Hoe zou je Leendert, de eigenaar van deze nieuwe 34-jarige Citroën 2 CV kunnen typeren? Het is een kleurrijke man die elke dag uren, elke week dagen en elk jaar maanden te kort komt.
Door: Dirk de Jong
Als bevlogen liefhebber is het niet gemakkelijk om al zijn Franse voitures, rijdend te krijgen. Woorden schieten dan ook tekort als zijn garages worden geopend. Ondanks zijn fraaie DS 5 super (met maar 66.000 km) en een vooroorlogse Traction – die zich in de eindfase van de restauratie bevindt – en enkele Tractions die nog afgemaakt moeten worden meende hij toch een bijzondere aankoop te moeten doen met deze Citroën 2 CV.
Aankoop Citroën 2 CV
De achtergrond van deze Citroën 2 CV in absolute nieuwstaat is ook al bijzonder. De eerste eigenaar had de auto aangeschaft om enkele jaren later de auto te gebruiken na zijn pensionering. Het noodlot sloeg echter toe en hij werd slachtoffer van een ongeluk, waarbij hij deels verlamd raakte en uiteindelijk in een rolstoel terechtkwam. In 1989 werd de auto op naam van zijn partner gezet, die inmiddels is overleden. Het besluit was al gevallen om de auto te verkopen, maar deze eerst aan Leendert aan te bieden, dit omdat ze hem al langer kenden en wisten dat hij belangstellend was. Het was dus eigenlijk een kwestie van gunnen, een prachtig gebaar aan een echte Citroën liefhebber. Het gaat hier duidelijk om de ‘gevoelswaarde’ en niet om de ‘geldwaarde’.
Verbazingwekkend
Er zat een map van meer dan 5 cm dik bij de Citroën 2 CV, waarin alles minutieus werd bijgehouden. De aankoopnota, elke APK-keuring, elk taxatierapport dat werd gemaakt naarmate hij ouder werd. Weinig garagenota’s, zeker begrijpelijk als je kijkt naar de kilometerstand van 9000 over een periode van 34 jaar. Maar ook foto’s, originele folders en verzekeringspapieren. Er was geen sprake van schorsing, er werd over de hele periode netjes de belasting afgedragen.
Globetrotter
Dat Citroën een stempel op zijn leven drukt, wordt duidelijk door de reizen die hij maakte met zijn Citroën Acadiane naar Australië. Daar legde hij in 3 maanden maar liefst 20.000 km af. Later nog eens naar Nieuw-Zeeland, en verder nog reizen binnen Europa. Door het vele reizen, bleef wel de hechte band met Citroën, maar ook een gebrek aan tijd om zijn projecten thuis af te ronden.
Herkent u de plezierige verslaving? Dat de liefde voor Citroën heel diep zit mag wel duidelijk zijn, anders zou deze nagelnieuwe (oude) Citroën 2 CV toch niet in zijn woonkamer staan?? Bij ons heeft Leendert de nodige sympathie punten verdiend.
Lees ook:
– Citroën 2CV Sahara. Een Eend met 4WD
– Citroën 2CV AZ uit 1969. Een echte eend
– Geschiedenis van de Citroën 2CV. Deel één. TPV, Fransen en Belgen
– Geschiedenis van de 2CV. Deel twee: 1960-1974. Differentiatie, groei en vernieuwing
– Geschiedenis van de 2CV. Deel 3. 1974-1990 (slot)
Waar het vroeger heel normaal was om een 2CV te zien en te horen, verdraai ik tegenwoordig zowat mijn nek om hem te zien als ik hem alleen al in de verte ergens hoor. Weemoed, nostalgie.
De auto die, naar horen zeggen ondanks verwoede pogingen en wedstrijden, niet op zijn kant te krijgen was. De lengte van de veerwegen garandeerden bijna onvoorwaardelijk wegcontact. Of ben ik nu te lyrisch? Een geniaal ontwerp was het heel zeker.
En dat je zowat de hele Canard binnenhuis kon wassen zonder hem naar binnen te rijden, dat kun je ook niet van iedere auto zeggen. Als je het allemaal op een rijtje zet, vraag je je toch langzaam maar zeker af waarom je meer nodig zou hebben dan een 2CV. Ik hou mijn oren open, hopend dat ik er weer eentje zal horen en…zien!!
Mooi verhaal.
