Het was een prestigeproject van Hans Glas Gmbh, een serieuze V8 coupé uit Dingolfing. De Glas 2600 V8, ontworpen door Frua, moest een tegenstrever worden van de grote luxe sportcoupés uit die tijd. Glas had zich sinds de jaren vijftig ontwikkeld van Motorrollerbouwer en Goggomobil producent tot fabrikant die ook in staat was om grotere creaties te produceren. Het bedrijf groeide uit naar de status van ernstzunehmen autobouwer. En die betrad tijdens de welvarende jaren zestig de hogere echelons van de automobielmarkt. Paradepaard Glas 2600 V8 was binnen die sage voorbestemd om het hoogtepunt te worden.
Binnen een jaar na de beslissing om met een grote coupé te komen ontstond- geïnspireerd tot het aardige succes van de 1300 GT- een luxe coupé. Dingolfing rustte de Glas 2600 V8 uit met een “dubbele 1.300 motor in V-vorm”. Niet geheel toevallig was deze geïnspireerd op….de 1300 motor die door Glas werd gebruikt in enkele modellen. Voor de V8 betekende dat één bovenliggende nokkenas per cilinderbank én twee distributieriemen. De riemaandrijving was in de jaren zestig een handelsmerk van Glas, die de constructie van bovenliggende nokkenas en riemaandrijving ook al op de kleinere modellen liet debuteren (1004), Voor de handtekening van de carrosserie tekende Frua, die meerdere fraaie constructies voor (onder meer) Glas op naam zette. De 1500 en 1700 sedan en de coupés (1300 GT en 1700 GT) zijn daar bekorende voorbeelden van.
Vuurdoop in 1965
De Glas 2600 V8 kreeg in 1965 zijn (of moeten we “haar” zeggen?) vuurdoop tijdens de IAA van Frankfurt. Het duurde nog een jaar voordat de Glas Serienreif was. De eerste exemplaren werden door Glas in augustus 1966 geleverd. De nieuwe exoot van Glas kreeg de 2.580 cc motor met 3 dubbele Solex valstroom-carburateurs. De krachtbron was goed voor 150 DIN-PK. De V8 stelde de Glas 2600 in staat om een top van 200 kilometer per uur te behalen. Het onderstel bestond uit een De Dion as, panhardstang, half-elliptische bladversen en zelfregulerende Hydromat schokdempers achter. De voorwielen waren onafhankelijk opgehangen aan dubbele driehoeksdraagarmen. Ook monteerde men in Dingolfing een stabilisator aan de voorzijde. Remmen? Schijven voor en trommels achter.
Glaserati
De techniek werd verpakt in een prachtige koets met grote glaspartijen. De Italiaanse handtekening onder het koetswerk was duidelijk zichtbaar. Door de Maserati gelijkenis kreeg de Glas 2600 V8 zijn bijnaam “Glaserati”. Hoe fraai ook: de pretentieuze en fabuleus mooie Glas 2600 V8 bracht niet het grote geld naar het oosten van Beieren. Glas kwam in de financiële problemen, en op 10 november 1966 werd Dingolfing van BMW. Dat zette de 3 liter versie als BMW-Glas 3000 V8 in de markt. Het was de opvolger van de 2600 V8, die feitelijk maar een half jaar werd gebouwd en 300 keer werd verkocht.
Schaalmodel in 1 op 18
Het bescheiden productieaantal neemt niet weg dat Glas een prachtige coupé bouwde. Modelautofabrikant Schuco zag eerder al aanleiding om de BMW-Glas 3000 V8 achttien keer te verkleinen. En voegde met de oer Glas V8 een schitterend model toe aan de PRO.R.lijn. Opnieuw deed men dat in de schaal 1:18. Ook dit is een waarheidsgetrouwe versie, die het één op één voorbeeld van de Glas 2600 V8 heel veel recht doet. Het is een volledig gesloten model, de portieren, motorkap en kofferklep kunnen niet worden geopend.
