Het wemelt in motorland van de weder opstandingen, reïncarnaties en dingen waar je je over kunt verbazen zoals Benelli dat nu in Chinese handen is en dat pogingen doet de Iraanse motormarkt te bestormen.
Maar Gilera redde het niet
En natuurlijk hebben we dan nog alles tussen de nieuwe Jawa’s en Nortons die feitelijk maar bar weinig met hun roots te maken hebben. In dat gewoel is – tegenwoordig weer ‘Royal’- Enfield met de nieuwe en beeldschone retro twins een erg geloofwaardige wedergeboorte waarvan wij zeker denken te weten dat deze retro – of gewoon ‘heel echte’- motorfietsen een stevig bestaansrecht hebben.
Gilera was een top merk
Tot zover de weder opstandingen. Maar er waren ook zwanenzangen. Zoals die van het ooit roemruchte merk Gilera. Al voor de Eerste Wereldoorlog was er veel vraag naar Gilera’s. De oorlog gaf een extra boost, want Gilera mocht motorfietsen bouwen voor het leger. In het ‘Russische’ museum ‘Motos of war’ van vriend Vyacheslav Sheyanov staan een paar heel mooie Gilera’s. Helaas ligt dat museum zo’n 1.500 km van ons vandaan.
Successen door de oorlogen
Na de oorlog bleef het goed gaan met Gilera en in de jaren dertig begon het bedrijf met toen al zo’n 700 werknemers te exporteren. Het merk werd uiterst succesvol op de wegrace circuits. In de Tweede Wereldoorlog was de productie weer legergroen. Daarna werden de wedstrijdsucces weer opgepakt. En daarna? Toen werd alles minder. In 1990 werd er nog een poging ondernomen om met de sportieve historie van het merk weer successen te scoren.
De zwanenzang
In 1990 bracht men onder de naam Gilera een serie sportieve eencilinderviertakten op de markt, de Saturno en de Nordwest, maar in 1994 verdween het merk Gilera van de markt.
De bialbero dus
Maar in de tussentijd was er nog even de Gilera Saturno Bialbero. ‘Saturno’ was een legendarische naam, En ‘bialbero’ stond voor de twee nokkenassen in het eencilinderblok van de rank sportieve motor met zijn ‘eighties’uitsraling. De nieuwe Gilera Saturno Bialbero was overigens speciaal gebouwd naar de wensen van de Japanse importeur. Het handelshuis C. Itoh.
Rank, licht en gek op toeren maken
De 492 cc eenpitter met een Ø 40 mm PHM 40VS Dell ‘Orto carburateur leverde met zijn twee, tandriem aangedreven nokkenassen, dik 40 pk, het trellis rijwielgedeelte had Marzocchi vering en demping. De motor had een drooggewicht van 156 kilo en was dik 170 km/u snel. Hij ademde uit via een tamelijk luidkeels LaFranconi twee in een.
De remmerij van de Gilera Saturno Bialbero kwam van Brembo en de schijven zaten is Marvic gietwielen. Er gingen er zo’n 1.000 van naar Japan. En hoewel ze in Europa zo’n kwart duurder waren dan bijvoorbeeld een Honda CBR600 werden ze in Engeland ook aardig verkocht aan mensen die gek op café racers waren.
Denk bij ‘aardig’ aan een paar honderd exemplaren op zijn hoogst. En ‘racen’ wilden de Gilera Saturno Bialbero eenpitters met balansas wel: Onder de 4.000 – eigenlijk: 6.000 – tpm was er weinig aan de hand. Daarboven werd het steeds feestelijker. Het grote succes ontging de Gilera door zijn prijs.
De prijs is nu ook weer hoog
Er zijn er dus weinig verkocht. En de vraag is groeiend. En wat zien we dan? De prijzen gaan omhoog. De beginprijzen voor erg mooie exemplaren liggen omstreeks de € 12.500. Maar kijk eens wat een moderne, een nieuwe motorfiets kost? En daar schrijf je in twee, drie jaar stevig op af. Weinig kans dat een bialbero eigenaar dat hoeft te doen…
Ons fotomodel staat bij Gallery Aaldering, de kilometerstand is een trotse 80 kilometer. En de prijs? Die is op aanvraag.