Heb mij na 20 jaar weer aan een Dyane gewaagd. Binnenkort naar de RDW voor n keuring. Komende zomer lekker toeren
Zeker een prachtig model en heerlijk om mee te
Rijden en aan te werken mijn eerste liefde na behalen van mijn rijbewijs was een 2 cv 4 van 1971
In Bordeaux rood .
Samen met je meisje er op uit en dakje open en lekker armpje buiten het raam.
Alleen in de winter stierf je het af van de kou de motor werd pas warm bij aankomst 😂.
Nu 43 jaar later begint het weer te kriebelen door meer vrije tijd en een eigen werkplaats.
Als oud schadehersteller en autospuiter.
Ik heb nog een 2cv 6 van 1983 in de loods staan voor restauratie daar gaan we binnen kort maar eens mee starten .
Een prachtig exemplaar, eenvoudig en ook nog een cabriolet voor in de zomer, jammer dat ze niet meer worden gemaakt. Auto’s met karakter, ja, zo maken ze ze niet meer, erg leuk verhaal, bravo!!!
Wat een prachtig verhaal. Een Eend rijden is niet zomaar iets Een Eend rijden is een beleving.
Wat een prachtig verhaal. Hier word je vrolijk van in deze vreemde tijd. Een eend rijden is een beleving en dat ben ik gaan koesteren.
Toen de laatste Geiten/Eenden werden gemaakt, wou mijn vriendin van toen zo’n auto. Ik koos echter voor een Subaru Jumbo (650cc). Veel stiller dan een Geit, luxueuzer, veiliger. Maar nu ben ik 60 en ik hoor niet meer zo goed. Het lawaaierige motortje stoort dus niet meer. En met nog veel meer nostalgische gevoelens kijk ik naar “Axel Nort”, een jeugdserie uit pakweg ’64. En daar rijden ook de iconen van Citroën in rond. Nu vind ik de 2CV kunst, een statement, de tent waarmee je om broodjes kan gaan (dat is lief bedoeld). En wat heb jij een prachtexemplaar met een lekker simpel kleurtje! Moest ik kunnen, zou ik hem ook in de living zetten en van achter het stuur naar muziek/ films van begin jaren ’60 luisteren/ kijken.
Dirk, het inmiddels beperkte gehoor werkt bij mij juist de andere kant op: ik kan de pokken-herrie van het luchtgekoelde boxertje in blik niet meer verdragen. Een rit zo’n 8 jaar geleden in een Dyane (Geit?) maakte dit pijnlijk duidelijk. Gelukkig volstaan bij mij de goede herrinneringen, vanaf de ‘ribbelkap – peilstok’ – versie van mijn oudere broer, mijn eigen 18 PK met harde kruiskoppelingen t/m een vloot Dyanes waarvan de ‘Commerciale’ de meest praktische was. Ouder worden betekent voor mij afscheid nemen, welke gepaard gaat met een zekere weemoed die gelukkig wordt gecompenseerd door het besef dat ik belangrijke centjes kan besparen. Maar het idee je eigen ‘bioscoop’ te hebben op luchtbanden vind ik het verder fantaseren waard!
Hallo Michael, ik heb hetzelfde probleem met een MG mgf. Met de kap open fantastisch, met het kapje dicht wordt ik horendol van het bulderen (wind). Ik heb dus m’n oordopjes in (rijdt ook motor) als ik met de kap dicht in de MG moet rijden. Even on topic: Als ik een eend/dyane/ami zie rijden krijg ik altijd een glimlach om de mond.
Het verhaal is aparter dan de auto op zich; iemand die ‘voor na het pensioen’ alvast een eend koopt? Jammer dat dit voor deze persoon niet heeft mogen gebeuren. En dan in een huiskamer? Dat is een schoolvoorbeeld van prioriteiten stellen. Bravo!
Ik heb een vriend die een nieuwe Kawasaki vulcan 1500 heeft gekocht in 1996 en er per jaar hooguit 300 km mee rijdt , voor de rest staat de motor er warm bij on z,n woonkamer , nog geen krasje er op de lak als nieuw , mijn kindje zegt hij , VERKOPEN zegt hij , dat mag jij doen met jou motor , ik neem hem mee m,n graf in , ja ??wat moet je daar op zeggen
Wat een mooi exemplaar. Ik waan me terug in mijn jeugd.