In de officieuze hoofdstand van Zwitserland, wordt op 29 juni 1975 door de BMW-dealer van Bern een splinter nieuwe BMW 2.5 CS afgeleverd. De Zwitserse huisvrouw Helene bestelde de wagen in Granat Rot en vinkte op de optielijst een blaupunkt radio aan. De wagen zal niet hebben misstaan in de sjieke wijk van Bern. Ze hield haar BMW 19 jaar lang in bezit waarna de Bimmer naar ons land is gekomen.
Het groene rijden
Het begin van groen rijden was misschien wel in het begin van de jaren ’70. Het huidige groene rijden komt meer voort uit het besef van de weerslag op ons klimaat en is van vele male grote duurzaamheid. In 1973 hadden we van dat besef geen last maar ontstond er een oliecrises. Een voldongen en acuut feit waardoor verschillende automerken zich genoodzaakt voelde iets aan het verbruik van hun meest royaal gemotoriseerde modellen te doen. Natuurlijk was dit direct een wapenfeit voor de verkoop van de geknepen versies waarmee de fabrikanten konden inspelen op de angst van de consument. Voor BMW was dit aanleiding om de mogelijke verkoopdaling van de top range voor te zijn en een zuinigere variant van de BMW CS op de markt te brengen. Het bleek allemaal van korte duur.
Zeldzame CS
De BMW 2.5 CS is het resultaat van van deze crises en werd in 1974 op de markt gebracht. De boycot werd een jaar later alweer uh.. geboycot en de verkoop van de 2.5 CS bleef steken op slechts 874 stuks. Het is daarmee de meest zeldzame versie uit de CS-range geworden, vooral vanwege de zeer korte productieperiode. 2 jaar na de introductie van de 2.5 stopte BMW met de CS om hem te vervangen voor de 6-serie.
Imago
De wagen uit deze reportage is die van Helene en is dus zo’n super zeldzame 2.5. Uiterlijk is er werkijk niets op de wagen aan te merken. Wat een schoonheid. De waanzinnig populaire Coupe diende als bakermat voor het sportive imago van het merk. Tot op de dag van vandaag is dát waarmee we BMW associëren. Een echte image builder dus. Alle kenmerkende stijlelementen komen in dit design perfect samen. De sharknose, de hofmeisterkink, de dubbele koplampen, de hoge nieren. Dunne A- en C stijlen en het ontbreken van de B stijl. De 6 cilinder lijnmotor is natuurlijk heerlijk om te horen. Wat een feest. De samenwerking met de automaat is goed geregeld en met 150 PK op de achterwielen is deze coupe alles behalve ondergemotoriseerd. Vanbinnen is het ook ouderwets genieten. Hout in het dansboard betekende in die tijd “hout in het dansboard”. Dus mooi en vooral echt. Het nieuwe zwarte leder combineert waanzinnig goed met de nieuwe rode lak.
Bij de zoektocht naar een zeldzame droomklassieker is het vaak nog zeldzamer dat al je wensen samenkomen. Maar na de aanschaf van deze schoonheid zou ik niet weten wat er nog te wensen overblijft.
de koets gebouwd bij Karmann in Osnabrück, dacht ik.
Wat wel afbreuk doet aan de schoonheid van deze wagen is het feit dat fijt en wapenfijt met EI worden geschreven ipv….
Touche. Blij dat er meer mensen zijn die het opvalt (en zich eraan ergeren)
en “oliecrises” ? of toch oliecrisis?
Wát een prachtige auto ?