In deel 2 van de restauratie reportage had ik een restauratiecursus gedaan, was ik verder gegaan met de voorkant en had ik tankkleppen gekozen voor het afdekken van de laadaansluitingen. De restauratiefase duurde inmiddels 1,5 jaar en ik wilde graag met de daadwerkelijke ombouw beginnen. Daarom ben ik nog eens naar Van Wel oldtimerrestauratie gegaan, waar ik eerder de cursus volgde om samen met Jacco drie dagen aan de auto te werken.
3-daagse sprint: Aanpakken achterkant
De voorkant was inmiddels redelijk op orde en vooral aan de achterzijde van was nog het nodige te doen.
Thuis had ik al veel klaargemaakt om een slag te kunnen maken met de wat grotere en complexere zaken. Na de laatste puntjes op de i de ruimte achter het achterscherm en het scherm zelf in de epoxy gezet.
Vervolgens met de puntlastang de nieuwe binnenwielbak erin gezet.
Thuis kom ik niet verder dan proplasjes dus dan is het wel handig om even een slag te kunnen maken met professionele gereedschappen. De achterschermen zijn helaas niet meer nieuw te koop. Het vervangende achterscherm van de donorauto was hard, maar twee eerder uitgevoerde reparaties waren net niet helemaal strak en hadden nabewerking nodig.
Voordat hij op de auto kon, moest de hoek van de auto zelf ook worden vernieuwd. Het bobbeltje voor de bevestiging van het middenpaneel was bijvoorbeeld helemaal weg.
Daarna kon het rechter achterscherm erop, maar eerst hebben we een slag gemaakt met de linkerkant.
Daar zaten ook oude reparaties verstopt onder een dikke laag plamuur.
Plaatsen laadaansluiting achter originele tankdop
Eerst hebben we een begin gemaakt met het maken van de laadaansluiting achter de originele tankdop. Hierbij heb ik de originele tankdop op de kunststof afdekkap van de laadaansluiting gemaakt. Ik wil de socket vanuit de achterkant kunnen monteren zodat je geen schroeven ziet en hij mooi vlak kan komen te liggen.
Dus hebben we een montagering voorbereid en daarna op een klein randje na de oude vulhals bevestiging uit de auto weggehaald.
Volgende stap was het maken van een afstandhouder die ervoor zorgt dat de originele tankdop precies goed komt te liggen qua hoogte. Mooi kunststukje van Jacco.
Nadat die erin gehecht was, oogt het van buitenaf als een originele tankdop…
… maar het is een type 2 laadaansluiting voor het zogenaamde langzaam laden, thuis of aan een gewone laadpaal.
De rest van de linker achterkant had echter ook nog het nodige aan werk. Dit sprintje van 3 dagen samen met een professional was goed bevallen. Daarom heb ik de auto aansluitend neergezet bij Peter Overmars van OSO Restauratie.
De laatste loodjes
Grote delen van de auto waren inmiddels alweer hard en netjes. Die laatste loodjes wegen toch vaak het zwaarste. Als je dit soort gaten en eerdere reparaties tegenkomt denk je toch wel ‘eigenlijk was het een sloper voor onderdelen’.
Op een gegeven moment kom je echter op een punt dat er al zoveel delen zijn aangepakt dat doorzetten de enige optie is. Qua reparatieplaatwerk is het soms even zoeken. Het is in allerlei kwaliteiten te koop. Vaak is de prijs rechtevenredig met de pasvorm. Zelf gebruik ik bij voorkeur origineel Volvo plaatwerk en als het even kan oude voorraad, ‘new old stock’.
Van origine hoort er een naad tussen het achterscherm en het voorste deel van de wielrand. Het reproductieplaatwerk wat tegenwoordig verkrijgbaar is omvat, zelfs van Volvo, alleen de bocht en onderste omzetting. Gelukkig vond ik ook hiervoor een originele rand die het makkelijker maakt om deze naad te herstellen.
Na het ook plaatsen van het schelpje achter het achterwiel en de nieuwe buitendorpel begint de rechterkant alweer aardig wat te worden. Er is uiteindelijk weliswaar veel gelast aan deze auto, maar er zit geen overlappend plaatwerk meer, de vormen en naden zijn weer zo veel mogelijk origineel en de basis wordt roestvrij. Nog mooier was een ongelaste en ongeroeste auto geweest, maar dat is zo goed als onvindbaar.
De linkerkant was er helaas niet veel beter aan toe en de door eerdere eigenaren uitgevoerde reparaties aan de buitenwielbak en binnenwielbak waren niet naar mijn zin.
Dus zowel de binnenbak als de buitenbak weggehaald en nieuwe delen ingelast.
Het achterscherm zelf was reparabel en met dank aan Peter zitten de nieuwe stukken er erg strak ingelast. Daarbij is de originele naad onder de achterlichten hersteld.
Tot slot is nog de onderste raamrand vervangen, zijn er bevestigingspunten voor achtergordels ingelast en heb ik nog diverse reparaties aan de bodem gedaan en vele andere kleinere zaken. Als laatste klus bij Peter heb ik de CHAdeMO snellaad aansluiting in het rechter voorscherm gemaakt.
