Talbot, ook zo’n ondergeschoven kind
Ooit, in 1926 stuurde de directie van FIAT – toen nog met hoofdletters als in “Fabbrica Italiana Automobili Torino” –Henri Theodore Pigozzi naar Parijs om daar het FIAT importeurschap voor Frankrijk op poten te zetten. Drie jaar later had de ondernemende Italiaan dat zo goed voor elkaar dat hij in Parijs FIATS ging assembleren.
Daarmee verdiende hij zoveel geld dat hij in 1934 het merk Donnet kon overnemen. Dat was ook het moment om echt helemaal eigen baas te worden. Daarom werd de Société Industrielle Mécanique et Carrosserie opgericht. En laten dat nu net de beginletters van Simca zijn.
Simca
Het duurde tot 1936 voor de eerst Simca’s te koop kwamen. Die twee jaar waren feitelijk gebruikt om FIATs een beetje aan te passen. De Simca 5 was bijvoorbeeld feitelijk een FIAT Toppolino. Na de oorlog bleef Simca leentjebuur spelen bij FIAT. De eerste heel eigen Simca verscheen pas in 1953, de Simca Aronde. Omdat marketing toen nog niet was uitgevonden was de fabriek erg verbaasd over de goede verkoop van hun eersteling. Tot aan het eind van de productie in 1961 werden er mer dan een miljoen van verkocht. In de tussentijd had Simca in 1954 de franse Ford fabriek over genomen. Daardoor veranderde de Ford Vedetteook in een Simca. De Ariane en de Chambord waren van de ex Ford afgeleide Simca’s in een wat latere fase.
In 1961 presenterde Simca de uiterst succesvolle Simca 1000, de eerste Simca met de motor achter in. De stijlvol elegant gelinde 1300 en 1500 cc modellen volgden in in 1964. De 1100 – met zijn voor die tijd vrij kenmerkende reclamecampagne – was na zijn introductie in 1968 ook erg succesvol.
Rootes
In Engeland bestond de Rootes groep al sinds 1932. Hillman, Humber, Commer, Singer en Sunbeam vielen onder die groep waar Clement-Talbot zich in 1935 bij aansloot. Maar dat merk verdween al snel na de fusie. De eerder genoemde merken bleven onder eigen vaandel bestaan. In 1967 werd het Rootes concern helemaal over genomen door het Amerikaanse Chrysler concern. Dat resulteerde in de Benelux in het verdwijnen van alle Rootes merknamen behalve Sunbeam. En de naam Rootes veranderde in Chrysler UK. In 1970 verkreeg Chrysler een meerderheidsbelang in Simca, dat daardoor Chrysler France werd. Daarna werd het qua nemen en modellen een wat onoverzichtelijke mix die te gecompliceerd is voor dit tekstje.
Chrysler
Intussen was het Chrysler concern in financiële moeilijkheden geraakt en ging de voormalige Chrysler France inboedel over naar het Peugeot-Citroën concern. In 1979 werd het hele gebeuren opnieuw ten doop gedragen als het nieuwe, overkoepelende merk ‘Talbot’. En ondanks de uitgebreide reclamecampagne werd dat geen succes. Talbot had een zelfstandig merk moeten worden naast Peugeot en Citroën. Maar de overname maakte van de nieuwe groep wel de grootste autoproducent van Europa. Maar sinds 1979 kwam er steeds meer de klad in Talbot. Met de Tagora als typpisch dieptepunt. In 1981 werd er besloten Talbot volledig te integreren in Peugeot.
Intussen
Inmiddels waren de Talbots weing geliefd en stond het kwaliteitsniveau voor de potentiële kopers niet buiten kijf. Overlevenden zijn intussen aardig schaars. En niet erg gezocht. Of erg niet geliefd. Maar een leuke Talbot voor een zacht prijsje? Dat is toch een leuke klassieker met een interessante historie.
En vergeet ook de Simca-Matra’s niet. Deze sportwagens zie je in Frankrijk nog regelmatig rijden. Ik vind dat ook lieve auto’s: sportief gelijnd, geavanceerde bouw en scherp sturen, zonder de bombarie die Duitse sportwagens siert. Trouwens, was de Simca 1000 rallye 2 eigenlijk niet de eerste sportieve familie auto (en niet de als zodanig geclaimde VW)?
Doodzonde dat het mooie merk Simca tenonder is gegaan aan de grootheidswaanzin van Chrysler. Laatstgenoemde is weer overgenomen door Fiat hetgeen het geboortenest van Simca was. En zo is de cirkel dan toch weer rond.