ook maar een jaar, voordat het werd geannuleerd.
Enige in Nederland?
Waarschijnlijk is dit de enige Indian Motoplane in Nederland. De 750 cc Indian heeft de kracht en snelheid van een kopklepper, en volgens de advertentie in de jaren 30 is hij: geruisloos, loopt heel soepel en door het krachtige koppel in het stadsverkeer zonder te schakelen in de hoogste versnelling te gebruiken.
Betrouwbaarheid
Deze Indian Motoplane kwam dus in 1933 in Amerika op kenteken en is in 1972 naar Nederland gekomen. Ondanks zijn hoge leeftijd is hij nog steeds vitaal en klaar voor de weg. Nee, niet gepoetst, zo vanuit het verborgene in een oude schuur naar het zonlicht.
Advertentie
De enthousiaste advertentie (in oud Nederlands) probeert de teleurgestelde Indianliefhebber uit die dagen over te halen met deze tekst:
“Rijdt den Indian Motoplane. Draait het gashandel open en gij beleeft een nieuwe sensatie. Gij doet met hem wat gij wilt. Indian Motoplane, de motor waar alles in zit voor slechts 200 dollar. Voor 795 Hollandse Guldens zal hij wat betrouwbaarheid en comfort betreft ruimschoots aan uw eisen voldoen. Uw kosten met deze motor zullen sterk verlagen! Een lange levensduur door de verwerkte Indian materialen met superieure eigenschappen.” Over lange levensduur gesproken, de Indian Motoplane is bijna 90 jaar oud!
Wat een uithoudingsvermogen
Om een aanschaf nu te kunnen bekostigen zal de portemonnee ook een groot uithoudingsvermogen moeten hebben. Dus vooraf de vermogensbeheerder even bellen lijkt een goed advies. Want als u hem vindt, kunt u rekenen op een forse aanschafprijs. En of u er ooit een vindt? Zeker niet in een originele staat als ons fotomodel.
Meer verhalen over klassieke motoren via deze link.
Wij kunnen u goed gebruiken als abonnee van Auto Motor Klassiek, abonneer via deze link.
Prachtige motor.
Max heeft een mooie verzameling motoren in Raalte in zijn American Motorcycle Museum Holland.
Volgende week tijdens het Hemelvaart’s weekend is er de jaarlijkse AMCA-beurs, kun je weer de ogen de kost geven aan al dat moois uit vervlogen tijden!
Mooi tril ding; goed voor je sixpack!
Vroeger bij Mad Max in Zwolle stonden diverse Indians, maar ook HD en jukeboxen. Of hij deze ook heeft of had weet ik niet.
Kan hem niet vinden op internet dus weet niet of hij nog bestaat.
67 jaar geleden verruilde mijn oude heer zijn Indian voor een tweedehands Aero Minor vanwege het feit dat door mijn geboorte het gezin 3 personen ging tellen, eentje teveel voor de Indian dus. Dat was het einde van 10 jaar Indian rijden, waarbij ritten naar Oostenrijk en Zwitserland niet werden geschuwd. Wat ik weet is alleen van horen zeggen, maar zijn Indian had een TOPsnelheid van ongeveer 80km/uur, dus een reis naar de Alpen was toen echt een reis. (overigens reed de Aero Minor niet veel harder, daarvan was de top meen ik 90km/uur).
Van die andere Amerikaan weet ik wel een beetje. Van de concurrent een stuk minder maar van een “motoplane” had ik nog nooit gehoord. Je blijft hier bij leren.