CHAdeMO snellaad aansluiting
Al eerder had ik een tankklep van een Saab en van een Volkwagen Golf op de sloop gehaald. Ik hab gekozen om de rechthoekige uit de Golf onder de sierstrip in het rechter voorscherm te plaatsen. Om dit te kunnen doen, heb ik ook het corresponderende deel uit de auto op de sloop gehaald.
Vervolgens heb ik de plaats op het voorscherm bepaald, rekening houdend met het plaatsen van het embleem en de sierlijst.
Peter heeft het autodeel uit de Golf gestraald en aangezien deze niet hard bleek te zijn waar nodig gerepareerd. Vervolgens hebben we dat stuk ingelast in het voorscherm.
Net als aan de achterkant is ook hier weer een afstandhouder nodig om te zorgen dat de laadaansluiting op de goede hoogte uitkomt.
De snellaadaansluiting past echt op de mm achter de Golf tankklep. Er is precies genoeg ruimte om de ontgrendeling te bedienen én het plastic dekseltje van de laad aansluiting helemaal open te laten klappen. Wel maak ik nog een steun op het A-scherm omdat het erin drukken van de snellaad stekker vrij veel kracht kan kosten.
Body restauratie gereed
Daarmee is medio januari 2017 de restauratie van de body gereed en neem ik het geheel weer mee naar huis.
Er is nog steeds wel een aantal puntjes op de i die moeten, maar die doe ik in het werk tijdens de ombouw naar elektrisch. Zo’n beetje twee jaar na de start van het project gaat die fase dan daadwerkelijk beginnen.
De volgende episode (tag #oudevolvo-elektrisch) gaat over het voordeel van het feit dat het ombouw naar elektrisch project begon met een restauratiefase van bijna twee jaar. De vorige gemist? Check de reportages hier op AMK van restauratie deel 1, of deel 2, mijn plan voor een elektrische Volvo Amazon combi of de eerste ombouw stappen. Alvast een vooruitblik of meer details bekijken? Het project is te vinden op www.oudevolvo.nl/ev-combi
Help ons mee deze website en de aangeboden artikelen gratis te houden. Abonneer uzelf op Auto Motor Klassiek en ontvang daarbij ook het blad 12x per jaar in de bus. Of doneer een gewenst bedrag op onze betaalpagina via deze link. We zijn u er zeker dankbaar voor.
Geniet van dagelijks gratis verhalen over oldtimers in uw email en schrijf gratis in.
Voor dat geld en werk kun je ook een auto aanschaffen. Ben niet voor elektrisch. Denk dat het werk niet opweegt tegen de milieu besparing tenzij hij 100 jaar mee gaat.
Ja, ieder zijn ding en hobby natuurlijk. Uiteraard, ik had voor het geld en de moeite ook een kant en klare gebruikte elektrische auto kunnen kopen. Het gaat me echter juist om de uitdaging. Bovendien rij ik dan alsnog in modern blik.
We rijden nu ongeveer 25.000 km per jaar in een Volvo 940 en die rijdt 1 op 7 a 8 op LPG. Dat leidt dus tot 5715 kg CO2 uitstoot per jaar.
Straks rijden we die afstand dus elektrisch en laden we op met eigen zonnepanelen. Dan is de CO2 uitstoot voor diezelfde afstand 315 kg per jaar. Dat het niet helemaal “zero emissie” is, komt door de productie en recycling van zonnepanelen die ik mee reken in de vergelijking.
De CO2 uitstoot reductie is dus 5400 kg CO2.
Volgens een onderzoek van FFE veroorzaakt de productie van een batterij 106 kg per kWh. Ik heb 44 kWh dus de productie van de accu veroorzaakte 4664 kg CO2. De overige componenten zijn min of meer weg te strepen tegen vergelijkbare componenten in een auto met verbrandingsmotor. Daarbij gebruik ik gebruikte batterijen dus een deel van die productie emissies zijn al terugverdiend.
Ik heb de initiële extra CO2 emissie dus in 1 jaar (ofwel 25.000 km) terugverdiend.
keuring voor Belgie meer info ?
Helaas ken ik niet alle ins en outs van de situatie in België. Wel weet ik dat het lastiger is dan in Nederland, maar niet onmogelijk.
Zie ook dit artikel op de Tijd: “Elektrische oldtimer in opmars”
In de basis geldt dat als een auto is toegelaten in de EFTA (Europese Vrijhandelsassociatie) dat België de auto dan toe zou moeten laten. Als oldtimer zal niet gaan als ik de berichten en regels hierover zo lees omdat de auto dan geheel origineel moet zijn.
Door een auto (eerst) te registeren en laten omkeuren tot elektrisch in een ander EU land en dan (weer) te importeren zou het moeten lukken. Eerst homologatie op maat en daarna inschrijving. Zie ook de Schriftelijke vraag en antwoord aan De Kamer in 2010.