Kloppende details, uit hars opgetrokken
Dat neemt niet weg dat er veel aandacht is besteed aan de detaillering. De Frua logo’s in de C-stijlen, de maatvoering, de grille, de verhouding banden-velgen, de kozijnlijnen, de verlichtingsunits: overal is op gelet. Een kniesoor zal opvallen dat de raamstijlen aan de zijkant iets meer geprofileerd hadden mogen zijn, maar die kritiek valt binnen het totaalpakket (wat ondergetekende betreft) in het niet. Ook het interieur is een staaltje van mooie miniatuurbouw. Het houten stuurwiel met drie spaken is zeer natuurgetrouw, de kleurstelling van het interieur is prachtig. Zelfs aan het ontbreken van de rechter buitenspiegel is gedacht. Over de hele linie is het uit hars opgetrokken model zeer geslaagd.
Stevige prijs voor een heel puik model
Schuco- dat in meerdere opzichten sterk inzet op vooral Duitse pré jaren zeventig modellen- heeft vakwerk geleverd, zoals men dat al jaren doet. Schuco heeft het model nog op voorraad (27-10-2020). De modellenbouwer uit Duitsland produceerde het Glas 2600 V8 schaalmodel in een oplage van 500 stuks. Voor wie heeft opgelet: vaker dan het origineel. Voor deze exclusiviteit tast de verzamelaar wél diep in de buidel. Schuco hanteert op de eigen website een adviesprijs van €159,–. Dat is fors, maar de liefhebber krijgt voor dat bedrag echt een héél puik model in handen.
Fotocredits: © 2020 DICKIE Spielzeug GmbH & Co. KG
ik heb van 1967 tot 1970 met een Glass 1304 CL gereden. Een parel in die tijd.
Mijn beste vriend reed met een 1304 TS met 5 versnellingen.
De heer Glass zou beter meer aandacht besteed hebben aan kwaliteit. Grote minpunten waren: De handrem werkte nooit, altijd stuk. Tijdens het optrekken aan een bepaalde snelheid, bevroor de inlaathals tussen motor carburator en dan stokte de motor en dan had je geen power meer. Dus moest je stoppen en wachten tot het ijs gesmolten was. Levensgevaarlijk bij het voorbij steken. Als het soms 2 of 3 dagen na elkaar geregend had, waren de bougies en de rotor in de delco nat. Nieuwe bougies en delco droog maken. Best Touring Wegenhulp bellen voor hulp.
De betrokken garage, met agentschap, had geen geschoold personeel en bood niet veel hulp. Ondanks het feit dat ik gek was op die auto, heb ik hem van de hand gedaan van miserie. Mocht Hans meer aandacht besteed hebben aan kwaliteit, zou hij een vaste klantenkern opgebouwd hebben. In laatste instantie heeft het type 1700 hem helemaal de nek gebroken. Dat was niets waard. Echt jammer voor een man met die kwaliteiten.
Prachtige wagen, ik heb er een paar jaar geleden nog een voor de APK keuring gehad in het zuiden des lands, In redelijk goede staat. De klant heeft hem verkocht aan een andere liefhebber. Solide techniek, mooie styling.
Mbt de automusea Jan, ben je al een in Sinsheim in het Technikmuseum geweest? Fantastisch! Het is even karren maar dan heb je ook wat.
Toen had BMW nog ranke, duits-Italiaanse lijnen. Heel wat anders als de bever (Chinese) stijl van nu.
Prachtig model. Het dashboard werd “Uhrenladen” genoemd wegens de zeven ronde wijzerplaten. De fraaie ovalen koplampen waren voor zo’n kleine serie natuurlijk erg duur om te produceren, daarom werden al bestaande Setra-bus-koplampen gekocht bij Kässbohrer.
Mooi aanvulling Olav! Dank je wel. Glas maakte in meerdere opzichten overigens gebruik van bestaande fabrikanten voor de toelevering van onderdelen, zoals van Mercedes-Benz. Zonde dat zo’n fraai model relatief snel ter ziele ging omdat BMW aanleiding zag om zelf modellen te gaan ontwikkelen.
Met veel interesse lees ik jullie brokken leesvoer alsmede het maandblad Auto Motor Klassiek. Ik meen dat het erg belangrijk is dat de schrijvers hun stukjes schrijven en er zo voor zorgen, dat hun kennis bewaard blijft. Oude auto’s kun je restaureren, hun berijders niet.
Het rijdend houden van oldtimers is een dure hobby maar ook inspirerend.
Bij de gepensioeneerden onder ons is een schat aan ervaring aanwezig die gebruikt moet worden zolang het kan. Ik heb zelf nu mijn 13e auto in gebruik en ben best onder de indruk van de technische vooruitgang. Hoe kijken jullie aan tegen Auto musea?