De eerste generatie van de Fiat 127. Een succesnummer

Gebruik maken van bestaande techniek en deze onderbrengen in een nieuwe, eigentijdse en moderne jas. Feitelijk is dat het uitgangspunt geweest bij het ontwerpen van de Fiat 127, die in maart 1971 aan de wereld wordt getoond. Deze Italiaanse supermini uit de jaren zeventig staat op een vergroot platform van eveneens populaire A112 uit 1969. Deze creatie van het Milanese Autobianchi  -in 1955 door Bianchi, Fiat en Pirelli opgericht en sinds 1968 in volledig eigendom van Fiat-  is in platform- en onderstel technische zin ook sterk verwant aan de Fiat 128, die in hetzelfde jaar als de A112 werd geïntroduceerd.

Beide Italianen –aan het eind van de jaren zestig gelanceerd- zijn voorzien van een krachtbron welke dwars in het vooronder is geplaatst. De transmissie is naast de krachtbron gesitueerd. In combinatie met de voorwielaandrijving levert dat grote mogelijkheden voor het creëren van ruimte voor inzittenden en bagage op. Feitelijk stammen die uitgangspunten uit een verder verleden. De door Autobianchi ontwikkelde Primula – alom beschouwd als wegbereider voor de Fiat 128- is in 1964 namelijk de eerste auto waar dit samenspel van motor, transmissie en voorwielaandrijving op deze wijze wordt toegepast. In 1971 keren die uitgangspunten ook terug in de Fiat 127, die mede werd ontwikkeld door Pio Manzù.

Technische familietrekken

Daarnaast deelt de Fiat 127 diverse toepassingen van de Fiat 128 en de A112, de nummers één en twee in de Auto van het Jaar verkiezing van 1970. Voorbeelden van die technische toepassingen zijn natuurlijk de bouwwijze van transmissie en dwars geplaatste krachtbron, de vier onafhankelijk opgehangen wielen, een stabilisator aan de voorzijde, Mac Pherson veerpoten èn de dwarse bladveer aan de achterzijde, welke tevens een stabilisatorfunctie heeft. Ook delen de “grote kleine drie” de platformeigenschappen.

Jong en oud zorgt voor ijzersterk gamma

De Fiat 128 zingt motorisch gezien zijn eigen lied. Maar de Autobianchi A112 en de Fiat 127 delen dezelfde “Fiat 100”-motor met een inhoud 903 cc. Die krachtbron stamt uit de laatste serie van de Fiat 850 Sport. De motor, die in de eerste jaren van de Fiat 127 47 PK aan de krukas legt, maakt de 127 sneller dan menig concurrent. Ook leggen enkele middenklassers met basis motorisering het volkomen af tegen de voor zijn tijd rappe Fiat. Het ruimteaanbod vormt een ander ijzersterk punt van de Auto van het Jaar 1972. Met grote broer Fiat 128 deelt de Fiat 127 het 20%/80% concept: Het grootste deel komt ten goede aan de inzittenden en de bagageruimte. De Autobianchi A112, de Fiat 127 en de Fiat 128 zijn niet alleen onderhuids, maar ook zichtbaar familie van elkaar.

Komst van driedeurs en Special

De eerste generatie van de Fiat 127 wordt van 1971 tot en met 1977 gebouwd. De Fiat 127 debuteert in tweedeurs trim. Voorin ligt de 903 cc motor die 47 PK aan de krukas legt. Voor het modeljaar 1973 krijgt de oer-127 er een driedeurs broertje bij. Van meet af aan blijkt de Fiat een succes te zijn. Dat is voor Turijn reden om generatie één van de 127 tijdens zijn looptijd nauwelijks aan te passen. In 1974 wordt het kleine leveringsgamma van de 127 wél uitgebreid met de luxe Special, die onder meer herkenbaar was aan de toepassing van chroomaccenten. Tegelijkertijd wijzigt Fiat voor de tweedeurs versie de achterruit. Die loopt- vanaf het modeljaar 1975 langer door en kent hoeken aan de onderzijde.

Aangepast vermogen, kleine facelift

Vanaf dat moment wordt de 127- in navolging van andere markten- ook in Nederland met een 45 PK motor geleverd. Voor enkele markten wordt de 127 ook nog met een 40 PK krachtbron aangeboden. Enkele detailwijzigingen, zoals een van de Special afgeleide grille met wybertjeslogo, bedieningshendels en andere wieldeksels, voeren de eerste generatie van de 127 naar het einde. Het overgangsmodel kende zowel de “N” als de Special uitvoering.

Internationaal geliefd en gebouwd

De Auto van het Jaar 1972 wordt in 1977 opgevolgd door de tweede generatie, die zich duidelijk onderscheidt maar toch als 127 herkenbaar blijft. Overigens produceert Seat óók jarenlang de 127. De Spanjaarden voegen nog een vierdeurs versie toe, die in ons land alleen gedurende de levering van generatie één wordt verkocht als Fiat 127 4-d. Vermeldenswaard is tot slot dat ook Polski Fiat onder meer de eerste generatie van de 127 bouwt. Hij loopt in het voormalige Oostblok als 127 p van de band en wordt vervaardigd uit onderdelen van zowel Italiaans als Pools fabricaat. Miljoenen verkochte exemplaren en de omvangrijke licentiebouw onderstrepen het bewijs, dat de Fiat 127 concept een schot in de roos was voor de autofabrikant uit Turijn. De eerste generatie was (samen met zijn opvolger) niet voor niets één van de Supermini’s van de jaren zeventig.