In 1968 toonde Peugeot de 504 aan de wereld. Hij werd meteen Auto van het Jaar. Het verfrissende ontwerp was één van de zaken die de doorslag voor de eretitel gaf. Ook de onafhankelijke wielophanging en schijfremmen rondom speelden een belangrijke rol in de uitverkiezing van deze prachtige middenklasser, die een lange Europese carrière kende. Van 1968 tot en met 1983 was hij als Peugeot 504 Berline op ons continent leverbaar.
In de eerste jaren werd de auto met de 1796 cc motor van de Peugeot 404 uitgerust. De koper mocht kiezen uit conventionele carburatie en mechanische injectie van Kugelfischer. De injectie modellen droegen de naam “Injection”. Vanaf 1971 was er bovendien een dieselmotor met een inhoud van 2112 cc beschikbaar. In oktober 1970 werd de 1,8-liter motor van de Peugeot 504 Berline vervangen door een twee liter motor met 69 kW (94 pk). Van meet af aan waren de benzineversies leverbaar met een 3-traps automaat van ZF.
Oliecrisis brengt spaarversie
In 1973 verscheen – ook als reactie op de oliecrisis – de 504 “L”. De 1.8 liter motor maakte zijn rentree binnen de 504 reeks. Dieselrijders kregen in combinatie met de instap variant een motor met een inhoud van 1948cc. Hij heette dan “LD”. Het spaarmodel kreeg ook een starre achteras aangemeten, welke niet alleen invloed had op de wegligging van deze 504. Ook de inhoud van de kofferruimte werd ingeperkt. Deze versie werd bovendien ontdaan van diverse chromen details en voorzien van een vereenvoudigd dashboard. De “L” kreeg de oude getrouwe stuurschakeling.
De tweeliterversies van de sedan kregen in hetzelfde jaar een vloerpook aangemeten. Zij droegen vanaf het modeljaar 1974 de uitrustingsbenamingen “GL” (carburatiemotor) en “TI” (mechanische Kugelfischer-injectie). Bij deze sedan uitvoeringen was de schakelhendel aan de stuurkolom in 1972 al vervangen door een vloerpook. De dieselversie van de GL heette “GLD”. De TI werd nooit in combinatie met een zelfontbrander geleverd.
‘Tweede’ reeks
Halverwege jaren zeventig werd de zogenaamde ’tweede reeks’ van de Peugeot 504 Berline gelanceerd. De portiergrepen waren nu verzonken in de deuren. De XN1 motor van de GL kreeg een nieuwe cilinderkop, een nieuw inlaatspruitstuk en een andere carburateur. Ook kreeg de gewijzigde 504 een licht gemodificeerd dashboard en een moderner getekend stuurwiel van zijn makers mee. In de tweede helft van de jaren zeventig vonden er verdere aanpassingen plaats, zoals aan de achteras. Een andere wijziging betrof de zwarte kunststof grille die de uitvalsbasis vormde voor het nieuwe, opengewerkte leeuwenembleem. De GLD kreeg een tot 2304 cc vergrote dieselmotor in het vooronder.
Versobering
In de laatste fase van de jaren zeventig werden enige versoberingen doorgevoerd. De 504 GL kreeg bijvoorbeeld trommelremmen aan de achterzijde. En in 1979 verloor de “L” zijn aanduiding. Hij heette vanaf dat moment – en in gemodificeerde vorm – ‘504’. In hetzelfde jaar werd de veelgeprezen 1971 cc motor uit het Peugeot 504 Berline leveringsprogramma gehaald, aangezien de Peugeot 505 zijn opwachting maakte. De komst van de 505 luidde echter nog niet het Europese einde van de 504 in.
De laatste Europese jaren
De Peugeot 504 Berline (en ook de Break/Familiale) werd aan de tijdgeest aangepast. Nu kreeg de gehele Berline linie het nieuwe dashboard, gewijzigde instrumenten en andere stoelen. Ook de type-aanduidingen, die met kunststof emblemen aan de achterzijde werden gemonteerd, gaven blijk De laatste (Europese) uitrustingsvarianten van de 504 heetten nu GR, SR, GRD en SRD. Qua motorinhoud werd er op benzine en dieselvlak een versobering in keuze doorgevoerd. Er was keuze uit de 1796 cc benzinemotor en de aloude 2112 cc dieselmotor.
Tot en met het einde van 1983 werd de Peugeot 504 Berline op deze manier door Peugeot in het programma gehouden. In zijn laatste Europese productiejaar was de 504 sedan overigens alleen nog in Frankrijk leverbaar. Hierna ruimde hij samen met zijn stationbroer definitief het veld binnen ons continent. Het was het Europese afscheid van een in alle opzichten prachtige auto.
Gisteren nog een Bondfilm gezien op RTL waar een Citroen 2pk achtervolgd werd door 2 zwarte 504’s
Tijdens de wilde achtervolging veranderden de deurgrepen van de 504’s meermaals in verzonken exemplaren en dan weer met de deurgrepen erbovenop en omgekeerd.
Iconische automobiel.
Schijfremmen rondom was in de jaren ‘60 nog exclusief voor ‘gewone’ auto’s (Renault 8 was een van de eerste betaalbare wagen daarmee). Hele fijne, comfortabele en betrouwbare auto’s die 504. Best groot ook toen, als je er nu mee rondrijdt, zie je hoe auto’s gegroeid zijn.
