In augustus 2014 was het 100 jaar geleden dat de Eerste Wereldoorlog uitbrak, een gebeurtenis die tot in dit jaar wereldwijd herdacht zal worden.
Een van de slechts twaalf neutrale landen tijdens de Eerste Wereldoorlog was Nederland. Het ligt om die reden voor de hand te veronderstellen dat wij 2014 gewoon aan ons voorbij laten. Wij deden immers niet mee. Niets is minder waar.
Nederland was weliswaar geen strijdende partij, maar ons land ondervond op verschillende manieren de ingrijpende gevolgen van de oorlog. Allereerst was er de algehele mobilisatie van het Nederlandse leger, een operatie van ongekende omvang. Na de val van Antwerpen overspoelden in oktober 1914 een miljoen, veelal Belgische, vluchtelingen ons land (op een bevolking van ongeveer 6 miljoen Nederlanders!) die moesten worden opgevangen. Door mijnen en de onbeperkte duikbootoorlog van de Duitsers kwamen meer dan 1000 bemanningsleden van Nederlandse schepen om. Schaarste maakte jarenlange rantsoenering noodzakelijk, wat onder andere leidde tot het beroemde Aardappeloproer in Amsterdam.
En niet te vergeten: In WOI hebben een best groot aantal Nederlanders dik geld verdiend door zaken te doen met alle strijdende partijen en het opereren op de zwarte markt. Dat aspect zal waarschijnlijk wat minder belicht worden. Maar het lezen van het boek De handelsreiziger van de Nederlandsche Cocaïne Fabriek van Conny Braam is een absolute aanrader
Nederland heeft dus ook een verhaal als het gaat om de Eerste Wereldoorlog. En hoewel relatief onbekend, is het verhaal het waard om verteld te worden. En dat is precies wat de Stichting 100 jaar Nederland en de Eerste Wereldoorlog beoogt: het verhaal van Nederland en de Eerste Wereldoorlog bij een breed publiek onder de aandacht brengen.
En dat er in de Grote Oorlog een enorm aantal technische noviteiten op vervoersgebied werd gelanceerd? Ach, met een eeuw tussenruimte kunnen wij daar nu wel waardering voor opbrengen.
De pantserwagen begon zijn leven trouwens als burger Rolls Royce. De motorfiets is een Harley-Davidson.
En als u naar de slagvelden van weleer gaat, en die liggen vlakbij, in Vlaanderen en Noord Frankrijk, dan zult u ervaren dat tijd wel alle wonden heelt, maar dat er soms meer dat 100 jaar de tijd voor nodig is.