Het is een fenomeen dat bij mij regelmatig vaak in beweging is. Of liever gezegd: nog wel eens verandert: De favoriete auto. De mooiste auto. De meest begeerlijke auto. En deze week werd de eeuwig bij mij op de achtergrond opererende onderstroom weer eens een woelige baar. Want uit Groot-Brittannië kwam het nieuws dat een historisch en opnieuw (met zachte adem) in leven geblazen merk met een splinternieuwe en peperdure klassieker komt. Alvis brengt de TF 21 Graber serie als continuation (met een iets andere naam) terug en allemachtig: wát een juweel van een auto is dat. De cabriolet is al een pronkstuk, maar die Coupé vind ik helemáál niet te versmaden.
Het lijstje met favorieten kwam dus weer eens in beweging, en werd herschikt. Er is een aantal vaste bespelers. Ik noem een aantal: de Alfa Romeo Giulia (Tipo 105, het liefst de TI Super), de Alfa Romeo 8C 2900 B ‘Lungo’, de Mercedes-Benz W113, de Aston Martin DB5, de Rover P5B Coupé, de BMW 3200 CS, de Toyota 2000 GT, de Toyota Celica GT (TA22), de Jaguar Sovereign 4.0 LWB, de Opel Rallye Kadett 1.9S in Kiemen-uitvoering én……..de VW 1303 Big Bug in Ontario-Metallic. Van alle markten thuis dus, en na deze lijst volgt nog een heel arsenaal van auto’s die dicht in de buurt komen van het genoemde rijtje. U ziet het: het zijn auto’s van verschillende pluimage en bewegen zich binnen verschillende prijsklassen. Er zit dus weleens wat variatie in.
De aardverschuiving kwam deze week echter uit Groot-Brittannië. Natuurlijk, ik wist wat een Alvis met Graber koetswerk was, en ook deze creatie vond ik altijd begerenswaardig. Maar de persannonce vanuit Groot-Brittannië noopte mij dankzij het prachtige fotomateriaal om de Alvis nog eens goed onder de loep te nemen. Ik zag opnieuw dat de toch al nobele en imposante Alvis statuur dankzij Graber precies het juiste accent kreeg. En dit, dit is een juweel van een coupé.
Het in 1967 gestopte Alvis begon een paar jaar geleden een nieuwe toekomst, die geïnspireerd werd op haar rijke verleden. Met de ambitie om het erfgoed in letterlijke zin te continueren. Als nieuw te maken. Of nieuw te maken. Het resulteerde nu dus ook in de eerste post-war continuation van een Alvis model. De tomeloos mooie Alvis coupé van Graber werd opnieuw geboren. Ik zag de foto’s en direct stond de wereld stil. De intredende herfst bood ruimte voor zonnestralen, voor een prachtige blauwe lucht. Tegelijkertijd veredelsteende ik. Want de aanblik van deze herboren creatie maakte, dat ik een schuldgevoel kreeg toen ik de internetpagina van The Alvis Car Company weer sloot. Met een druk op de knop weg, dat past niet bij zo een fabelachtig mooi pronkstuk.
Zó breng je een verleden terug. De specificaties zijn bijna hetzelfde als vroeger, toen Alvis de TF21 Graber Super op het exclusieve programma had staan. De automatische transmissie met vijf verzetten bleef. Maar om de auto nóg meer geschikt te maken voor de hedendaagse inzetbaarheid kreeg de 3.0 zes-in-lijn motor injectie. Verder is er vooral overeenkomst met de Alvis dagen van weleer. En voortgang, want naar voorbeeld van Jaguar gaat het chassisnummer verder waar het in 1967 stopte. Continuation dus. Mede mogelijk gemaakt dankzij de lang bewaarde 20.000 originele tekeningen en een grote hoeveelheid new-old stock onderdelen. En 4.000 tot 5.000 manuren om aan de FIA specificaties te voldoen. Pér auto.
Ik kan het hele wereldwijde web vullen met loftuitingen over deze automobiel. Maar een blik op de foto’s van Alvis is al voldoende om vast te stellen dat deze prachtige creatie thuishoort op Goodwood, op Villa d’Este, op Pebble Beach. Als je de foto’s ziet voel je dat iedere millimeter van deze creatie handwerk is geweest. Dat de aluminium body volledig met de hand is geklopt, dat het leer met de hand is gestikt, dat de auto moertje voor moertje in elkaar is geschroefd. Bij geen enkele automobiel kruipt dat gevoel zo onder de huid, praten de materialen en de aanblik zó subtiel met je.