In de jaren ‘80 waren de 504’s zeer populair in Afrika. Diverse studenten hebben toen vele exemplaren naar Ouagadougou (Timboektoe) gereden en daar verkocht. De opbrengst was dan nog ruim voldoende om de aanschaf, reiskosten en een vliegticket terug te dekken.
Stuurversnelling is inderdaad veel fijner dan op het eerste gezicht lijkt. Ik heb nooit in een 504 gereden, maar wel Renault 16’s die dat ook hebben; heerlijke wagens ook.
De stuurversnelling is eigenlijk veel prettiger en handiger ten opzichte van de vloerpook. In de 504 schakelde de stuurversnelling zeer soepel.
De 504 werd nog tot begin 21-ste eeuw geproduceerd bij PAN (Peugeot Automobile Nigeria
Begin 21-ste eeuw waren alle Regerings auto’s 504 & 505 in Nigeria.
Van de Familia rijden er nog veel, zeker in Nigeria en Senegal, voor internationaal personen vervoer.
Klopt, vandaar de beschrijving voor de Europese markt.
Jammer dat er alleen de automaten zijn overgebleven, ( in Afrika snappen ze dat niet gelukkig, anders waren alle 504’s weg). Zo’n geschakeld TI’tje was snel!
Mijn derde auto was een Peugeot 504GL. Nieuw gekocht in 1974 en na 60.000 KM ingeruild met Hfls. 2.000,00 afschrijving voor mijn lievelingsmerk wat ik eindelijk betalen kon in 1976 en een nieuwe laatste W 114 200 benzine Mercedes gekocht. Maar totaal met de Peugeot geen klachten gehad en dit was ook een prima ruime confortabele familiewagen. Een enkele keer zie ik er nog wel eens een en krijg daar altijd een warm gevoel bij.
Door de 504 kreeg Peugeot wel de bijnaam ‘Franse Mercedes’. Dat was toen een compliment.
Peugeot is natuurlijk ook een merk dat uit een deel van Frankrijk komt dat niet altijd tot Frankrijk behoorde, de Elzas. Sochaux is niet alleen cultureel maar ook geografisch veel verder van Parijs (425 km) dan van Boeblingen (300 km). Peugeot was daarom altijd al wat conservatiever dan de andere Franse merken, veel Germaanser dus.
1 van de mooiste Peugeots ooit. En vanwege het ontbreken van elektronica ook 1 van de beste. Wat reed dat lekker.
Wat een prachtige auto en sublieme rijeigenschappen. Dat blijft je altijd bij.
Ze zijn nu bitter weinig in het straatbeeld te zien na 3,7 miljoen geproduceerde exemplaren.
De exemplaren met de verzonken deurgrepen hadden roestgevoeliger staal t.o.v. het exemplaar op de foto (met bovenliggende deurgrepen)
Mijn vader heeft er 3 nieuw gekocht in de jaren 70, maar de laatste uit 1978 begon wel binnen het jaar roestblaasjes te vertonen. De techniek en rijcomfort waren zeer goed, een Mercedes 200 uit die tijd was 3,5 x duurder in aankoop (en roestte ook)
In Afrika werden ze zelfs tot voor een jaar of 10 nog nieuw gebouwd.
Gloeiede een V70 zweeds staal kun je toch niet vergelijken met dit franse blik van peugeot wees eens eerlijk toch
Oersterk waren ze, de 404 en 504 versies. Kijk maar eens naar de successen in de Afrikaanse rally’s van weleer, de zwaarste binnen het WRC-circuit en de voorgangers. Bovendien waren deze Peugeots ook auto’s uit een ander tijdperk.
Nee inderdaad, wat moet je nou met zo’n Ikea hondenhok als je jezelf ook in betrouwbaar comfort met mediterrane luxe kunt verplaatsen?!
Gewldige auto kreeg op mijn 27 ste jaar er één tot mijn beschikking van mijn werkgever Mc Cain foods Holland reed 50 tot 60 duizen km per jaar ,alleen in de bergen was de diesel niet vooruit te branden.
Ik zou er wel één als old timer willen hebben ,maarja geen ruimte ervoor.
Wordt wel wam als ik er één zie rijden
Mijn kenteken was HP 42 JR
Super auto , was ook vaak directie auto
en ze konden ertegen, want uit videootjes zie je dat ze in donker afrika worden ingezet als taxis
met een onvoorstelbaar aantal passagiers, en dan maar over die modderkuilen heen
Was ook een station versie van, een bak van een auto naar mijn herinnering
Een knots van een station! Daar kun geen ander Europees merk tegenop. Zou hem zo voor de deur willen zetten en de sleutels van mijn V70 aan de bezorger meegeven.
Ja inderdaad fantastische auto.. heerlijke zetels, superzacht komfort én beresterk. De diesel rookte eerst nogal na een koude start, doch na heel nauwkeuring afstellen van de pomp was dit weg. Het was onze trouwauto… op huwelijksreis naar Zuid-Frankrijk… de ramen achterin geblindeerd met krantenpapier :)!
Diesel station, niet snel, maar bleef gaaaaaaannnnnnn…..
Een werkgever had zo een ding als servicewagen.
Alles heeft erachter gehangen….
Zelf nog een blauwe maandag een blauwe GL automaat gehad…
Met dorpels van zaterdagtelegrafen
Ikzelf ben eigenaar van een peugeot 504 berline 2.0l GL met stuurschakeling bwj 1971 en de wagen rijd fantastisch. heb de wagen volledig opgeknapt( gespoten en Interieur volledig laten opnieuw doen . tis een pareltje