Of: “Als het niet kan zoals het moet, dan moet het zoals het kan.” Elke vrouw heeft het in haar persoonlijke onderhoudsset: concealer. Dat is een soort pasta waarmee kleine oneffenheden van de huid gecamoufleerd kunnen worden. Zoiets kan ook te pas komen bij het camoufleren van onvolkomenheden aan de huid van onze motorfietsen. En dan heet het ‘krimplak’ of ‘rimpellak’.
Het verzorgt daarbij ook nog eens een hoogst technisch ‘gerimpeld’ oppervlak. Bij Ferrari zijn ze er dol op om het op klepdeksels te gebruiken. Dus het moet wel goed zijn. Krimplak doet precies het tegengestelde van dat spul dat je lief op haar gezicht smeert. Maar het resultaat is hetzelfde: camouflage van onderliggend leed. Tijdens het drogen zorgt deze hittebestendige krimplak voor een zogenaamd ‘wrinkle effect’.
De laksoort is goed hittebestendig (volgens leverancier VHT – Very High Temperatures – tot 177 graden) en bestand tegen brandstof en andere chemicaliën. Voor het beste resultaat behandel je kaal materiaal, na het ontvetten en schuren, eerst met primer van hetzelfde merk als de lak.
Het is altijd handig om primer en lak van dezelfde leverancier te gebruiken, omdat niet alle merken elkaar verdragen. En het is immers de bedoeling dat het effect mooi verkreukeld uitziet en niet de uitstraling heeft van de huid van een 93-jarige, kettingrokende en dranklustige grootmamma. Spuiten doe je bij minimaal 20 graden. De primer breng je in dunne laagjes licht dekkend aan. Hierna wacht je 5 à 10 minuten en ga je verder met het spuiten van de krimplak.
Breng de krimplak vrij dik aan in 3 lagen, een laag van links naar rechts, een laag van boven naar beneden en weer een laag horizontaal over het oppervlak. Tussen de lagen wacht je steeds 5 à 10 minuten. Let op: hoe dikker de lak, hoe grover het effect wordt.
Gebruik niet de oven in de keuken. Na de laatste laag gaat het erom de krimplak langzaam te verwarmen met een föhn of een verfbrander. Hiermee voorkom je ook dat de lak uitloopt tijdens het drogen. Na enkele minuten verwarmen ontstaat langzaam het ‘wrinkle effect’, ga door met verwarmen tot er nergens meer een gladde te zien is.
Kleine delen kunnen gewoon in de oven verwarmd worden. Dat heeft in elk geval als resultaat dat er ruzie in de tent komt en dat de er na geplande ovenschotel definitief een chemische nasmaak heeft. Het drogen in een doos of kistje waarin een verfafbrandföhn zijn zegenrijke werk doet, gaat ook prima. Of koop een oude oven op de kringloop. En voor de pluimveehouders onder ons: broedlampen zijn ook erg geschikt om tot een fraai resultaat te komen.
Hierna laat je het onderdeel 12-24 uur drogen. O ja: Het motorblok van de Yamaha op de foto is ermee gespoten. Gewoon helemaal en terwijl het in elkaar zat. Dus bij de Yamahalf moet de krimplak van in elk geval de carterdeksels. En van het oliepeilglaasje. Het motorblok is volledig gemonteerd volledig in de krimplak gezet.
Een milde optische aanpak om de zaak er gelikt uit te laten zien in het kader van het snel verkoopklaar maken lijkt ons. De rimpels moeten er dus af. Maar krimplak is chemisch bestendig en niet onder de indruk van het kinderachtige spul dat tegenwoordig als verfafbijt wordt gebruikt. Toch maar eens zien wat er boven de 177 graden gebeurt. De verfstripper is er klaar voor. En waarschijnlijk verdienen de carterdeksels een nabehandeling wanneer er licht schaaf- of schuifsporen onder de camouflage uitkomen.
Maar dan kunnen er altijd nog een paar andere deksels op komen. Intussen blijft lak een verrassend product.