Deze herboren Gran Turismo vertelt waarom de jaren zestig de allermooiste auto’s uit de geschiedenis voortbrachten. Dat behoedzaam omgaan met opsmuk tot de mooiste creaties kan leiden, creaties die bonte vormen overbodig maken. Het handcrafted oog voor detail. Dat totale evenwicht binnen dat elegante lijnenspel dat ooit volledig met de hand werd getekend. En ook: wat het grote geheim is van de historische Britse automobielindustrie: de tijd nemen om in een kleine schaal auto’s te bouwen. En deze ook op kleine schaal te continueren. Zodat de zaak exclusief blijft, en dromen geleefd mogen worden, ook al weet je dat ze nooit uitkomen.
Tonnen kost de Continuation Graber Super Coupé van Alvis, die alleen op speciale bestelling te leveren is en ook nog aangepast kan worden naar persoonlijke smaak. Maar mijn droom komt al uit als ik de auto ooit één keer mag zien. En ik hier een 1:43 schaalmodelletje van kan bemachtigen. Dat is een wens, want deze auto is met zijn bloedmooie verschijning en vooral de niet eens letterlijk tastbare maar wel voelbare beleving toegetreden tot mijn absolute favorieten. Want deze Alvis trof mij met Zwitserse precisie in het hart. Ik droom en bewonder. Autonieuws kan mooi, nog steeds zó mooi zijn.
Copyright foto’s: The Alvis Car Company
Bouw er zelf een, dit is een matching nr. Alvis td 21 , bwj.1960 ,motor is reeds gereviseerd.,of basis voor een special.
Facel Vega Gelijk Bizzarini, Delahaye, ja , vooral Bizzarini,die niet voor niets ruzie had met de Grande Meastro, Ferrari, en terecht, want deze gebruikte Amerikaanse motoren, die veel sterker en betrouwbaarder waren dan die van Enzo…..!
Prachtige auto! Doet mij gelijk denken aan de allermooiste coupé, de Lancia Flaminia coupé Pininfarina. Je zult ze allebei maar kunnen bezitten.
Onder de noemer continuation worden tegenwoordig de meest exclusieve wagens terug herbouwd. Enkel de astronomische waarde van deze wagens zorgt ervoor dat de huidige eigenaars van deze merken schaamteloos willen profiteren van de vruchten uit het verleden. Uiteindelijk is dit gewoon plagiaat en zijn deze continuations (mooie) kopieën van vroegere kunstwerken. Verander dit artikel met foto’s van een Rembrandt en bekijk dan even de reactie van de kenners. Voor mij is dit dus gewoon boerenbedrog en zorgt dit voor veel ergernis bij de eigenaars van de originelen. En gelijk hebben ze…
hallo Alfredo
maar Graber was een heel oud en traditioneel bedrijf dat nooit ontwerpen stal. ” Het doet
je denken aan ” ; OK maar dat doen sommige Monteverdi’s ook.
Ja Jan. Nu noem je bv Monteverdi. Ook weer een toch wel exclusief automerk. Gelijk Bizzarini, Delahaye, Delage, en bv de Mercedes SSK. Ik kan, zeer waarschijnlijk, en ook jij en al onze andere zo grote auto adepten, nog wel tijdenlang doorgaan.
Geef je hierin gelijk.
De creaties en visionaire ontwerpen van zovele carrosseriebouwers zijn onuitputtelijk.
Ook de USA designs, zoals de Cord Auburn 812 uit 1936, waarmee ik het geluk heb gehad om hiermee in Californie een tijd in gereden te hebben.
En neem bv Raymond Loewy met zijn designs, zoals de Studebaker Avanti.
Rest my case.
Maar laten wij als echte auto liefhebbers maar blijven genieten van zo enorm veel moois dat er in de afgelopen eeuw door true artists is ontworpen,
Deze Alvis doet met toch denken aan de beroemde Facel Vega ontwerpen.
Net zoals er nog veel meer exclusieve automerken met hun unieke en aparte ontwerpen “gejat” zijn door andere autofabricanten.